Περί κατακλυσμῶν καί Ἑλληνικοῦ δένδρου

15 Σεπτεμβρίου 2013 ἀπὸ τὸν/τὴν Μινώταυρος

Ο Ωκεανολόγος κ. Ρόμπερτ Μπάλαρντ, που ανακάλυψε μεταξύ άλλων το ναυάγιο του Τιτανικού, εντόπισε στον βυθό της Μαύρης Θάλασσας αρχαία ακτογραμμή σε βάθος 150 μέτρων και εξηγεί: «Πριν από 12.000 χρόνια, οι παγετώνες άρχισαν να υποχωρούν και να λιώνουν σταδιακά. Κατόπιν, πριν από 7.600 χρόνια, τα νερά της Μεσογείου υψώθηκαν, διέσπασαν ένα φυσικό φράγμα στον Βόσπορο και εισέβαλαν στην Μαύρη Θάλασσα, η οποία ήταν λίμνη. Προκλήθηκαν καταστροφικές πλημμύρες και πολλοί άνθρωποι βρέθηκαν ξαφνικά 130 μέτρα κάτω από την επιφάνεια». Ένα άλλο μέλος της ομάδας των εξερευνητών, ο κ. Ντέιβιντ Μίντελ, επίσης δήλωσε: «Δεν γνωρίζω αν αυτός ο κατακλυσμός ήταν ή όχι του Νώε, αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι υπήρξε κατακλυσμός». Συνέχεια →

Τό ὁλοκαύτωμα τῆς Βιάννου (401 νεκροί σέ τρεῖς ἡμέρες)

14 Σεπτεμβρίου 2013 ἀπὸ τὸν/τὴν Μινώταυρος

Θα την κάψω την Βιάννο, γιατί υπάρχει εκεί οργανωμένη αντίσταση και υποθάλπουν αντάρτες και Άγγλους και γιατί είναι φωλιά ανταρτών τα βουνά της. Αυτή ήταν η απειλή του Χάρτμαν, του Δ/τή της αστυνομίας στο Νομό Ηρακλείου, σε Βιαννίτες που είχαν συλληφθεί απ’ αφορμή το σαμποτάζ που είχε γίνει τον Ιούλιο του 1943 στο αεροδρόμιο του Καστελλίου της Πεδιάδος.
Στην επαρχία Βιάννου στο νοτιοανατολικό τμήμα του Νομού Ηρακλείου, δημιουργήθηκε ισχυρή αντιστασιακή οργάνωση, με καθολική συμμετοχή του πληθυσμού, από τις πρώτες ημέρες της ναζιστικής κατοχής, τον Ιούνιο του 1941.
Η δυναμική παρουσία ομάδας ανταρτών στα βουνά της Βιάννου από τον Γενάρη του 1943, υποχρέωσε τους Γερμανούς να διατηρούν στην Κρήτη ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις αποδυναμώνοντας άλλα μέτωπα. Συνέχεια →

Ὁ Ἄτλας, μύθος ἢ ἱστορία;

6 Σεπτεμβρίου 2013 ἀπὸ τὸν/τὴν Φιλονόη

Θὰ ξεκινήσω παρουσιάζοντας μίαν πολὺ καλὴ ἀνάρτησι ἀπὸ τὸ ἱστολόγιο Ancient History and technology

Άτλας (μυθολογία)
Ο Άτλας καταδικασμένος να φέρει στους ώμους του τον ουράνιο θόλο.
Στην ελληνική μυθολογία και κατά τον Ησίοδο, ο Άτλας ήταν γιος του Ιαπετού και της Ωκεανίδας Κλυμένης, και αδέλφια του ήταν ο Προμηθέας, ο Επιμηθέας και ο Μενοίτιος, οι γνωστοί «Ιαπετίδες».
Στη Τιτανομαχία ήταν αρχηγός των Τιτανιδών (γιων των Τιτάνων) και μάλιστα ο δυνατότερος και ο Συνέχεια →

