Γιὰ τοὺς Κολοκοτρωναίους ἡ κλεφτουριὰ ἦταν σύμπτωμα Λεβεντιᾶς!

Σήμερα ξεκινῶ κάποιες ἀναδημοσιεύσεις, ἀναφορικῶς μὲ κείμενα ποὺ εἶχα γράψει, ὅταν ὁ «πολὺς» Βερέμης, μαζὺ μὲ τὸν Τ(σ)ατσόπουλό του, μᾶς ἄλλαζαν τὰ φῶτα στὴν παραπληροφόρησιν, μέσῳ τῆς «ἱστορικῆς» τους σειρᾶς στὸν ΣΚΑΙ.
Ξέρετε, αὐτῆς τῆς σειρᾶς ποὺ χρηματοδότησε ἡ (πρώην) Ἐθνικὴ τράπεζα τῆς Ἑλλάδος καὶ μᾶς ἄλλαξε τὰ …φῶτα στὶς ἱστορικὲς ἀλλοιώσεις.
Αὐτῆς τῆς ἰδίας σειρᾶς ποὺ ἐπάσχιζε μὲ κάθε δυνατὸν τρόπο νὰ μᾶς καταστρέψῃ τὴν συλλογικὴ μνήμη, ὄχι διότι τοὺς ἔπιασε ὅλους αὐτοὺς κόψιμο μὲ τὴν δική μας ἱστορικὴ ἀντιληπτικότητα, ἀλλὰ γιατὶ ὄφειλαν, κατὰ πῶς ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὰ τεκταινόμενα, νὰ μᾶς ἀποδομήσουν ὅ,τι ἱερὸ καὶ ὅσιο διατηρούσαμε ζωντανὸ μέσα μας. Κι ὡς γνωστὸν ὁ βερέμης τοῦ ΕΛΙΑΜΕΠ (καθὼς καὶ ὅλο τὸ ΕΛΙΑΜΕΠ) οὐδέποτε ἀνησύχησε γιὰ τὶς συνειδήσεις μας, παρὰ μόνον γιὰ νὰ ὁλοκληρωθῇ τὸ πρόγραμμα διαλύσεως τῆς χώρας, κατ’ ἐντολὴν τῶν ὁποίων ἐγκεφάλων τοῦ (κάθε) ΕΛΙΑΜΕΠ καὶ τῆς κάθε Μ.Κ.Ο. ποὺ δρᾶ ἀναλόγως. Συνέχεια

Ἰπεκτσί, ῥόταρυ, ΕΛΙΑΜΕΠ κι …«ἑλληνοτουρκική» φιλία!!!

Θεωρητικῶς, μόνον θεωρητικῶς, δὲν θὰ  μποροῦσε νὰ ὑπάρχῃ αὐτὴ ἡ «ἑλληνοτουρκική» φιλία, γιὰ ἕναν καὶ μόνον λόγο: διότι ὁ Τοῦρκος, ἀκόμη καὶ σήμερα ποὺ μιλᾶμε καὶ θεωρεῖται …πεπολιτισμένος, μᾶς θεωρεῖ χαμένη του ἀποικία. Ὅταν λοιπὸν κάποιος σὲ θεωρῇ ἐν δυνάμει δοῦλο του (βλέπε κι ἀμέτρητες ἐναέριες παραβιάσεις γιὰ παράδειγμα), φιλίες ὁποιουδήποτε εἴδους δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ ὑπάρξουν κατ’ οὐδέναν τρόπο. Ἐκτὸς ἐὰν τραβᾷ ἡ ὄρεξίς σου μερικὲς σφαγὲς ἀκόμη, γιὰ νὰ μάθῃς νὰ μὴν σηκώνῃς κεφάλι ὁριστικῶς καὶ τελεσιδίκως. Διότι ὅσο προσκυνᾷ κάποιος τὸν ἐν δυνάμει ἀφέντη, ἐθελοτυφλώντας κι ἐλπίζοντα στὸν μικρότερο δυνατὸ …πότον, τόσο πιὸ κοντὰ στὸ τέλος του ὁδηγεῖται. Οἱ προσκυνημένοι, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν, ἦσαν πάντα ἀναλώσιμοι. Κατ’ ἐπέκτασιν, ἐὰν θὰ μποροῦσε νὰ ὑπάρξῃ μία τέτοια φιλία, αὐτὴ θὰ ἔπρεπε νὰ ἀναφέρεται σὲ ἰδίους τρόπους ἀντιμετωπίσεως, σὲ σεβασμὸ καὶ σὲ αὐτοσεβασμό. Κι ἐπεὶ δὴ ὅλα αὐτὰ μαζὺ δὲν ὑπάρχουν, παρὰ μόνον προσκυνημένοι καὶ πρόθυμοι πολιτικάντηδες, αὐτὸ τὸ ἀνέκδοτον παρακρύωσε. Ὄχι μόνον φιλία δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ὑπάρξῃ, ἀλλὰ ἐπὶ πλέον θὰ ἔπρεπε καὶ νὰ στιγματίζονται ὅσοι τὴν προωθοῦν μά, κυρίως, νὰ στραβοκυττάζουμε ἀγριεμένα ὅποιον κι ὅ,τι πασχίζει νὰ μᾶς ἀλλοιώσῃ τὸ (λίγο) μυαλὸ ποὺ μᾶς ἀμέμεινε.

