-Τό εἶδα στήν τηλοψία πρό μηνῶν. Ὅταν μιλοῦσα στήν τηλοψία κάποιο τρωκτικό τῆς διανόησης ἔκανε «Ὤχ».
Καί τί εἶπα παρακαλῶ; Ἄν δέν προσέξουμε τό παρελθόν θά τό βροῦμε μπροστά μας. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Καργάκος Σαράντος
Ζητεῖται Ἅγιος γιὰ νὰ μᾶς κηρύξῃ τὸ «Ὁμονοεῖτε»
«Η Ελλάδα είναι η καλλίτερη χώρα του κόσμου, αλλά θα καταστραφεί από τους ρουφιάνους»
(Μίλαν Τζουρτζεβιτς: παίκτης του ΠΑΟΚ)
ΚΑΠΟΤΕ ο Εδμόνδος Αμπού, ο συγγραφέας του περιλάλητου έργου «Ο βασιλεύς των Ορέων» είχε πει για τον Ελληνισμό: «Είναι καταπληκτικός αυτός ο μικρός ελληνικός λαός που εργάζεται και πετυχαίνει παντού, εκτός από την πατρίδα του». Όμως, πάσα απορία επί του προκειμένου αίρεται, αν προσέξουμε το ρήμα «εργάζεται». Ο ‘Ελλην εργάζεται παντού, εκτός από τη χώρα του. Γι’ αυτό θαυματουργεί παντού, εκτός από τη χώρα του. Κι αυτό γιατί στην Ελλάδα η εργασία δεν θεωρείται έξυπνη αρετή. Αν όμως η νεολαία κατανοήσει ότι το πρώτο κεφάλαιο της ευφυίας είναι η επιμέλεια, μπορούμε να κάνουμε κάποιον μελλοντικό περιηγητή να το πει αλλιώς: «Είναι καταπληκτικός ο μικρός αυτός λαός που εργάζεται και θαυματουργεί παντού, ακόμη και στη… χώρα του»! Συνέχεια
Εἶναι εὔκολο νὰ σκοτώσῃς…
Κάποιοι προωθοῦν συστηματικά τήν ἀντιπαράθεση στά ἄκρα.
Ὠθοῦν τά πράγματα στήν ἐμφύλια ρήξη.
Οἱ νέοι ἄς ἔχουν ὑπόψη δύο πράγματα: πρῶτον, οἱ σφαῖρες ὀρέγονται τή νεανική σάρκα. Συνέχεια
Ζητεῖται ἦθος;
Συχνά ἀκούγεται τό αἴτημα: «Ζητεῖται ἦθος».
Ὡσάν νά μήν ἔχουμε ἦθος.
Καί, ὅμως, σέ μεγάλο ποσοστό ἔχουμε καί παραέχουμε ἦθος.
Ὄχι ὅμως μέ τήν τρέχουσα ἀλλά μέ τήν ὁμηρική ἔννοια. Συνέχεια
Οἷον δεῖ τόν πολιτικόν ἄνδρα εἶναι
Ὁ τίτλος δὲν ἀποκλείει καὶ τὴν γυναῖκα, ἐφόσον διαθέτει τὸ βασικὸ συστατικὸ ποὺ ἐμπεριέχεται στὴν ἐτυμολογικὴ βάση τοῦ ὀνόματος τοῦ ἀνδρός: τὴν ἀνδρειοσύνη. Ὑπῆρξαν γυναῖκες πολιτικοὶ ποὺ ἀναδείχθηκαν ἀνδρειότερες τῶν ἀνδρῶν, ὅταν εὑρέθηκαν πρὸ κρισίμων στιγμῶν.
Σήμερα ὑπάρχει δικαιολογημένα μιὰ ἀπαρέσκεια πρὸς τὴν πολιτική. Πάμπολλοι τῆς γυρίζουν τὴν πλάτη. Τὸ νὰ νομίζουν ὅμως αὐτοὶ οἱ «ἀντιπολιτικοὶ» ὅτι μπορεῖ νὰ ὑπάρξει ὀργανωμένη κοινωνικὴ ζωὴ χωρὶς πολιτικούς, εἶναι τόσο ἀφελὲς ὅσο καὶ νὰ τὸ πιστεύεις ὅτι μπορεῖ νὰ διασκίσει ἕνα πλοῖο τὸν ὠκεανὸ χωρὶς καπετάνιο καὶ χωρὶς πλήρωμα. Οἱ κοινωνίες δὲν εἶναι «Μεθυσμένα καράβια», γιὰ νὰ θυμηθοῦμε τὸν Ρεμπώ. Συνέχεια
Λύσις στό πολιτικό πρόβλημα
Ἐπί τέλους, βρήκαμε διέξοδο στό πολιτικό μας ἀδιέξοδο.
Τήν ὥρα πού τα πολιτικά κόμματα εἶχαν χρεωκοπήσει καί ὅλοι λέγαμε Καβαφικά, «καί τώρα τί θά γίνουμε χωρίς βαρβάρους;», ἰδού οἱ βάρβαροι (ὄχι μέ τήν βαρβαρική ἀλλά μέ τήν ἀρχαιοελληνική σημασία) ἔφθασαν. Συνέχεια