Φιλισταῖοι. Ἀπόγονοι τῶν Κρητῶν

27 Αὐγούστου 2013 ἀπὸ τὸν/τὴν Μινώταυρος

Ὅλοι ἐνθυμούμεθα, ὑποθέτω, τόν Γολιάθ καί τόν Δαυίδ. Τήν διαστρεβλωμένη ἀπό τούς Ἑβραίους ἱστορία τοῦ Φιλισταίου Γολιάθ πού τόν σκότωσε ὁ Δαυίδ. (Θά δημοσιεύσω σχετικό ἄρθρο σέ δύο μέ τρεῖς ἡμέρες). Ποιοί ἦσαν ὅμως οἱ Φιλισταῖοι, ἀπό πού κατήγοντο καί πῶς ἐξηφανίσθησαν;

Ἄλλη μία γενοκτονία τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀπό τούς Συνέχεια →

Ἀκυρώνεται ἡ «κάθοδος τῶν Δωριέων»;

1 Μαΐου 2013 ἀπὸ τὸν/τὴν Φιλονόη

Καί τί;
Τώρα θά ξεμάθουμε τά ὅσα ψευδῆ μᾶς μάθαιναν τόσες δεκαετίες;
Ἄ πὰ πά…
Δὲν εἶναι νὰ ἐμπιστεύεσαι τὴν μάθησί σου στοὺς φερομένους ὥς ἀνθέλληνες. (Ναί, αὐτοὶ εἶναι οἱ μέγιστοι ἠλίθιοι παγκοσμίως καὶ πασχίζουν ἐκ τοῦ μὴ ὄντος νὰ παρουσιάσουν τὴν ἱστορία βάσει τῶν δικῶν τους …«ἀντιλήψεων». Ὅμως ἡ ἱστορία, ὑπομονετικὴ γάρ, γράφεται ἀπὸ τὴν ἀλήθεια. Ὄχι ἀπὸ ἠλιθίους παγκοσμίου βεληνεκοῦς!)

Συνέχεια →

Ὁ κατακλυσμὸς τοῦ Νῶε καὶ τὸ περιστέρι τοῦ Δευκαλίωνος.

26 Ἀπριλίου 2013 ἀπὸ τὸν/τὴν Φιλονόη

Ας έλθουμε τώρα στην ελληνική μυθολογία!
Για την καταπληκτική και εν πολλοίς άγνωστη περιγραφή του θρυλικού κατακλυσμού του Δευκαλίωνος, που διέσωσε ο Λουκιανός διαβάζουμε:

«Έτσι έχει ο μύθος του Δευκαλίωνος. Αυτή η γενιά των ανθρώπων δεν είναι η πρώτη, αλλά της πρώτης εκείνης γενιάς οι άνθρωποι όλοι χάθηκαν, αυτοί δε γένος δεύτερο είναι του Δευκαλίωνος που το πλήθος της παντού αποίκησε. Περί δε εκείνων των (πρώτων) ανθρώπων αυτά μυθολογούνται, ότι μεγάλοι υβρισταί έγιναν και αθέμιτα έργα έπρατταν, ούτε όρκους τηρούσαν, ούτε ξένους φιλοξενούσαν, ούτε και ικέτες ανέχοντο, έτσι επήλθε σ’ αυτούς η μεγάλη συμφορά. Αυτή η ίδια η γη, πολύ ύδωρ ανέδυε, και βροχές μεγάλες έγιναν και οι ποταμοί τεραστίως διογκώθηκαν και η θάλασσα τόσο πολύ ανέβη, ώστε τα πάντα σκέπασε το νερό και έτσι χάθηκαν όλοι!
Ο Δευκαλίων δε, ευσεβής και συνετός, μόνος των ανθρώπων απέμεινε για (να γεννήσει) την γενιά την δεύτερη. Η δε σωτηρία έτσι έγινε. Μεγάλη λάρνακα (κιβωτό) αυτός είχε και σ’ αυτήν επιβίβασε παιδιά [1] και γυναίκες. Κατέφθασαν δε και επιβιβάσθηκαν (στην κιβωτό επίσης) και χοίροι και ίπποι και λέοντες κατά γένη και όφεις και ακόμα όλα όσα την γη μοιράζονται, πάντα κατά ζεύγη. Ο δε (Δευκαλίων) τα δέχθηκε όλα, γιατί μεταξύ τους δεν εβλάπτοντο, διότι εκ Διός φιλία έγινε μεταξύ τους και σε μια λάρνακα πάντες έπλευσαν όσο το ύδωρ επικρατούσε. Αυτά ιστορούν οι Έλληνες περί Δευκαλίωνος». Lucianus Soph. De Syria dea 12.3.