Τελικὰ ὑπάρχει ἐλπίδα!

Η κύρα Ντίνα μένει σε ένα δυάρι στο Παγκράτι. Είναι συνταξιούχος κι όπως όλοι οι συνταξιούχοι τα βγάζει δύσκολα πέρα. Ενοίκιο, λογαριασμοί, φάρμακα κι ό,τι μένει της αρκεί για να είναι αξιοπρεπής. Ο γιος έφυγε πριν από τέσσερα χρόνια στο εξωτερικό για μια δουλειά εποχική και δεν ξαναγύρισε. «Μάνα , θα μείνω» της είπε μια μέρα στο τηλέφωνο. «Η δουλειά στο εστιατόριο μπορεί να μην  είναι αυτό που ονειρεύομαι, αλλά δεν θα είμαι άνεργος». Αργότερα, γνώρισε και μια κοπέλα, ελληνίδα δεύτερης γενιάς και ετοίμασε το δικό του σπιτικό. Συνέχεια

Καμμιὰ πατρίδα γιὰ τοὺς μελλοθάνατους (μιὰ παραβολή)

«Ξέρεις πῶς γίνονται μυρμηγκομαχίες;»
Ἦταν ὁ Τηλέμαχός ποὺ μὲ ῥωτοῦσε.
Σήκωσα τὰ μάτια ἀπὸ τὸ βιβλίο. Ζεστὸς ἥλιος, ἀνοιξιάτικος, κι ἀπέναντι ἡ θάλασσα. Ἤταν πολὺ πιὸ λαμπερὰ ἐκεῖ ἔξω.
«Ξέρεις;» μὲ ῥώτησε ξανά.
Ἔκλεισα τὸ βιβλίο καὶ τὸ ἄφησα στὸ παγκάκι… Τοῦ ζήτησα νὰ μοῦ πεῖ.
Ὁ Τηλέμαχος ἔτρεξε στὸ πάρκο καὶ γύρισε κρατώντας κάτι ἀνάμεσα στὸν ἀντίχειρα καὶ τὸν δείχτη.
«Παίρνεις δύο μυρμήγκια ἀπὸ διαφορετικὲς φωλιές… Καὶ τὰ πιέζεις τὸ ἕνα πάνω στὸ ἄλλο», εἶπε δείχνοντάς μου αὐτό που κρατοῦσε. «Ὕστερα τὰ ἀφήνεις».
Ἔσκυψε καὶ ἀκούμπησε στὸ βιβλίο μου μιὰ μικρὴ μαύρη μπάλα.
Ἀνάμεσα στὴ δεύτερη καὶ τὴν τρίτη λέξη τοῦ τίτλου «Μουσικὴ – Κοινωνία – Ἐκπαίδευση», ἡ μπάλα ἄνοιξε.
Ἤταν δύο μαῦρα μυρμήγκια. Εἴχαν πιαστεῖ δαγκάνα μὲ δαγκάνα.
«Βλέπεις;» εἶπε ὁ μικρός. «Παλεύουν.»
«Βλέπω», ἀπάντησα. Συνέχεια

Περὶ «μπάτσων».

Ἵνα μανθάνωσιν οἱ φιλομαθεῖς νέοι.
Περὶ «μπάτσων».

Φρονεῖτε τάχα τι περὶ τὴν χυδαϊστὶ προσφώνησιν τῶν συγχρόνων «Σκυθῶν» τῆς Ἑλληνικῆς δημοκρατίας ὑπὸ τὸ δυσήκοον προσωνύμιον «μπάτσοι»;
Ὅ,τι καὶ ἂν φρονῆτε φίλε ἀναγνώστα, λησμονήσατε τοῦτο.
Συνέχεια

Ῥεμβασμὸς ἐπὶ τοῦ καταστρώματος τοῦ θωρηκτοῦ «Provence».

Ῥεμβασμὸς ἐπὶ τοῦ καταστρώματος τοῦ θωρηκτοῦ «Provence».

Μὴν ἐξίστασθε καὶ μὴν ἀπορεῖτε διὰ τὴν ἀχρήστευσιν τῆς Βουλῆς.
Διὰ τὴν ἔκπτωσίν της ἀπὸ βουλευτηρίου εἰς ξενοδοχεῖον ὕπνου (καὶ φαγητοῦ ἑνίοτε).
Διὰ τὴν κολόβωσίν της καὶ διὰ τὴν καταπάτησιν πάσης ἐννοίας κοινοβουλευτικῆς δεοντολογίας καὶ «δυτικῆς» κοινοβουλευτικῆς «ἐτικέτας».
Κυβερνοῦν οἱ ἐπίγονοι τῆς παρατάξεως τῶν μεγάλων -καὶ πολλῶν- πραξικοπημάτων. Τῶν «τολμηρῶν κινήσεων».
Οἱ ἐπίγονοι, -σάρξ ἐκ σαρκός-, τῶν κινημάτων καὶ τῶν κατοχικῶν συμπλεύσεων ἀπὸ τὸ 1916 μέχρι τὸ 1936. Συνέχεια

Καὶ ἤγαγον αὐτὸν εἰς τὸ Πραιτώριον…

Καὶ ἤγαγον αὐτὸν εἰς τὸ Πραιτώριον...Καὶ ἤγαγον αὐτὸν εἰς τὸ Πραιτώριον…

Λάμπρο μου, μὴ σὲ προβληματίζει ἡ ῥολογιὰ πάνω στὴν Τήβενον τοῦ Αἴσχους (Toga Turpitudinis). Συνέχεια

Ποία ἡ γνώμη του διά τούς …Πτολεμαίους;».

Ἐκ τῶν συμβουλῶν τῆς γιαγιᾶς Ἀννούσκας:
«Κορίτσια μου γλυκά! Ἂν κανένας κύριος σᾶς δηλώσει ὅτι σᾶς ἀγαπᾶ σὰν πατέρας σας, ἢ σὰν ἀδελφός σας, πλακῶστε τον στὴν ἀρχαίαν ἱστορίαν. Συνέχεια