Τὰ ἐρωτήματα ποὺ τίθενται παρακάτω μὲ προβληματίζουν ἐπίσης, καθῶς καὶ τὸ μεγαλύτερο μέρος τῶν συμπολιτῶν μας.
Κάτι βρωμᾶ καὶ ζέχνει στὸ βασίλειον τῆς δημοσιογραφίας.
Τόσο πολὺ μάλιστα ποὺ καταντᾶ ἀνέκδοτο ἡ τόση σιωπή. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Τατσόπουλος Πέτρος
Οἱ Ἕλληνες καὶ τὰ Μ.Μ.Ε.
Τὸ πλέον σάπιο κομμάτι τῆς κοινωνίας μας εἶναι τὸ δημοσιοκαφρικό.
Αὐτὰ τὰ ὄντα ποὺ μᾶς «ἐνημερώνουν» εἶναι τὸ χειρότερον εἶδος ὑπανθρώπων ποὺ ἐγέννησε ὁ πλανήτης. Ἔχουν ἐξειδικευθεῖ στὴν παραποίησι τῆς πληροφορίας, στὴν φίμωσι τῆς ἀληθείας καὶ στὴν διαστρέβλωσι τῆς πραγματικότητος.
Ὅταν ἀνακαλύπτουμε τὴν μπόχα ποὺ κρύβουν, αἰσθανόμεθα προδομένοι, ἀπροστάτευτοι. Καὶ δυστυχῶς, μέσα στὸ Ἑλλαδοξεφτιλιστάν, παραμένουν κράτος ἐν κράτει, γιὰ τὴν ὥρα.
Μὴ σὲ περιλάβῃ δημοσιοκᾶφρος. Τὴν …ἐπάτησες!
1821: ἡ ἱστορία τῶν ἀνιστορήτων.
Ὁ Καθηγητής Βασίλης Φίλιας, πρώην Πρύτανις Παντείου Πανεπιστημίου, γράφει:
Ενας αποτελεσματικός τρόπος – ίσως ο αποτελεσματικότερος – για να αποφύγεις να κριθεί μια επιστημονική εργασία επί της ουσίας, δηλαδή με ποιοτικά κριτήρια, είναι να επιτύχεις να χαρακτηρισθεί ως «προοδευτική προσέγγιση» σαν αντιπαράθεση και κατ’ αντιδιαστολή με τις «λοιπές», που συλλήβδην στιγματίζονται ως «ξεπερασμένες», «πεπαλαιωμένες», ακόμη και αντιδραστικές.
Ὁ Βερέμης ἐπιμένει…
λλα ὅμως λέει ὅταν εἶναι μόνος του κι ἄνευ ἀντιλόγου κι ἄλλα ὅταν γύρω του ὑπάρχουν ἀρκούντως ἐνημερωμένοι, γνῶστες καὶ πραγματικοὶ ἐπιστήμονες.
Παράδειγμα; Ὁ Ν. Δαπέργολας (Ἱστορίας Ἀποδόμησις.) δίδει μίαν θαυμάσια περιγραφὴ τοῦ βερεμείου εἴδους. Ὁ Ἄδωνις Γεωργιάδης (ὁμιλῶ γιὰ τὸν ἱστορικό κι ὄχι τὸν πολιτικό) ἐπίσης. Ὅλοι οἱ σοβαροί, κι ὄχι καλοπληρωμένοι ἢ οἱ στηριζόμενοι ἐκ τοῦ ΕΛΙΑΜΕΠ, ἱστορικοί, (ἀλήθεια, τί ἀκριβῶς ζητοῦσε ἕνας «ἰστορικός» στὰ Σκόπια;–Κωφός, Βερέμης καὶ Μαλλιᾶς στὰ Σκόπια!) Ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἱστολόγιο, ἐγὼ ποὺ δὲν εἶμαι ἱστορικός, ἔχω ἀπαντήσει σὲ ὅσες ἀνακρίβειες ὑπέπεσε ἡ βερέμειος πένα. Ἀλλὰ φυσικά, ὁ «πολύς κύριος» Βερέμης ἀπαξιεῖ νὰ ἀπαντήσῃ! (Ὀρθότερα: ἀδυνατεῖ νὰ ἀπαντήσῃ!)
Μᾶλλον μάθαμε τὸν πραγματικό στόχο τῆς σειρᾶς τοῦ ΣΚΑΙ!
Ὁ ὁποῖος φυσικὰ δὲν ἦταν ἡ ἱστορική τεκμηρίωσις!
Ἦταν ἡ ἀλλοίωσις τῆς ἀντιλήψεως καὶ τῆς εἰκόνας ποὺ ἔχουμε γιὰ τοὺς ἥρωές μας καὶ ἡ λήψις χειροκροτημάτων ἐκ τῶν γειτόνων! Τὰ χειροκροτήματα καὶ τὰ εὔσημα φυσικὰ ὄχι σὲ ἐμᾶς! Στοὺς συντελεστές!
Δὲν τὰ λέω ἐγώ. Διότι ὅταν τὰ λέω μὰ ἀποκαλοῦν γκρινιάρα. Τὰ καρντάσια τὰ λένε. Καὶ μάλιστα μὲ πολύ μεγάλη χαρά!
Οἱ γείτονες πανηγυρίζουν γιὰ τὰ ἀποτελέσματα ποὺ ἔφερε ἡ τουρκολάγνα σειρά τοῦ ΣΚΑΙ. Κι ὄχι μόνον πανηγυρίζουν, βγάζουν συμπεράσματα, δίδουν συγχαρητήρια, ἐγκρίνουν…. Αύτοὺς περιμέναμε γιὰ νὰ καταλάβουμε τί μᾶς ἔχουν φτιάξει….
Οἱ ἀπελευθερωτικοὶ ἀγώνες τῶν Ἑλλήνων, ποὺ δὲν ξεκίνησαν τὸ 1821.
Ἀπὸ ὅταν ἐπάτησε ὁ ὀθωμανός τὸ πόδι του στὴν Ἑλληνική ἐπικράτεια, ὁ Ἕλλην, μὲ κάθε τρόπο, πάσχιζε νὰ τὸν διώξῃ μακράν. Πολεμοῦσε μὲ κάθε μέσο. Ἀκόμη καὶ μὲ ξύλα καὶ πέτρες.
Σήμερα τὸ Ἀντίβαρο ἔρχεται νὰ μᾶς παρουσιάσῃ συνολικὰ ὅλες αὐτὲς τὶς «ἀγνοούμενες» μικρὲς ἢ μεγάλες ἐπαναστάσεις. Ὅλο αὐτὸ τὸ αἵμα ποὺ χύθυκε γιὰ νὰ κερδίσουν κάποιοι, ποὺ κατὰ τὰ βερεμομιχαηλίδικα μυαλά, δὲν εἶχαν συνείδησι ἑλληνικῆς ἐθνικῆς ὑπάρξεως….