Ὅλοι μας χρειαζόμεθα ἀγάπη καὶ ἀποδοχὴ καὶ ἔχουμε ἀνάγκη τοὺς ἄλλους γιὰ νὰ βιώσουμε τὸν ἑαυτό μας.
Εἶναι πολὺ δύσκολο νὰ μᾶς ἀρέσῃ ὁ ἐαυτός μας ἐὰν οἱ ἄνθρωποι ποὺ εὑρίσκονται κοντά μας ἀμφισβητοῦν τὴν ἀξία μας.
Κι ἂν οἱ ἄλλοι δὲ μᾶς κυττοῦν μὲ τὸν τρόπο ποὺ ἐμεῖς θὰ θέλαμε εἶναι εὔκολο νὰ ξεφύγουμε ἀπὸ τὴν πορεία μας…
Ὑπάρχουν τόσα πολλά ποὺ μπορεῖ νὰ ἀπαιτοῦν οἱ ἄλλοι ἀπὸ ἐμᾶς καὶ ὅταν ἐνδίδουμε σὲ αὐτὲς τὶς ἀπαιτήσεις, καλύπτουμε τόσο πολὺ τὸν ἀληθινό μας ἑαυτό, ποὺ δὲν μποροῦμε νὰ τὸν ἀναγνωρίσουμε.
Δὲν μποροῦμε νὰ εὕρουμε τὸν ἑαυτό μας γιὰ νὰ τὸν ἀγαπήσουμε. Συνέχεια →

Δυστυχῶς ὑπάρχουν κάποιοι ἄνθρωποι ποὺ θεωροῦν τὸν κόσμο σὰν ἔνα μεγάλο πρόβλημα καὶ στὰ μάτια τους εἶσαι καὶ ἐσὺ ἕνα κομμάτι αὐτοῦ τοῦ προβλήματος.
Παθιασμένοι δημιουργοὶ τῆς καταστροφολογίας, χρόνια δυστυχεῖς…
Ἡ ἀρνητικότητα εἶναι ἡ μόνη ὑπογραφὴ ποὺ μποροῦν νὰ βάλουν σὲ αὐτὸν τὸν κόσμο.
Νοιώθουν ἄνετα  μόνον μέσα στὴν συμφορά…
Ἡ καλὴ ἐκδοχὴ καὶ ἡ αἰσιοδοξία τοὺς βυθίζει στὴν σύγχυση.
Κάθονται στὸν μεγαλόπρεπο θρόνο τῆς γκρίνιας καὶ τῆς μουρμούρας καὶ ὅταν εἶναι δίπλα σου, κάνουν τὸ χαμόγελό σου νὰ σβήνῃ. Συνέχεια →

Ὑπάρχει κάτι πού χρειάζεσαι;
Πῶς μπορῶ νά βοηθήσω;
Καταλαβαίνω τὶ σοῦ συμβαίνει.
Θέλω νὰ ξέρεις ὅτι ὅλα θὰ πᾷν καλά.
Προχώρα καὶ θὰ εἶμαι κοντά σου.
Ξέρω ἀκριβῶς τὶ ἐννοεῖς
Ἔχεις δίκιο. Συνέχεια →