Μᾶς ἔχουν τόσο πολὺ ἀλλάξει τὴν κατεύθυνσιν τοῦ βλέμματός μας, ποὺ ἔχουμε τελικῶς ἑστιάσει μόνον στὰ ὅσα φαίνονται κι ὄχι στὰ ὅσα πράγματι συμβαίνουν.
Ἡ κάρτα τοῦ πολίτου, τὸ ἠλεκτρονικὸν φακέλωμα καὶ ἡ συστηματική μας παρακολούθησις, μέσῳ δορυφόρων, εἶναι μερικὰ ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἔχουν συμβεῖ καὶ δὲν ἀντιδράσαμε διόλου!
Μία τεραστία φυλακή, τόσο μεγάλη, ἀλλὰ καὶ τόσο σκοτεινή, ἴσα γιὰ νὰ μὴν ἀντιλαμβανόμαστε πὼς εἶναι φυλακή….
Σὰν νέφος τὴν βλέπουμε… Σὰν καταχνιά… Καὶ διαρκῶς τὰ γεγονότα ἐναλλάσσονται τὸ ἕνα τοῦ ἄλλου , μὲ τἐτοιους ῥυθμούς, ὥς τέ νὰ μὴν προλαμβάνουμε νὰ τὰ καταγράφουμε καὶ νὰ τὰ συνειδητοποιοῦμε.
Πότε θά καταπέσῃ ὅλο αὐτό;
Χμμμμ… Ὅταν τὸ μάτι μας θὰ καθαρίσῃ ἀπόλυτα! Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Χατζηχρυσὸς Αὐγερινός
Οἱ Ἕλληνες ἔθεσαν τὸ πραγματικὸν διακύβευμα: Ἐλευθερία.
Πάλι ὁ φίλος μου ὁ Αὐγερινὸς γράφει.
Γράφει ὅμως …κατόπιν ἐκλογῶν καὶ γράφει ὀρθῶς!
Μία μικρὴ ἀναδρομὴ γιὰ τὴν πορεία πρὸς τὰ ἀδιέξοδα ποὺ μᾶς ὁδήγησαν ὅλοι αὐτοὶ οἰ ἄσχετοι.
Μία σύνοψις, γιὰ νὰ ξέρουμε ποῦ μᾶς ἔχουν φθάσει κι ἀπὸ ποῦ πρέπει νὰ ξεφύγουμε!
Ὄχι, δεὲν εἶναι τὰ προβλήματά μας οἰκονομικά! Πῶς θά μποροῦσαν ἄλλως τε; Συνέχεια
Στηρίζουμε αὐτοὺς ποὺ ἀξίζουν.
Ἔχω μίαν ἀρχή. Ἀπέχω ἀπὸ κόμματα, κινήματα καὶ ὁμᾶδες.
Αὐτὸ ὅμως δὲν μὲ κάνει νὰ μὴν ἐκτιμῶ ὅλους αὐτούς, ποὺ μὲ πράγματι ἀγνὲς προθέσεις, πασκίζουν νὰ κάνουν τὸ καλλίτερον δυνατὸν γιὰ τὸν τόπο.
Κάποιες φορὲς οἱ πράξεις τους μὲ εὑρίσκουν σύμφωνο καὶ κάποιες ἄλλες ὄχι.
Ὅμως ἡ ἀρχή μου εἶναι νὰ μένω στὴν οὐσία. Δῆλα δή, νὰ κυττῶ πόσο συνεπεῖς εἶναι αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι μεταξὺ λόγου κι ἔργων τους. Συνέχεια