Δύο διαφορετικὲς λογιστικὲς καταστάσεις τῆς …ἰδίας ἡμέρας ἀπὸ τὴν ΕΤΕ!!!

Δύο διαφορετικὲς λογιστικὲς καταστάσεις τῆς ...ἰδίας ἡμέρας ἀπὸ τὴν ΕΤΕ!!!1

«…Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι και στις δύο καταστάσεις της Εθνικής Τράπεζας γίνεται έντονη προσπάθεια να «απορροφηθεί» από τις επισφάλειες το κεφάλαιο και τα αποθεματικά της εταιρείας, δηλαδή η μετοχική συμμετοχή των μετόχων της Τράπεζας της Ανατολής, τα οποία είναι μέρος του προϊόντος της εκκαθάρισης που θα πρέπει να καταβληθεί στους μετόχους. Προφανώς γίνεται αριθμητική προσπάθεια να βγουν «ίσα βάρκα, ίσα νερά», μέχρι δεύτερου δεκαδικού ψηφίου.

Μέσα από αυτούς τους πλήρως ισοσκελισμένους ισολογισμούς λοιπόν (χρέωση και πίστωση είναι ακριβώς ίσες, μετά τις συναλλαγματικές διαφορές), που κατά την άποψή μου είναι και οι δύο απόπειρες να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα σε ασκήσεις επί χάρτου – για αυτό και είναι ανυπόγραφοι – βλέπουμε ότι το υποτιθέμενο «άνοιγμα» της εκκαθάρισης είναι ίσο με το ποσό που βγήκε από τη ρευστοποίηση της περιουσίας της Τράπεζας της Ανατολής. Ποιο «άνοιγμα» λοιπόν κάλυψε η Εθνική Τράπεζα, όταν είναι ηλίου φαεινότερο ότι αυτό καλύφθηκε από τη ρευστοποίηση, με όσα στοιχεία τέλος πάντων χρησιμοποίησε η Εθνική Τράπεζα για να συντάξει τις «μαϊμουδένιες» λογιστικές καταστάσεις της;…»

 

Δύο λογιστικές καταστάσεις της εκκαθαρίσεως της Τραπέζης της Ανατολής, της ιδίας ημέρας, με διαφορετικά αποτελέσματα!

τοῦ Ἐλευθερίου Ῥήνου

Στην διάρκεια μιας απάτης, ειδικά όταν είναι πολύπλοκη, όσο καλά κι αν προσπαθήσεις να προστατευτείς, θα χάσεις το παιχνίδι στις λεπτομέρειες. Αυτό έχει πάθει η Εθνική Τράπεζα, η οποία στην υπόθεση της Τραπέζης της Ανατολής έχει χάσει τα αυγά και τα πασχάλια. Παρά την αγωνιώδη προσπάθεια να αποκρύψει έγγραφα, κάποια δεν εκτιμήθηκαν όπως θα έπρεπε, με συνέπεια οι δικηγόροι της να την «πατούν» με τραγικά λάθη.

Ένα από τα σημαντικότερα λάθη που διεπίστωσαν οι δύο οικονομολόγοι που εξέτασαν τα έγγραφα της Εθνικής Τραπέζης ήταν αυτό των ακινήτων. Η Εθνική Τράπεζα σε συμφωνία με τους εκκαθαριστές ρευστοποίησε δύο από τα πολλά ακίνητα της Τραπέζης της Ανατολής προς 18.5 εκατομμύρια δραχμές στο τέλος του 1936 και οι ανυπόγραφοι «ισολογισμοί», που καταθέτουν οι δικηγόροι της ΕΤΕ, δείχνουν σύνολο ρευστοποιήσεως ακινήτων μόλις 10 εκατομμύρια για όλα τα ακίνητα της Τραπέζης της Ανατολής (βλ. «Η Εθνική Τράπεζα πιάστηκε με το δάκτυλο στο μέλι της Τραπέζης της Ανατολής!»). Τεράστια η απόκλιση που δείχνει τον ερασιτεχνισμό της απάτης. Και δεν είναι το μόνο σημαντικό λάθος, αφού δυστυχώς για την τράπεζα υπάρχουν χειρότερα.

