Μεγάλη κουβέντα ἔπιασε ὁ Νίκος Λυγερός!
Πολλὴ μεγάλη!
Σιγά σιγά, όλοι οι πολιτικοί της Ελλάδας συμφωνούν ότι πρέπει να γίνει κάτι με την ελληνική ΑΟΖ και να μην αφήσουμε ανεκμετάλλευτο αυτό το απέραντο γαλάζιο. Βέβαια, θα ήταν καλό τώρα που δεν υπάρχουν πλέον ανούσιες αντιπαραθέσεις επί του θέματος και αναγνωρίζεται επίσημα ο ρόλος του καθηγητή Καρυώτη, να υπάρξει μία Συνέχεια
τοῦ Ν. Λυγεροῦ
Όπως το γράφει ο Θωμάς Τσοπουρίδης στο Λεξικό της ποντιακής διαλέκτου: Στην σημερινήν Τουρκίαν οι εξισλαμισμέν Έλληνες στο Πόντον καλατσεύνε τα ποντιακά κι άλλο καλλίον ας εμάς που υβρίουμες στην Ελλάδαν. Αυτό είναι ένα χειροπιαστό παράδειγμα ότι δεν υπάρχει γλωσσολογικό πρόβλημα όσον αφορά στη θρησκεία και εξηγεί και το φαινόμενο των Πομάκων στη Θράκη.
Όταν ασχολούμαστε αποκλειστικά με ενδογενή δεδομένα, έχουμε την εντύπωση ότι η κατάστασή μας είναι ιδιάζουσα και διατυπώνουμε περίεργες απόψεις περί μοναδικότητας. Αυτή η κρατική μορφή σολιψισμού, όχι μόνο δεν οδηγεί πουθενά, αλλά δικαιολογεί και μία απαράδεκτη αδράνεια. Ας εξετάσουμε μερικές αλήθειες, τις οποίες δεν πρέπει να ξεχάσουμε, για να κατανοήσουμε τα γεγονότα που θα μελετήσουμε. Συνέχεια
Μέσω του έργου του Ενεπεκίδη, έχουμε πρόσβαση στα έγγραφα των κρατικών αρχείων της Αυστροουγγαρίας.
Αυτά τα αποδεικτικά στοιχεία περί γενοκτονιών των Αρμενίων και των Ελλήνων, μας επιτρέπουν να αναδείξουμε τον κοινό πυρήνα της τουρκικής τακτικής εξολόθρευσης των χριστιανικών πληθυσμών. Ως θύματα έχουμε συχνά την τάση να συγκρίνουμε τους πόνους μας. Όμως, ο κοινός εχθρός είχε ένα και μόνο στόχο, όπως το αναδεικνύουν οι εξής αναφορές.
Συνέχεια