Σήμερα ξεκινῶ κάποιες ἀναδημοσιεύσεις, ἀναφορικῶς μὲ κείμενα ποὺ εἶχα γράψει, ὅταν ὁ «πολὺς» Βερέμης, μαζὺ μὲ τὸν Τ(σ)ατσόπουλό του, μᾶς ἄλλαζαν τὰ φῶτα στὴν παραπληροφόρησιν, μέσῳ τῆς «ἱστορικῆς» τους σειρᾶς στὸν ΣΚΑΙ.
Ξέρετε, αὐτῆς τῆς σειρᾶς ποὺ χρηματοδότησε ἡ (πρώην) Ἐθνικὴ τράπεζα τῆς Ἑλλάδος καὶ μᾶς ἄλλαξε τὰ …φῶτα στὶς ἱστορικὲς ἀλλοιώσεις.
Αὐτῆς τῆς ἰδίας σειρᾶς ποὺ ἐπάσχιζε μὲ κάθε δυνατὸν τρόπο νὰ μᾶς καταστρέψῃ τὴν συλλογικὴ μνήμη, ὄχι διότι τοὺς ἔπιασε ὅλους αὐτοὺς κόψιμο μὲ τὴν δική μας ἱστορικὴ ἀντιληπτικότητα, ἀλλὰ γιατὶ ὄφειλαν, κατὰ πῶς ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὰ τεκταινόμενα, νὰ μᾶς ἀποδομήσουν ὅ,τι ἱερὸ καὶ ὅσιο διατηρούσαμε ζωντανὸ μέσα μας. Κι ὡς γνωστὸν ὁ βερέμης τοῦ ΕΛΙΑΜΕΠ (καθὼς καὶ ὅλο τὸ ΕΛΙΑΜΕΠ) οὐδέποτε ἀνησύχησε γιὰ τὶς συνειδήσεις μας, παρὰ μόνον γιὰ νὰ ὁλοκληρωθῇ τὸ πρόγραμμα διαλύσεως τῆς χώρας, κατ’ ἐντολὴν τῶν ὁποίων ἐγκεφάλων τοῦ (κάθε) ΕΛΙΑΜΕΠ καὶ τῆς κάθε Μ.Κ.Ο. ποὺ δρᾶ ἀναλόγως.

Ἰπεκτσί, ῥόταρυ, ΕΛΙΑΜΕΠ κι …«ἑλληνοτουρκική» φιλία!!!

Κατάσκοποι, πράκτορες, ἀνθέλληνες ἤ …ἠλίθιοι;

Ὅμως ἐπιστρέφοντας στὰ τῆς δημοσιεύσεως, ἂς θυμηθοῦμε αὐτὴν τὴν σειρὰ ποὺ ἐβασίσθη στὶς θέσεις τῶν ἀγαπημένων τούρκων τοῦ Βερέμη, καθῶς καὶ στὶς θέσεις τῶν ἀγαπημένων ἀπάτριδων γενικότερα τοῦ κάθε πράκτορος καὶ τοῦ κάθε ἀνθέλληνος καὶ τοῦ κάθε τομαριοῦ ποὺ μᾶς φορτώθηκε, διότι εἶχε μεγάλην γλώσσα καὶ ἁπλωμένο …κ@λο γιὰ τὰ περαιτέρῳ!

Ὄχι, δὲν ὑβρίζω! Πῶς θά μποροῦσα νά τό κάνω ἄλλως τέ;
Ὑβριστὲς εἶναι ὅλοι αὐτοὶ ποὺ πασχίζουν μὲ κάθε δυνατὸν τρόπο νὰ κρατήσουν τὴν Ἀνθρωπότητα δεσμία τῶν δεινῶν της! Ἁπλῶς τοὺς ἐνημερώνω πὼς κοντεύουμε στὴν λήξιν τῆς βασιλείας τους…
Καὶ τότε νὰ τοὺς δῶ… Πολὺ θὰ τοὺς χαρῶ!

Ἐπ΄ ἀφορμῆς λοιπὸν τῆς σημερινῆς ἐπετείου, ἂς θυμηθοῦμε τὸν καπετὰν Θοδωράκη καὶ τὰ ὅσα διηγήθη, διὰ χειρὸς Τερτσέτου. Ὄχι πὼς θὰ ἀλλάξη κάτι δῆλα δή, στὶς γενικότερες θέσεις τῶν (φερομένων ὡς) κρατούντων, ἀλλὰ τοὐλάχιστον νὰ δυναμώσουμε ἐμεῖς τὴν ἐκτίμησίν μας στὸν Κολοκοτρώνη καὶ σὲ ὅλους τοὺς ἄλλους ἀφανεῖς ἥρωες, ποὺ μόνον τους σκοπὸ εἶχαν νὰ μᾶς ἐλευθερώσουν.
Διότι ὁ Κολοκοτρώνης ἦταν, εἶναι καὶ παραμένει, γιὰ ἐμᾶς, πρότυπον ἡγέτου.
Κι ὅσο τὸ μῖσος ἐναντίον του, ἀκόμη καὶ σήμερα, ποὺ ὁδηγεῖ τὶς πράξεις τῶν (φερομένων ὡς) κρατούντων, ἐκφράζεται ἐντονότερα, τόσο ἐμεῖς ὀφείλουμε νὰ προστατεύουμε τὴν μνήμη του.

