Ὁ Κωστῆς Παλαμᾶς τό εἶχε ἀντιληφθεῖ ἀπό τότε. Πῶς φτάσαμε σιγά σιγά νά γίνῃ τό πνεῦμα, «ἄγιο πνεῦμα»
Αὐτὸ κρατάει ἀνάλαφρο μὲς στὴν ἀνεμοζάλη
τὸ ἀπὸ τοῦ κόσμου τὴ βοὴ πρεσβυτικὸ κεφάλι,
αὐτὸ τὸ λόγο θὰ σᾶς πῶ, δὲν ἔχω ἄλλο κανένα:
Μεθύστε μὲ τ᾿ ἀθάνατο κρασὶ τοῦ Εἰκοσιένα.
(1η Νοεμβρίου 1940) Συνέχεια
«Χάνι μὲ λέγαν τῆς Γραβιᾶς
γιὰ χάν’ μ’ εἶχαν κτίσῃ
μὰ ὁ γιὸς τοῦ Ἀνδρούτσου
μ’ ἔκανε τῆς δόξας ῥημοκκλήσι»
5 Μαρτίου 1943 …
Από τις 23 Φεβρουαρίου 1943 έχει δημοσιευθεί στην εφημερίδα «Γερμανικά Νέα», η διαταγή πολιτικής επιστράτευσης … τα Γερμανικά εργοστάσια και τα Ναζιστικά καταναγκαστικά έργα χρειάζονται σκλάβους και το φιρμάνι στάλθηκε στις υπόδουλες από τον Άξονα χώρες της Ευρώπης.
«Στείλτε μας τους νέους σας. Σαν άλλος Μίνωας ζητώ, εγώ, ο Αδόλφος Χίτλερ, τον Ανθό της Νεολαίας σας για σκλάβους της Γερμανικής Βιομηχανίας. Και μην ελπίζετε να σας σώσει κανείς … ο Θησέας έχει πεθάνει εδώ και αιώνες…», θα μπορούσε να γράφει ο κομπλεξικός Γότθος θαυμαστής του Ελληνικού Κάλλους, που μην έχοντας την Ψυχή για να την λούσει Αυτό στο Φως Του, θέλησε με το μαχαίρι να Το κατακτήσει… αιματοκυλώντας χώρες ολάκερες, γεννώντας Δίστομα και Καλάβρυτα στην Ευρώπη. Σαν άλλος Ξέρξης, να μαστιγώνει ο ηλίθιος τα νερά …. Συνέχεια
Σήμερα συμπληρώνονται 100 χρόνια από τον θάνατο του ήρωα ποιητή του Λορέντζου Μαβίλη .
Ο Λορέντζος Μαβίλης γεννήθηκε στην Ιθάκη από τον απόγονο ενός Ισπανού ευγενούς και από μια Ελληνίδα. Σπούδασε για ένα χρόνο φιλολογία στην Αθήνα αλλά το ανήσυχο πνεύμα του τον οδήγησε στην Βαυαρία όπου φοίτησε μελετώντας τους κλασσικούς της εποχής Niezsche, Kant,Schopenhauer. Παράλληλα με ιδιαίτερο ζήλο ασχολήθηκε με το σκάκι και κατάφερε να αναδειχθεί πρωταθλητής Βαυαρίας το 1890 την ίδια χρονιά που έγινε διδάκτωρ στο πανεπιστήμιο.
Η φοιτητική του ζωή ήταν αυτό που περιγράφεται με την έκφραση: Συνέχεια
Εἰλικρινῶς. Ὅλοι ἐσεὶς ποὺ δημιουργήσατε αὐτὸ τὸ πρᾶγμα καὶ τὸ «βαπτίσατε» ἱστορικὴ σειρὰ, μὲ κουράζετε! Εἶχα νὰ παρακολουθήσω τηλεόρασι πλέον τῶν πέντε ἐτῶν καὶ τώρα στήνομαι ἐμπρὸς στὴν ὀθόνη, κάνοντας κάτι ποὺ πάντα ἀπεχθανόμουν. Κι ὅλα αὐτὰ γιὰ κάτι ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι ἱστορικὸ ἀφιέρωμα, ἀλλὰ λόγῳ τῶν πολὺ «προσεκτικῶν» ἀποσιωπήσεών του, δὲν εἶναι.
Ὁμολογῶ πὼς δὲν ἤθελα νὰ σᾶς δῶ καὶ σκεφτόμουν σοβαρὰ νὰ συμμετάσχω σὲ κάποιες δράσεις ποὺ ξεκινοῦν τὶς ἐπόμενες ἡμέρες, μὲ στόχο τὴν ἀποδόμησι ὅλων αὐτῶν ποὺ ἑτοιμάσατε καὶ τῆς δημιουργίας …ἀρνητικῆς διαφημίσεως γιὰ τὸ «ἱστορικὸ» σας ἔργο!
Δὲν μὲ ἀφορᾷ ἡ ἐμπορικότητά του «ἔργου» σας, ἀλλὰ τὰ ὅσα περνάει ὑπογείως. Καὶ τὰ περνάει ἀγαπητοὶ μου. Εἶτε τὸ παραδέχεστε, εἶτε ὄχι! Ἁπλᾶ, αὐτὸ ποὺ δὲν καταλαβαίνετε εἶναι ὅτι ὅλο αὐτὸ ποὺ πασχίζετε νὰ «χτίσετε», δυστυχῶς γιὰ ἐσᾶς, θὰ γυρίσῃ εἰς βᾶρος σας! Ξέρετε γιατὶ; Ἴσως πράγματι νὰ καταφέρετε Συνέχεια
