Ἡ ἀπελευθέρωσις τῆς Βορείου Ἠπείρου.

Η απελευθέρωση της Β. Ηπείρου

Η μεγάλη στιγμή της απελευθέρωσης φάνηκε να φτάνει οριστικά τον Δεκέμβριο του 1912, όταν ο ελληνικός στρατός ελευθέρωσε την Κορυτσά. Οι Χιμαριώτες υπό τον Σπυρομήλιο είχαν ήδη κερδίσει με επανάσταση την ανεξαρτησία τους. Μέσα σε τρεις μήνες (Μάρτιος 1913) ολόκληρη η Βόρειος Ήπειρος βρισκόταν υπό ελληνική κυριαρχία.
Ήταν η πρώτη φορά ύστερα από πέντε αιώνες που η Βόρειος Ήπειρος βρισκόταν ξανά στην αγκαλιά της πατρίδας και ένας άκρατος ενθουσιασμός επικρατούσε παντού. Γάλλος δημοσιογράφος που παρακολούθησε την υποδοχή του διαδόχου Γεωργίου από τους Βορειοηπειρώτες γράφει: «Επί τρία τέταρτα της ώρας μια απερίγραπτη παρέλαση χιλιάδων ανδρών, γυναικών και παιδιών, οι οποίοι επευφημούν τον πρίγκιπα, ψάλλουν πατριωτικούς ύμνους, κουνούν ζωηρά βενετσιάνικα φαναράκια, σημαίες, μαντίλια, καπέλα, υψώνουν τα χέρια και υποκλίνονται… Επίσης πολυάριθμα είναι τα κόκκινα μουσουλμανικά φέσια. Οι φεσοφόροι αυτοί συμμετέχουν με τον ίδιο ενθουσιασμό κραυγάζοντας «Ζήτω ο Διάδοχος! Ζήτω ο Βασιλεύς Συνέχεια

Ἀλβανοί, Ἀρβανίτες καὶ ἡ διαστρέβλωσις τοῦ 1821.

Τὸ παρακάτω ἄρθρον ἔπρεπε νὰ τὸ ἔχω δημοσιεύσει πρὸ καιροῦ, ἀλλὰ τὸ ἄφησα νὰ «περιμένῃ» διότι μαζὺ μὲ τὶς καταγγελίες τοῦ Κωνσταντίνου Χολέβα, ξεκίνησαν νὰ ἐμφανίζονται κι ἄλλες «ὕποπτες» κινήσεις, ἀπὸ διάφορες μεριὲς τῆς χώρας μας, ἰδίως ἀπὸ κάποιους «πανεπιστημιακοὺς» χώρους, ποὺ στόχο ξεκάθαρο εἶχαν νὰ ἀνακινήσουν θέμα ἀλβανικῆς μειονότητος στὴν χώρα μας.

Συνέχεια

Ἀποδεικτικὰ στοιχεῖα περὶ γενοκτονιῶν Ἁρμενίων κι Ἑλλήνων.

Τοῦ Νίκου Λυγεροῦ.

Μέσω του έργου του Ενεπεκίδη, έχουμε πρόσβαση στα έγγραφα των κρατικών αρχείων της Αυστροουγγαρίας.

Αυτά τα αποδεικτικά στοιχεία περί γενοκτονιών των Αρμενίων και των Ελλήνων, μας επιτρέπουν να αναδείξουμε τον κοινό πυρήνα της τουρκικής τακτικής εξολόθρευσης των χριστιανικών πληθυσμών. Ως θύματα έχουμε συχνά την τάση να συγκρίνουμε τους πόνους μας. Όμως, ο κοινός εχθρός είχε ένα και μόνο στόχο, όπως το αναδεικνύουν οι εξής αναφορές.
Συνέχεια