Τὸ ἄσβεστον μίσος κατὰ τοῦ Κολοκοτρώνη.

Ἤξερε τὶ ἔκανε ὁ καπετὰν Θοδωράκης. Ἐμεῖς πρέπει νὰ διδαχθοῦμε ἀπὸ τὶς πράξεις του..

Φιλονόη.

Υ.Γ. Τὰ κείμενα πρωτοδημοσιεύθηκαν τὸν Φεβρουάριον τοῦ 2011.

Tὸ μάθαμε κι αὐτὸ διά στόματος Τατσοπούλου!!!
«Γιὰ τοὺς Κολοκοτρωναίους, ἡ κλεφτουριὰ εἶναι σύμπτωμα τῆς φτώχιας, ὄχι ἔνδειξις ἡρωϊσμοῦ!!!!» (περίπου 7ο λεπτό, 2ο ἐπεισόδιον.)
Γιὰ νὰ τὸ λές ἐσὺ κύριε Τατσόπουλε, κάτι θὰ «ξέρῃς»…
Ἀλλὰ σὲ ὅσα «ξέρεις», ἀποδείξεις δὲν εἴδαμε… Μόνον θεωρίες ἀκούσαμε…
Καπτὰν Τατσόπουλε, διάβασε καὶ κάτι πολύ ἐνδιαφέρον!!! (Ἐμεὶς μὲ ἀποδείξεις πᾶμε μόνον!!!) Τοῦ ἔστειλαν 20 μπινίσια γιὰ τοὺς Καπεταναίους κι ἕνα καπότο γιὰ τὸν ἑαυτόν του… Μὰ δὲν τά πῆρε καπτὰν Τατσόπουλε! Μήπως φαντάζεσαι γιατί; Μήπως γιατί χέστηκε γιὰ τὸ χρῆμα (καὶ τὰ καπότα) καὶ κοβόταν μόνον γιὰ τὴν ΛΕΥΤΕΡΙΑτου;
«3. Ἐγεννήθηκα εἰς τὰ 1770, Ἀπριλίου 3, τὴν δευτέραν τῆς Λαμπρῆς. Ἡ ἀποστασία τῆς Πελοποννήσου ἔγινε εἰς τὰ 1769. Ἐγεννήθηκα εἰς ἕνα βουνό, εἰς ἕνα δένδρο ἀποκάτω, εἰς τὴν παλαιὰν Μεσσηνίαν, ὀνομαζόμενον Ραμαβούνι.
Ὁ πατέρας μου ἦτον ἀρχηγὸς τῶν ἀρματολῶν εἰς τὴν Κόρινθον. Κάθεται ἐκεῖ 4 χρόνους. Ἀναχωρεῖ ἀπὸ τὴν Κόρινθον διὰ τὴν Μάνην . Ἔβγαινεν ἀπὸ τὴν Μάνην καὶ ἐκυνηγοῦσε τοὺς Τούρκους.
Εἰς τοὺς 79 ἦλθεν ὁ Καπετάμπεης μὲ τὸν Μαυρογένην, καὶ ἐρχόμενος ἔρριξεν εἰς τοὺς Μύλους καὶ Ἀνάπλι. Ἔστειλεν εἰς ὅλην τὴν Πελοπόννησον μπουγιουρτὶ (προσκυνοχάρτι), καὶ ἐπῆγαν καὶ ἐπροσκύνησαν τὸν Καπετάμπεη εἰς τοὺς Μύλους.
4.Εἰς τὸν πατέρα μου ἔστειλε χωριστὸ μπουγιουρτί, νὰ ἐλθῆτε νὰ βγάλουμε τοὺς Ἀρβανίτες καὶ νὰ εὑρεῖ ὁ ραγιὰς τὸ δίκιο του. Ὁ πατέρας μου ἐκίνησε μὲ χίλιους στρατιώτας, καὶ ἔπιασε τὰ Τρίκορφα, εἰς τὴν Τριπολιτσάν. Δὲν ἐπῆγεν εἰς τὸν Καπετάμπεη, διότι ἐφοβεῖτο.
Ὁ Καπετάμπεης ἐσηκώθηκεν ἀπὸ τοὺς Μύλους, ἐπῆρεν 6.000 ταγκαλάκια, καὶ τοὺς κλέφτες 3.000 καὶ ἐπῆγεν εἰς τὰ Δολιανά, Τριπολιτσὰ καὶ ἔρριξεν τὸ ὀρδί.
Ὁ πατέρας μου, σὰν ἦτον στὰ Τρίκορφα, τοῦ ἔστειλεν ὁ Καπετάμπεης νὰ πάγει σὲ δαύτονε, διὰ νὰ τὸν προσκυνήσει. Ὁ πατέρας μου ἀποκρίθηκε δὲν εἶναι καιρὸς νὰ ἔλθω νὰ προσκυνήσω• οἱ Ἀρβανίτες εἶναι εἰς τὴν Τριπολιτσά, ἠμποροῦν νὰ πιάσουν τὸν ἄγριον τόπον καὶ νὰ σκορπίσουν τότε μέσα εἰς τὴν Πελοπόννησον, νἄχουν τὸν τόπον.
