«…Εκτός από το λογιστικό κομμάτι, στην παραπάνω λογιστική κατάσταση υπάρχει και το υπό διερεύνηση θέμα της υπογραφής του τότε Διοικητού της Εθνικής Τραπέζης Ιωάννη Δροσοπούλου. Προσωπικά θεωρώ ότι η υπογραφή αυτή είναι πραγματικά «περίεργη», γιατί πολύ απλά δεν θα έπρεπε να υπάρχει! Σύμφωνα με την έρευνά μου αυτές οι λογιστικές καταστάσεις δημιουργήθηκαν κάποιαν στιγμή για να κλείσει η εκκαθάριση της Τραπέζης της Ανατολής. Η απόφαση περί λήξεως της εκκαθαρίσεως χωρίς κέρδος, είχε παρθεί από την ηγεσία της Εθνικής Τραπέζης στις αρχές του 1936, όταν είχε καταρρεύσει οριστικά το σχέδιο περί δημιουργίας ενός νέου τραπεζικού οργανισμού, με την συμμετοχή της περιουσίας της Τραπέζης της Ανατολής και αγγλικών – γερμανικών κεφαλαίων (οίκος Hambros και Deutsche Orientbank αντίστοιχα).
Τέτοιες λογιστικές καταστάσεις δεν χρειάσθηκαν όμως, γιατί με την επιβολή της δικτατορίας Μεταξά με την οποία η Εθνική Τράπεζα είχε εξαιρετικές σχέσεις, οι άνθρωποι της τραπέζης πέρασαν στις θέσεις – κλειδιά του ελέγχου της λειτουργίας των τραπεζικών ιδρυμάτων. Αντί λοιπόν να κλείσει νομότυπα την εκκαθάριση, έστω και με διαμαρτυρίες εκ μέρους των μετόχων, η Εθνική Τράπεζα την σκέπασε άγαρμπα με μια τραπεζική απάτη. Το 1939 ακολούθησε ο περίεργος θάνατος του Ιωάννη Δροσοπούλου και εκεί το θέμα εγκατελείφθη εν πολλοίς από την τράπεζα, ιδιαίτερα μετά την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου….» Συνέχεια →
Πρὸ μερικῶν μηνῶν, σὲ μίαν ἐνδιαφέρουσα συζήτησιν μὲ φίλους, ἠκούσθη καὶ ἡ ἐξῆς ἄποψις: «Νομίζω πὼς ναί, μποροῦμε νὰ ξεχρεώσουμε μὲ τὰ «λεφτά» τοῦ Σῶῤῥα, ἐφ΄ ὅσον κι αὐτά, ἀλλὰ καὶ τὸ περίφημον «χρέος» τῆς χώρας εἶναι ἐξ ἴσου πλαστά. Συνεπῶς τὰ πλαστὰ χρέη μόνον μὲ πλαστὰ δισεκατομμύρια ἐξοφλῶνται…»!!!
