Θεωρητικῶς σήμερα (καὶ μόνον θεωρητικῶς) ξεκινᾶ τὸ θέρος… Θεωρητικῶς πάντα (καὶ μόνον) ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα ἔως σήμερα ὅμως, εἰδικῶς στὴν περίοδο του Θέρους, ὁ (κάθε εἴδους) Πόλεμος κορυφώνετο καὶ ὁ Ἔρως εἶχε πάντα, ἀκόμη καὶ κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ (κάθε εἴδους) Πολέμου, τὴν τιμητική του. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Θὰ νικήσουμε!
Συνειδητότης…
Κάθε στιγμή…
Αὐτὸ χρειαζόμεθα…
Κάθε μας δευτερόλεπτο ὀφείλουμε νὰ εἴμαστε ἐκεῖ καὶ νὰ τὸ ζοῦμε, μὲ ὅλες μας τὶς δυνάμεις…
Κάθε μας ἀνάσα πρέπει νὰ τὴν γευόμαστε… Συνέχεια
Μία σπίθα…
Χρειάζεται γιὰ νὰ φουντώσουν φλόγες, ποὺ θὰ κάψουν κάθε τὶ ξερό, ἄχρηστο, περιττό…
Μία σπίθα… Μόνον!!!
Γνωρίζουμε τό τί πράγματι χρειαζόμεθα;
Ὅλη μας ἡ ζωὴ περιστρέφεται γύρω ἀπὸ τὸ χρῆμα. Πόσα θὰ κερδίσουμε, πῶς θὰ τὰ διαχειρισθοῦμε, πῶς θὰ καλύψουμε τὶς ἀπαιτήσεις τοῦ συγχρόνου βίου, ποὺ διαρκῶς πολλαπλασιάζονται καὶ οὔτω καθ΄ ἐξῆς. Μά, ἀκόμη κι ὅταν καλυφθοῦν οἱ ἄμεσες ἀνάγκες μας, πάντα κάτι ἄλλο, ἀκόμη μεγαλύτερον, ἀναμένει γιὰ νὰ ξεκινήσουμε νὰ τὸ κατακτήσουμε. Καί, φυσικά, πάντα, μὰ πάντα, ῥίχνουμε καὶ κλεπτὲς ματιὲς γύρω μας, γιὰ νὰ διαπιστώσουμε ἐὰν κάποιος ἄλλος κινεῖται μὲ μεγαλύτερες ταχύτητες ἀπὸ ἐμᾶς, στὸ ἐπίπεδον κτήσεως ἀγαθῶν.
Συνέχεια
Ἀλλάζοντας τὶς ὀπτικές μας!!!
Ὅταν ἡ ζωή μας μετατρέπεται σὲ μία ῥουτίνα, τότε κι ἐμεῖς ἐχουμε δύο δρόμους νὰ ἐπιλέξουμε.
Ἤ νὰ παραιτηθοῦμε ἀπὸ τὴν ζωή μας ἤ νὰ …ἀλλάξουμε τὰ πάντα στὴν ζωή μας.
Ἡ πρώτη ἐπιλογὴ σημαίνει ἀδράνεια, παθητικότητα καὶ οὐσιαστικῶς ἄρνησιν τοῦ δικαιώματος στὴν ζωή.
Ἡ ἄλλη, ἡ δύσκολη, αὐτὴ τῆς ἀνατροπῆς καὶ τῆς ἀλλαγῆς, κοστίζει πολὺ σὲ συναίσθημα μὰ τὰ ἀποτελέσματά της εἶναι συγκλονιστικά. Ἡ ζωὴ ἀρχίζει σιγὰ σιγὰ νὰ μᾶς ἀποκαλύπτει τὸ ἄλλο πρόσωπό της, Συνέχεια
Ἀναζητώντας τὸν σημαντικότερό μας φίλο…
Ἡ μόνη οὐσιαστικὴ σχέσις στὴν ζωή μας, ποὺ θὰ τὴν …«κουβαλᾶμε» ἰσοβίως, εἶναι ἡ σχέσις μας μὲ τὸν ἑαυτόν μας.
Μία σχέσις ποὺ οὔτε μᾶς ἐδίδαξαν τὸ πῶς θὰ τὴν κτίσουμε καὶ πολὺ περισσότερο δὲν μάθαμε νὰ τιμοῦμε.
Θεωρούσαμε πάντα αὐτονόητον τὸ νὰ μᾶς …ἀγνοοῦμε. Συνέχεια