Ακόμη ένα από τα ηλιθιώδη λάθη της Εθνικής Τράπεζας είναι η χρήση ανυπογράφων εντύπων, που βαπτίσθηκαν έγγραφα και χρησιμοποιήθηκαν σε δικαστήρια, εξαπατώντας δικαστές στην έκδοση δικαστικών αποφάσεων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα απάτης στο δικαστήριο, με κυρίους εκφραστές τους δικηγόρους της Εθνικής Τραπέζης και ηθικούς αυτουργούς τα μέλη του Διοικητικού της Συμβουλίου, ήταν η απόφαση του δικαστή Νικολάου Πολυζωγοπούλου κατά την διαδικασία εκουσίας δικαιοδοσίας ορισμού εκκαθαριστών για την συνέχιση της Τραπέζης της Ανατολής.

Ο δικαστής Πολυζωγόπουλος αυτά κατάλαβε και αυτά έκρινε. Βέβαια, στην απόφασή του χρησιμοποίησε ανυπόγραφα έγγραφα της Εθνικής Τραπέζης, ανυπόγραφα αντίγραφα δήθεν ισολογισμών, όπως και αμετάφραστα δημοσιεύματα που ήταν στην γαλλική γλώσσα. Δεν με απασχολεί αν ο δικαστής φοβήθηκε τον αέρα «τραγελαφικού» από την συμμετοχή του Σώρρα, αφού ο «τριλλιόνης» (εκ των trillions) είναι αυτός που ξεκίνησε την διαδικασία της εκουσίας και στην συνέχεια παραιτήθηκε, αφήνοντας ανθρώπους να ερημοδικαστούν, μήπως και καταδικάσει την υπόθεση.

Αυτό που είναι εντυπωσιακό στην συγκεκριμένη απόφαση είναι ότι ο δικαστής δεν έλαβε υπόψιν του κάποιαν από τις ενστάσεις που έγιναν για τα έγγραφα της Εθνικής Τραπέζης και την ελεγχομένη πλαστογραφία κάποιων από αυτά. Αντίθετα, έλαβε υπόψιν του τα ανυπόγραφα έγγραφα και στην απόφαση της εκουσίας δικαιοδοσίας έκανε κρίση για το «αποτέλεσμα της εκκαθσρίσεως» το οποίο έκρινε αρνητικό, με άνοιγμα για την Εθνική Τράπεζα, αν και κάτι τέτοιο δεν προκύπτει από τα έγγραφα!

Όλα αυτά, βέβαια θα συζητηθούν στην έφεση της εκουσίας, στην οποία θα υποβληθούν πραγματογνωμοσύνες περί πλαστότητας, όπως και έγγραφα της ιδίας της Εθνικής Τραπέζης που δείχνουν αποσβέσεις στα πλαίσια της ειδικής εκκαθαρίσεως το 1938, αλλά και μετά το 1945 (βλ. «Μια λογιστική απάτη απειλεί την ύπαρξη της Εθνικής Τραπέζης – VideoBlog Τράπεζας Ανατολής #5»).

Παράλληλα, πολλά από τα διαθέσιμα στοιχεία θα παρουσιασθούν και στην κατάθεση των μηνύσεων που δρομολογούνται κατά της Εθνικής Τραπέζης και των ανθρώπων που έχουν αναλάβει εκ μέρους της τον χειρισμό της υποθέσεως, για απάτη επί δικαστηρίω και υπεξαίρεση (βλ. «Προσπάθησε να εξαπατήσει Δικαστή η Εθνική Τράπεζα;»  και «Η Εθνική Τράπεζα επιβεβαιώνει τους φόβους μας για την προσπάθεια εξαπατήσεως Δικαστή!»).

Ας δούμε όμως ένα από τα σημαντικότερα λάθη της Εθνικής Τραπέζης, η οποία άφησε να κυκλοφορούν στο αρχείο της δύο λογιστικές καταστάσεις με διαφορετικά ποσά για την κατάσταση της ειδικής εκκαθερίσεως της Ταπέζης της Ανατολής την 28η Δεκεμβρίου 1936. Θα δούμε πρώτα το απόσπασμα στην γαλλόφωνη εφημερίδα της Αιγύπτου, της La Bourse Egyptienne, δηλαδή της εφημερίδας του χρηματιστηρίου του Καΐρου, την 18η Οκτωβρίου 1937.Δύο διαφορετικὲς λογιστικὲς καταστάσεις τῆς ...ἰδίας ἡμέρας ἀπὸ τὴν ΕΤΕ!!!2

 

Στο παρελθόν είχαμε αναλύσει την προσπάθεια επιβεβαιώσεως της γνησιότητας του φύλλου αυτής της εφημερίδας, κατά την οποία δυστυχώς η Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας μας ξεκαθάρισε πως δεν μπορεί να πιστοποιήσει την γνησιότητά του, αφού ούτε αυτή γνωρίζει τον τρόπο με τον οποίο ήλθε στην κατοχή της, μιας και πρόκειται για ανώνυμη δωρεά από κάποιον «Σουέζ» σε χρονική στιγμή που δεν μπορεί να διευκρινίσει. (βλ. «Θα χρησιμοποιούσε η Εθνική Τράπεζα ύποπτο για πλαστογραφία έγγραφο σε δικαστήριο;»).

