Πρὸ μερικῶν ἡμερῶν λοιπὸν μάθαμε πὼς ἡ ὀρχήστρα τοῦ «ἐθνικοῦ μας μίκυ-μάους» ἔσπευδε στὸ Ἰσραήλ, μαζὺ μὲ τὴν φαραντούρη (σύζυγο χυτήρη) καὶ τὸν μπάση, πρὸ κειμένου νὰ ὑποστηριχθοῦν οἱ Ἰσραηλίτες τῆς Γάζας. Στὴν πραγματικότητα ἡ ὀρχήστρα, ἡ φαραντούρη καὶ ὁ μπάσης ἔσπευσαν νὰ λάβουν μέρος σὲ ἕνα γεγονός, ποὺ ὄχι μόνον ἀθωῴνει τὸ Ἰσραὴλ γιὰ κάθε του ἔγκλημα στὴν Γάζα, ἀλλὰ ἐπὶ τῆς οὐσίας ἐπικροτεῖ κι ἐπιβραβεύει.
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Χυτήρης Τηλέμαχος
Ὕμνοι (;;;) γιὰ τὴν «παγκόσμια ἡμέρα ποιήσεως»!!!
Παγκόσμιος ἡμέρα ποιήσεως σήμερα…
Θὰ σᾶς παρουσιάσω δύο ποιητὲς ποὺ ὅταν τοὺς διάβασα παράτησα τὴν ποίηση αὐτό-ἐτέθην ἐκτὸς συναγωνισμοῦ καὶ τώρα ἀρμέγω βουβάλια στὴν Βόρειο Ἑλλάδα ἐνῶ τὶς ἐλεύθερες ὧρες μου μεταφέρω παγόβουνα στὰ μπαράκια τῆς Ἰσλανδίας καὶ δόξα νὰ ‘χῃ ὁ γιαραμπὴς τὴν βγάζω… Καί τό βασικότερο; Δὲν γελοῦν πιὰ μαζύ μου…
Συνέχεια
Ἰπεκτσί, ῥόταρυ, ΕΛΙΑΜΕΠ κι …«ἑλληνοτουρκική» φιλία!!!
Θεωρητικῶς, μόνον θεωρητικῶς, δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ὑπάρχῃ αὐτὴ ἡ «ἑλληνοτουρκική» φιλία, γιὰ ἕναν καὶ μόνον λόγο: διότι ὁ Τοῦρκος, ἀκόμη καὶ σήμερα ποὺ μιλᾶμε καὶ θεωρεῖται …πεπολιτισμένος, μᾶς θεωρεῖ χαμένη του ἀποικία. Ὅταν λοιπὸν κάποιος σὲ θεωρῇ ἐν δυνάμει δοῦλο του (βλέπε κι ἀμέτρητες ἐναέριες παραβιάσεις γιὰ παράδειγμα), φιλίες ὁποιουδήποτε εἴδους δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ ὑπάρξουν κατ’ οὐδέναν τρόπο. Ἐκτὸς ἐὰν τραβᾷ ἡ ὄρεξίς σου μερικὲς σφαγὲς ἀκόμη, γιὰ νὰ μάθῃς νὰ μὴν σηκώνῃς κεφάλι ὁριστικῶς καὶ τελεσιδίκως. Διότι ὅσο προσκυνᾷ κάποιος τὸν ἐν δυνάμει ἀφέντη, ἐθελοτυφλώντας κι ἐλπίζοντα στὸν μικρότερο δυνατὸ …πότον, τόσο πιὸ κοντὰ στὸ τέλος του ὁδηγεῖται. Οἱ προσκυνημένοι, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν, ἦσαν πάντα ἀναλώσιμοι. Κατ’ ἐπέκτασιν, ἐὰν θὰ μποροῦσε νὰ ὑπάρξῃ μία τέτοια φιλία, αὐτὴ θὰ ἔπρεπε νὰ ἀναφέρεται σὲ ἰδίους τρόπους ἀντιμετωπίσεως, σὲ σεβασμὸ καὶ σὲ αὐτοσεβασμό. Κι ἐπεὶ δὴ ὅλα αὐτὰ μαζὺ δὲν ὑπάρχουν, παρὰ μόνον προσκυνημένοι καὶ πρόθυμοι πολιτικάντηδες, αὐτὸ τὸ ἀνέκδοτον παρακρύωσε. Ὄχι μόνον φιλία δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ὑπάρξῃ, ἀλλὰ ἐπὶ πλέον θὰ ἔπρεπε καὶ νὰ στιγματίζονται ὅσοι τὴν προωθοῦν μά, κυρίως, νὰ στραβοκυττάζουμε ἀγριεμένα ὅποιον κι ὅ,τι πασχίζει νὰ μᾶς ἀλλοιώσῃ τὸ (λίγο) μυαλὸ ποὺ μᾶς ἀμέμεινε.
Ἐν τούτοις ὅμως τὸ παραμυθάκι καὶ διαφημίζεται καὶ ἀναπαράγεται καὶ προθεῖται κι ἂς εἶναι πλῆρες παρανοϊκότητος καὶ ἀσαφείας.
Εἴτε γιατὶ οἱ στοὲς αὐτὸ διετάχθησαν νὰ κάνουν…
Γλυτώσαμε ὅμως ἀπὸ τὴν ποδιά…
Τὸ 1982 κατηργήθη ἀπὸ τὰ σχολεῖα ἡ ποδιά, (καὶ εἶπαν νὰ μᾶς τὸ θυμήσουν τὰ δημοσιοκαφρόπαιδα… Τιμῆς ἔνεκεν…!!!)
Μία ποδιά, ποὺ γιὰ πολλὰ πολλὰ χρόνια, ἔδειχνε τὸν μαθητὴ γιὰ μαθητή. Ἀνδρέας ὅμως ἦταν αὐτός. Ἀπαιτεῖτο ἡ …σοσιαλιστικοποίησίς μας.
Κι ἐπέτυχε τὸ πείραμα… Ἀπολύτως…
Κοκορίκοοοοοοοοοο!!!!!!!!!!
Ιδοῦ ποιὸς γράφει τοὺς λόγους τοῦ GAP!!!
Κι ὄχι μόνον… Διότι μεταξύ μας, ὅλα τὰ κουδουνισμένα ὅταν ὁμιλοῦν, οὐδεῖς τοὺς ἀντιλαμβάνεται! Οὔτε κἂν οἱ ἴδιοι ἀντιλαμβάνονται τὰ ὅσα λέν!
Ἂπόδειξις αὐτοῦ ποὺ ἰσχυρίζομαι, εἶναι τὸ ὅ,τι ἐὰν τοὺς ἐρωτήσετε, μόλις μίαν ὥρα μετὰ, γιὰ αὐτὰ ποὺ εἶπαν, οὐδεῖς θυμᾶται! Συνέχεια
