Περὶ ποινῶν.

Περισσότερον καὶ ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ θρηνοῦν διὰ τὴν κατάργησιν τῆς θανατικῆς ποινῆς, θὰ πρέπει νὰ θρηνήσωμε διὰ τὴν κατάργησιν τῶν διαφόρων ἄλλων σωματικῶν ποινῶν, μακαρίζοντες -τοὐλάχιστον δι᾿ αὐτὸ- τοὺς πιστοὺς τοῦ κορανίου…
Θρηνήσωμεν! Συνέχεια

Ὁ Παμμάλαξ «διανοούμενος» καὶ τὸ Θεριὸ τῆς Πάρου.

Ὅλοι ἐκεῖνοι ποὺ διὰ τοῦ ἐπιχειρήματος τῆς «ασυγκράτητης παρόρμησης της στιγμής, εξαιτίας της τύφλωσης που προκαλεί η στέρηση και η πείνα», δικαιολογοῦν τὴν ἐνέργειαν ἑνὸς καθάρματος νὰ διοχετεύσῃ τὸ σιχαμερὸν του γενετικὸν ὑλικὸν σ᾿ ἕνα κοριτσάκι καὶ μετὰ νὰ τοῦ πολτοποιήσῃ τὴν κεφαλήν, κατὰ βάσιν ἀπεργάζονται τὴν δικὴ των ἠθικὴν ἀπαλλαγὴν ἐκ τῶν ἀποτελεσμάτων τῆς ἐμμονῆς των εἰς τὸ πανάρχαιον «μοναχικὸν πάθος» των. Συνέχεια

Τὸ Γκραὰλ δὲν ἀρκεῖ νὰ τὸ βρῇς. Πρέπει καὶ νὰ τὸ κερδίσῃς!

Τὸ Γκραάλ μᾶλλον δὲν εἶναι «σκεῦος».
Φρονῶ, ὁ ὁλιγόνους.)
Τὸ Γκραάλ! Δὲν ἀρκεῖ νὰ τὸ βρῇς. Πρέπει καὶ νὰ τὸ κερδίσῃς. Ἀπ᾿ τὰ χέρια τοῦ φρουροῦ-ἀγγέλου.
Ἡ ῥομαντικὴ ἐλαιογραφία, Συνέχεια

Ἂν συγκινῆσαι ἐκ τῶν κραυγῶν ἑνὸς βρέφους ποὺ τὸ σουβλίζει μιὰ λόγχη…

Εἶναι ὑποκρισία τὸ νὰ φρονῇς καὶ νὰ διατυμπανίζῃς ὅτι «ἄνθρωπος» εἶναι μόνον τὸ πλᾶσμα αὐτὸ τὸ ὁποῖον ἐξῆλθεν ἐκ μιᾶς μήτρας καὶ ἠκούσθη ἡ φωνὴ του, ἐνῷ τὸ «ἄλλον», τὸ βυθισμένον στὴν ἱερᾶν, ὑγρᾶν σιγὴν τοῦ Mobilis in Mobili μιᾶς μήτρας, Συνέχεια

Ἡ Ἑνετικὴ δημοκρατία…

Ἡ Ἑνετικὴ πρέπει νὰ ὑπῆρξεν ἡ μακροβιωτέρα δημοκρατία ὅλων τῶν ἐποχῶν.
«Ἔζησε» ἀπὸ τὸ 697 ἔως τὸ 1797 μ.Χ. Δηλαδὴ 1100 ἔτη. Ἕνδεκα αἰώνας, ξεπερνώντας καὶ τὴν «μητέρα» της Κωνσταντινούπολιν.
Πέντε τρομερωτάτους πολέμους διεξήγαγε κατὰ τῆς ἐλεεινῆς Ὀθωμανίας καὶ δεκάδας ἄλλους κατὰ χριστιανικῶν ἐθνῶν.
Ὑπέστη καὶ τρεῖς παπικοὺς ἀφορισμούς, ἐπειδὴ οἱ αὐθένται τοῦ προπυργίου αὐτοῦ τοῦ Χριστιανισμοῦ, εἶχον ὡς ἀξίωμα τὸ «Πρῶτα Ἑνετὸς καὶ ἔπειτα Χριστιανός»… Συνέχεια

Ἡ αὐτοφραγγέλωσις ὡς ἐθνικὸν σπόρ!

Οἱ πλεῖστοι συγκαιρινοί μας «μορφωμένοι» καὶ «πνευματικοὶ ἄνθρωποι», ἀλλὰ καὶ ἡ ἀπέραντος ψιττακοτρεφομένη μᾶζα, ἔχουν μεγαλώσει εἴτε ἐντὸς «δεξιῶν» οἰκογενειῶν μὲ τὸ ἐνοχικὸν σύνδρομον τοῦ «κακοῦ νικητοῦ», κατόπιν ἀτελευτήτων ψυχοπνευματικῶν καταιονισμῶν διὰ βαρέος ὕδατος «Θιάσων», «Μελισσοκόμων», «Μετεωριζομένων» καλοβατικῶν καὶ μὴ πτηνῶν, ἀπύθμενα «καπνισμένα τσουκάλια» καὶ «μεθυσμένους ἥλιους», εἴτε ἐντὸς ἀριστερῶν οἰκογενειῶν μὲ τὸ σύμπλεγμα τοῦ «δίκαιου ἰδεαλιστῆ ἡττημένου» καὶ τοῦ ἡρωικοῦ «θείου Νίκου ποὺ ἔφαγε τὰ νιάτα του στὰ μακρονήσια», ὅταν «προδόθηκαν οἱ ἀγῶνες (γουναράδικα) καὶ τὰ ὁράματα (Β. Κορέα) μιᾶς ὁλάκερης γενιᾶς». Συνέχεια