Στην συνέχεια θα παρουσιάσουμε μια χειρόγραφη λογιστική κατάσταση της ίδιας της Εθνικής Τραπέζης, με πιστοποίηση για το αντίγραφο από το Ιστορικό Αρχείο της. Ο τίτλος της είναι «Κατάστασις Ἐκκαθαρίσεως τῆς Τραπέζης τῆς Ἀνατολῆς τῇ 28 Δεκεμβρίου 1936».Δύο διαφορετικὲς λογιστικὲς καταστάσεις τῆς ...ἰδίας ἡμέρας ἀπὸ τὴν ΕΤΕ!!!3

 

Ας δούμε λοιπόν τις καταφανέστατες διαφορές, ανάμεσα στις λογιστικές καταστάσεις της ιδίας ημέρας, που προέρχονται και οι δύο από την Εθνική Τράπεζα, αλλά μόνον η πρώτη έχει χρησιμοποιηθεί δικαστικά από την τράπεζα:

1. Ἐπισφαλεῖς ἀπαιτήσεις (α) στην εφημερίδα είναι 185.922.423,52 δραχμές και στην χειρόγραφη κατάσταση 168.299.498,82 δραχμές! Αυξήθηκαν οι επισφάλειες κατά σχεδόν 17 εκατομμύρια σε δύο λογιστικές καταστάσεις της ιδίας ημέρας! Γιατί και το απόσπασμα της εφημερίδας που δημοσιεύθηκε το 1937, ημερομηνία 28 Δεκεμβρίου 1936 έχει στην λογιστική κατάσταση που προσκόμισε η Εθνική Τράπεζα!

2. Κέρδη καὶ Ζημίαι ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς Ἐκκαθαρίσεως ἧτοι ἀπὸ 1/1/1993 μέχρι 28/12/1936 (γ) στην εφημερίδα είναι 119.787.859,11 δραχμές και στη χειρόγραφη κατάσταση 137.427.145,79 δραχμές.

3. «Ἅνοιγμα» τῆς ἐκκαθαρίσεως στην εφημερίδα 434.907.353,53 δραχμές και στην χειρόγραφη κατάσταση 434.926.715,51 δραχμές. Μικρή η δραχμική διαφορά, τεράστια η λογιστική σημασία!

4. Τὸ ὑπόλοιπο τῆς εκκαθαρίσεως, σύμφωνα με την εφημερίδα είναι 184.554.071,83 δραχμές και στην χειρόγραφη λογιστική κατάσταση 184.573.433,81

5. Το αξιοπερίεργο βέβαια είναι πως οι συναλλαγματικὲς διαφορὲς ανάμεσα στις δύο καταστάσεις με διαφορετικά ποσά τελικού «ανοίγματος» είναι ακριβώς οι ίδιες στο δεύτερο δεκαδικό ψηφίο και ίσες με 82.427.990,21. Το μαγείρεμα σε όλο του το μεγαλείο!

6. Το σύνολο λοιπόν του «ανοίγματος» σύμφωνα με την Εθνική Τράπεζα στην εφημερίδα είναι 266.982.062,04 δραχμές και στην χειρόγραφη λογιστική κατάσταση 267.001.424,02 δραχμές.

7. Ὁ λογαριασμὸς τῆς Ἐκκαθαρίσεως, ο οποίος τηρείται στην Εθνική Τράπεζα, στο απόσπασμα της εφημερίδας έχει υπόλοιπο 266.982.062,04 δραχμές με συναλλαγματικές διαφορές επί των νομισμάτων 82.427.990,21, δηλαδή ίσο με αυτό του ανοίγματος. Στην λογιστική κατάσταση ο λογαριασμός, χωρίς συναλλαγματικές διαφορές είναι 267.001.424,02 δραχμές. Ίσες συναλλαγματικές διαφορές επί διαφορετικών ποσών!

Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι και στις δύο καταστάσεις της Εθνικής Τραπέζης γίνεται έντονη προσπάθεια να «απορροφηθεί» από τις επισφάλειες το κεφάλαιο και τα αποθεματικά της εταιρείας, δηλαδή η μετοχική συμμετοχή των μετόχων της Τραπέζης της Ανατολής, τα οποία είναι μέρος του προϊόντος της εκκαθαρίσεως που θα πρέπει να καταβληθεί στους μετόχους. Προφανώς γίνεται αριθμητική προσπάθεια να βγουν «ίσα βάρκα, ίσα νερά», μέχρι δευτέρου δεκαδικού ψηφίου.