Ἐν τούτοις ὅμως τὸ παραμυθάκι καὶ διαφημίζεται καὶ ἀναπαράγεται καὶ προθεῖται κι ἂς εἶναι πλῆρες παρανοϊκότητος καὶ ἀσαφείας.
Εἴτε γιατὶ οἱ στοὲς αὐτὸ διετάχθησαν νὰ κάνουν…

Συνέχεια

Ὁ Κολοκοτρώνης ἀπαντᾶ! (ἀναδημοσίευσις)

Ἀναδημοσιεύω μερικὰ ἀφιερώματα γιὰ τὸ …«ἀγαπημένο μας ΕΛΙΑΜΕΠ» καὶ τὴν «ἱστορία τοῦ ΣΚΑΙ(γάιδαρο)» πρὸ κειμένου νὰ …φρεσκάρουμε τὴν μνήμη μας.

Κύριε («ἱστορικέ») Βερέμη. Κι ἐσεὶς οἱ σύμβουλοί του καὶ συνεργᾶτες του. Ἐὰν πράγματι γνωρίζετε γράμματα, διαβᾶστε τὸ παρακάτω ἀπόσπασμα. Πιστεύω ὅτι θ σς βοηθήσῃ διαιτέρως.

Ἴσως ὅμως νὰ σᾶς δυσκολεύῃἡ γλώσσα τοῦ Γέρου κάπως….

Νὰ βοηθήσω λοιπόν λίγο. Ἔχουμε καὶ λέμε:

1ον . Τὴν λέξι  «μπέσα» τὴν ἔχετε ἀκούσει ποτέ; Εἶναι μία συνήθεια ποὺ εἶχαν ( κι εὐτυχῶς ἀκόμη ἔχουν) κάποιοι ἄνθρωποι,  κυρίως ἄντρες, καὶ φορ στν τήρησι το λόγου ποὺ  Συνέχεια

Ἡ Pax Ottomanica. (ἀναδημοσίευσις)

Ἡ Pax OttomanicaἈναδημοσιεύω μερικὰ ἀφιερώματα γιὰ τὸ …«ἀγαπημένο μας ΕΛΙΑΜΕΠ» καὶ τὴν «ἱστορία τοῦ ΣΚΑΙ(γάιδαρο)» πρὸ κειμένου νὰ …φρεσκάρουμε τὴν μνήμη μας.

Pax othomanica νέος ὅρος! Τοῦ κυρίου Τατσοπούλου! (13ο λεπτό στὴν «νέα ἱστορία» τοῦ ΣΚΑΙ γιὰ τὸ 1821!)
Τελικῶς κύριε Τατσόπουλε καὶ κύριε Βερέμη, εἴχατε δὲν εἴχατε, μὲ βάλατε νὰ δῶ τὸ κύκνειον ἆσμα σας! «Ἡ γέννησις ἑνός ἔθνους» τὸ ἀποκαλεῖτε! Γιὰ νὰ δοῦμε ὅμως… Εἶναι πράγματι ἡ γέννησις ἑνὸς Ἔθνους ἤ μήπως εἶναι μόνον ἡ γέννησις μίας νέας ἱστορικῆς ἀπάτης….ποὺ ἁπλῶς, ὅπως τόσες καὶ τόσες ἄλλες, καταργεῖ τὴν ἱστορία;
Ξεκινῶ λοιπόν κύριε Τατσόπουλε ἀπό τὸ 4ο λεπτό τῆς «ἱστορικῆς» σας παρουσιάσεως! Συνέχεια

Ὅποιος ἔχει τὴν μύγα μυγιάζεται! (ἀναδημοσίευσις)

Αὐτὸ ξέρω ἐγώ!
Διάβαζα γιὰ τὴν «ἀγανάκτησι» Τατσοπούλου ἀναφορικῶς μὲ τὰ κείμενα τοῦ πιτσιρίκου.

Συνέχεια

Φωτᾶκος: Ναί, τούς σφάξαμε!

Ἡ σφαγὴ ἄρχισεν εἰς ὅλα τὰ μέρη τῆς πόλεως, τὸ τουφέκι ἐδούλευε πανταχοῦ καὶ ἀνηλεῶς καὶ κατὰ τρεῖς ὁλοκλήρους ἡμέρας ἐσκοτώνοντο πάσης ἡλικίας ἄνθρωποι   ἄνδρες, γυναῖκες καὶ παιδιὰ ἀνήλικα. Οι Ἕλληνες ἐδῶ ἐξεδικήθησαν δι ὅσα τόσους χρόνους εἴχαμεν πάθει ἀπὸ τοὺς τυράννους μας. Πολλοὶ δὲ Τοῦρκοι, οἵτινες ἐκλείσθησαν εἰς τὰ σπίτια των, ἐπροτίμησαν καὶ ἐκάησαν μέσα εἰς αὐτὰ μὲ τῇς φαμίλιαις των παρὰ νὰ παραδοθοῦν εἰς τοὺς δούλους των.

Πολλοὶ καπεταναῖοι καὶ ἄλλοι Ἕλληνες ἀπὸ φιλανθρωπίαν ἤθελαν νὰ σώσουν κανένα Τοῦρκον. Ἄλλος ὅμως Ἕλλην, τοῦ ὁποίου ὁ Τοῦρκος τὴν γυναῖκα, τὸ παιδὶ ἢ καὶ αὐτὸν τὸν ἴδιον εἶχε ἀδικήσει, ἅμα ἔβλεπε τὸν ἐχθρόν Συνέχεια