Γιατί ῥωτάμε τί κάνεις; ἂν δέν ἐνδιαφερόμαστε πραγματικά γιά τόν ἄλλον;
Εἶναι μιὰ ἀλλόκοτος φράσις, ποὺ οἱ ἄνθρωποι ἀνταλλάσσουν μεταξύ τους, σεβόμενοι ἕνα ἐθιμοτυπικὸ τελετουργικό…
Μία φράσις ποὺ λέγεται ἐπειδὴ πρέπει νὰ εἰπωθῇ. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἀνθρώπινες σχέσεις
Ὅσο ἀντέχει…
Πολλὲς φορὲς πασκίζουμε, ἀκόμη καὶ διὰ τῆς βίας, νὰ …«βοηθήσουμε» ἄλλους νὰ καταλάβουν, αὐτὰ ποὺ ἐμεῖς ἔχουμε ἀντιληφθεῖ.
Καὶ πασκίζουμε, καὶ πιέζουμε, καὶ ἀγωνιοῦμε….
Καὶ θυμώνουμε… Καὶ μαλώνουμε… Καὶ φωνάζουμε… Καὶ ἀπογοητευόμεθα…
Ἔ καί; Γιατί τόσο πολύ ὑποφέρουμε γιά αὐτά πού οἱ ἄλλοι θέλουν ἤ δέν θέλουν;
Γιατί διά τῆς βίας νά ἀλλάξουν τοποθετήσεις, ἀντιλήψεις, ἀπόψεις, ὀπτικές, ἀνάγκες, κατευθύνσεις;
Γιατί μέ τό ζόρι νά μᾶς ὁμοιάσουν;
Καί ποιός μᾶς διαβεβαιώνει πώς ἐμεῖς πράγματι εἴμαστε παράδειγμα πρός μίμησιν κι ὄχι παράδειγμα πρός …ἀποφυγήν; Συνέχεια
Αὐτὰ ποὺ δὲν μᾶς ἀρέσουν στοὺς ἄλλους, εἶναι ὁ ἀντίποδας αὐτῶν ποὺ μᾶς ἀρέσουν.
Τὸ συνακόλουθο τῶν θετικῶν χαρακτηριστικῶν ἐνὸς ἀνθρώπου εἶναι τὰ ἀρνητικά του.
Ἂν ἐκτιμῶ κάποιον γιὰ τὴν παιδικότητα καὶ τὴν ἀθῳότητά του, μπορεῖ στὴν πορεία νὰ ἔλθω σὲ ἐπαφὴ μὲ τὴν ἀναποφασιστικότητά του καὶ τὴν παθητικότητά του. Συνέχεια
Μήπως ὅλα συμβαίνουν γιά καλό;
Νοιώθω πὼς κάτι ὑπέροχο εὑρίσκεται στὸν δρόμο καὶ ὅτι αὐτὲς οἱ δυσκολίες μᾶς προμηθεύουν καὶ μὲ εὐκαιρίες προκειμένου νὰ μάθουμε καὶ νὰ ἀναπτυχθοῦμε. Συνέχεια
Κι ὅταν σοῦ κάνουν κάποιο δῶρο…
Νὰ τὸ δέχεσαι μὲ χαρά!
Τὰ δῶρα δίδονται μὲ ἀγάπη… ἀκόμη κι ἐὰν δὲν ἔχουν λάβει ὑπ΄ ὄψιν τους τὰ δικά μας θέλω καὶ τὶς προτιμήσεις.
Τὰ δῶρα δηλώνουν πὼς ὁ ἄλλος μᾶς σκέπτεται…
Καὶ δὲν θὰ εἶναι πάντα αὐτὰ ποὺ ἐμεῖς θέλουμε, ἀλλὰ μᾶλλον, τ Συνέχεια
Τὸ τηλεφώνημα.
Ένα βράδυ μου τηλεφώνησε ένας καλός μου φίλος.
Χάρηκα πολύ για το τηλεφώνημα του και το πρώτο πράγμα που με ρώτησε ήταν :”Τι κάνεις;”.
Δεν ξέρω για ποιο λόγο , του απάντησα :”Αισθάνομαι μοναξιά”
“Θέλεις να βρεθούμε και να τα πούμε;” μου είπε. Συνέχεια