Μέσα από αυτούς τους πλήρως ισοσκελισμένους ισολογισμούς λοιπόν (χρέωση και πίστωση είναι ακριβώς ίσες, μετά τις συναλλαγματικές διαφορές), που κατά την άποψή μου είναι και οι δύο απόπειρες να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα σε ασκήσεις επί χάρτου – για αυτό και είναι ανυπόγραφοι – βλέπουμε ότι το υποτιθέμενο «άνοιγμα» της εκκαθαρίσεως είναι ίσο με το ποσό που βγήκε από την ρευστοποίηση της περιουσίας της Τραπέζης της Ανατολής. Ποιο «άνοιγμα» λοιπόν κάλυψε η Εθνική Τράπεζα, όταν είναι ηλίου φαεινότερο ότι αυτό καλύφθηκε από την ρευστοποίηση, με όσα στοιχεία τέλος πάντων χρησιμοποίησε η Εθνική Τράπεζα για να συντάξει τις «μαϊμουδένιες» λογιστικές καταστάσεις της;

Τα ποσά αυτά βέβαια προέρχονται από εκτιμήσεις της Εθνικής Τραπέζης σε λογιστικές καταστάσεις την 28η Δεκεμβρίου 1936, όταν η ίδια η Εθνική Τράπεζα απεμάκρυνε τους ειδικούς εκκαθαριστές μονομερώς την 23η Δεκεμβρίου 1936.Δύο διαφορετικὲς λογιστικὲς καταστάσεις τῆς ...ἰδίας ἡμέρας ἀπὸ τὴν ΕΤΕ!!!4

23/12/1936 – Η απόλυση των ειδικών εκκαθαριστών, εντελώς στα ξαφνικά χωρίς καμμία προειδοποίηση.

Στο ερώτημα ποιος έκανε τους υπολογισμούς και ποιος συνέταξε τις λογιστικές καταστάσεις με ημερομηνία πέντε (5) ημέρες μετά την απόλυση των εκκαθαριστών θα κάνω μια σημαντική αποκάλυψη! Δεν ήταν ο Άγιος Βασίλης! Αν ήταν θα τις υπέγραφε! Αστείο φυσικά, ωστόσο αρκετό για να μην αναρωτώνται κάποιοι γιατί χρησιμοποιώ σκληρή γλώσσα για τους εκπροσώπους της Εθνικής Τραπέζης, οι οποίοι σύμφωνα, με όσα πιστεύω, είναι οι συνεχιστές της συγκαλύψεως της μεγαλυτέρας απάτης της σύγχρονης τραπεζικής ιστορίας της χώρας. Το 1937 μπορεί αυτή η απάτη να ήταν κάποιου επιπέδου όταν πολλοί άνθρωποι δεν ήξεραν καν να διαβάζουν. Σήμερα είναι βλακώδης!

Ας εντοπίσουμε όμως ακόμη δύο σημαντικές λεπτομέρειες των παραπάνω εγγράφων:

1. Στην εφημερίδα αγνώστου προελεύσεως που χρησιμοποιεί η Εθνική Τράπεζα, υπάρχει στον τίτλο του σχετικού τμήματος η λέξη «Τελική». Το απόσπασμα δημοσιεύθηκε δήθεν στην εφημερίδα του Καΐρου στο τέλος του 1937. Στην χειρόγραφη λογιστική κατάσταση που αποτυπώνει τα στοιχεία της εκκαθαρίσεως, όπως μαγειρεύονταν στο τέλος του 1936 δεν υπάρχει η λέξη «Τελική». Τι έγινε ρε παιδιά, την ξεχάσατε ή δεν ήταν τελική ακόμα;;;;;

2. Όπως είδαμε οι δύο ισολογισμοί είναι φυσικά ισοσκελισμένοι, χωρίς να υπάρχει άνοιγμα για την Εθνική Τράπεζα, αφού αυτό καλύφθηκε από την μετοχική συμμετοχή των μετόχων της Τραπέζης της Ανατολής. Ας φαντασθούν τώρα κάποιοι λογιστές στην Εθνική Τράπεζα (αφού είναι ξεκάθαρο ότι οι δικηγόροι της δεν «σκαμπάζουν» από αυτά), τι θα συνέβαινε αν το σύνολο των προκαταβολών (42.000.000 δραχμές) δεν είχαν καταβληθεί μέχρι την εφαρμογή του νόμου 18/1944 («Νόμος Σβώλου») και τον εκμηδενισμό των χάρτινων δραχμών (πενήντα δισεκατομμύρια δραχμές πριν τη 10η Νοεμβρίου 1944 έγιναν μια δραχμή της επομένης ημέρας).