Τότε τοῦ ἔστειλεν 20 μπινίσια γιὰ τοὺς Καπεταναίους κι ἕνα καπότο διὰ τὸν ἑαυτόν του.
Τὸν καιρὸν ποὺ ἐζύγωσε τὸ στράτευμα τὸ Τούρκικο εἰς τὴν Τριπολιτσάν, κι ἐπολιορκοῦσε τοὺς Ἀρβανίτες, ἐχώρισαν 4.000 Τοῦρκοι Ἀρβανίτες νὰ τὸν ἐβγάλουν ἀπὸ τὰ ταμπούρια, καὶ αὐτὸς ἀντιστάθηκε καὶ τοὺς ἐκυνηγοῦσε, καὶ ἐμβῆκαν πίσω.
Ἦλθαν τὰ στρατεύματα τὰ Τούρκικα τοῦ Καπετάμπεη ἕως τὸν Ἅγιον Σώστην. Πάλι βγαίνουν 6.000 διὰ νὰ πᾶνε εἰς τὸν πατέρα μου, καὶ αὐτὸς πάλι τοὺς ἀντέκρουσε. Εἴδανε ὅτι δὲν ἠμποροῦν νὰ βαστάξουν οἱ Ἀρβανίτες μέσα εἰς Τριπολιτσά, διατὶ δὲν ἦτον τότε τειχογυρισμένη. Ἐσυνάχθηκαν ὅλοι καὶ πᾶνε εἰς τὸν πατέρα μου, καὶ αὐτὸς τοὺς ἐστάθηκε μὲ ὁρμήν, καὶ τοὺς ἐγύρισε κατὰ τὸν κάμπον.
Ἑνώθηκαν καὶ ἄλλοι καπεταναῖοι. Ἐμβῆκαν εἰς τὰ χωράφια, εἰς τὸν κάμπον τοὺς ἐσκότωσαν ἡ καβάλα ὡς οἱ θεριστάδες• ἔπεσεν ἡ καβαλαριὰ μέσα καὶ τοὺς ἐθέρισαν. Ἀπὸ τὴν μιὰ μεριὰ ἡ καβαλαριά, ἀπὸ τὸ ἄλλο μέρος ὁ πατέρας μου. Ἀπὸ 12.000 ἑπτακόσιοι ἀπέρασαν εἰς τὸ Δαδί. Ὅταν τοὺς ἐπολέμησε ὁ πατέρας μου, τοῦ ἔλεγαν:
«Κολοκοτρώνη, δὲν κάμεις ἰσάφι.
– Τί νισάφι νὰ σᾶς κάμω, ὁποὺ ἤλθετε κι ἐχαλάσατε τὴν πατρίδα μου, μᾶς πήρατε σκλάβους καὶ μᾶς ἐκάματε τόσα κακά».
Τοῦ ἀποκρίθηκαν: – «Ἐφέτο, δικό μας, τοῦ χρόνου δικό σου». Τὰ κεφάλια τῶν Ἀλβανῶν ἔφτιασαν πύργο εἰς τὴν Τριπολιτσά…..»
Κολοκοτρώνη ἀπομνημονεύματα (διά χειρός Τερτσέτη), ἐκδόσεις Γιοβάνη, σελ. 72-73, Ἀθῆναι 1967.
Διὰ τὴν μεταγραφὴν
Φιλονόη
Υ.Γ. Ἔχω μίαν καλή φίλη ποὺ κάθισε καὶ σὲ εἶδε καπτάν Τατσόπουλε… Καὶ αὐτὴ ἡ καλὴ κοπέλλα σὲ κατέγραψε… Κι ἐγὼ σὲ διορθώνω…. Καπτάν Τατσόπουλε… Καὶ κάποιοι ἄλλοι δέχτηκαν καπότα γιὰ δῶρα… Ξέρεις μήπως πῶς τοὺς κατέγραψε ἡ ἱστορία;
Ἀλήθεια κύριε μεγάλε «ἐπιστήμονα»… Θὰ μπορούσαμε κάποτε νὰ μάθουμε τὶς περίφημες πηγές σου ἢ πάντα στὰ μαῦρα (σου) σκοτάδια θα μᾶς ἀφήνῃς;

Σχετικά κείμενα:

ὁ Γέρος μας

Ὁ Κολοκοτρώνης ἀπαντᾶ!

Δὲν μᾶς ἔπρεπε νὰ μᾶς ἐλευθερώσῃς Γέρο μου…

Ὁ βλάξ παραμένει πάντα ἀήττητος!

Τὰ ἀσχολίαστα

Δὲν μᾶς συγχωροῦν!

Ἐπιστολή ἀπό ἕναν ῥαγιά.

Ὅταν ὁ ΣΚΑΙ καταῤῥίπτεται ἀπό τὴν ἱστορία.