Ας πούμε λοιπόν, λόγου χάριν, ότι το 10% των μετοχών αυτών δεν είχε λάβει την προκαταβολή, δεν είχε κοπεί σε αυτές το κουπόνι 55 και δεν είχαν σφραγισθεί για την λήψη προκαταβολής. Αυτό σημαίνει ότι 4.200.000 δραχμές δεν θα είχαν καταβληθεί στους κομιστές μετοχών. Παρά το γεγονός ότι υπήρχε τριακονταετής παραγραφή για αυτές (ως μέρος του κεφαλαίου της Τραπέζης της Ανατολής), μετά τον νόμο Σβώλου θα είχαν χαθεί.

Αυτό θα σήμαινε ότι από τα βασικά νομίσματα του λογαριασμού εκκαθαρίσεως και της Τραπέζης της Ανατολής, μετά την εφαρμογή του νόμου Σβώλου, ένα ποσό δεν θα είχε μετατραπεί σε δραχμές. Για την ακρίβεια δεν θα είχαν μετατραπεί νομίσματα ονομαστικής αξίας 4.200.000 δραχμών, αφού δεν θα χρειαζόταν η καταβολή των ισόποσων προκαταβολών μετά την καταβολή του νόμου Σβώλου. Αυτό το συναλλαγματικό ποσό θα έπρεπε να παραμείνει στον αλληλόχρεο λογαριασμό της ειδικής εκκαθαρίσεως, αφού η χρησιμότητα του λογαριασμού αυτού εκτείνεται πέραν της εκκαθαρίσεως.

Μέχρι την εφαρμογή του νόμου Σβώλου η Εθνική Τράπεζα δεν μπορεί να κλείσει τον αλληλόχρεο λογαριασμό, γιατί σύμφωνα με την σύμβαση συγχωνεύσεως από αυτόν καταβάλλονταν ακόμη προκαταβολές. Μετά την εφαρμογή του νόμου Σβώλου η Εθνική Τράπεζα δεν μπορεί να κλείσει τον αλληλόχρεο λογαριασμό, γιατί υπάρχει αδιάθετη εταιρική περιουσία που ανήκει στους ιδιοκτήτες του, δηλαδή στο σύνολο των κομιστών μετοχών της Τραπέζης της Ανατολής!

Και για να κάνουμε το σενάριο πραγματικότητα, έχω στην κατοχή μου μερικές εκατοντάδες τέτοιες μετοχές, για τις οποίες δεν κατεβλήθη η προκαταβολή της ειδικής εκκαθαρίσεως της Τραπέζης της Ανατολής. Η απάντηση της Εθνικής Τραπέζης είναι ότι δεν είχε την υποχρέωση τηρήσεως του αλληλόχρεου λογαριασμού και ότι αυτός δεν εξέφραζε δικαιώματα των κατόχων μετοχών της Τραπέζης της Ανατολής. Ας δούμε πως το θέτει η σύμβαση συγχωνεύσεως της Εθνικής Τραπέζης με την Τράπεζας της Ανατολής:Δύο διαφορετικὲς λογιστικὲς καταστάσεις τῆς ...ἰδίας ἡμέρας ἀπὸ τὴν ΕΤΕ!!!5

 

Τέλος, ας συνδυάσουμε τα παραπάνω έγγραφα και ας κάνουμε την ερώτηση: Αν οι εκκαθαριστές απομακρύνθηκαν την 23η Δεκεμβρίου 1936, ποιοι εκπρόσωποι των πρώην μετόχων της Τραπέζης της Ανατολής απεδέχθησαν και ενέκριναν τους ισολογισμούς αυτούς; Προφανής η απάντηση. Κανείς! Είναι η πρώτη πώληση παγκοσμίως, στην οποία τα αποτελέσματα του υπολογισμού της αξίας της περιουσίας που πωλήθηκε, ουδέποτε έγιναν γνωστά στους πωλητές και απλά δεν πληρώθηκαν για αυτήν!

Παρακαλώ κύριοι της Εθνικής Τράπεζας να αφήσετε την κουτάλα του μαγειρέματος κάτω!

 τράπεζα τῆς Ἀνατολῆς

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply