Μιὰ φορὰ κι ἔναν καιρὸ ὁ ἄνθρωπος ἤταν τροφοσυλλέκτης.
Μετὰ σκέφτηκε, ἀντὶ νὰ ψάχνῃ κάθε φορὰ νὰ βρῇ τὴν τροφή του, νὰ τὴν καλλιεργῇ.
Ἔτσι ἔγινε γεωργὸς καὶ κτηνοτρόφος, δημιούργησε φάρμες φυτῶν καὶ ζῴων.

Ἐπειδὴ εἶχε κι ἄλλες ἀνάγκες καὶ δεν βόλευε πάντα ἡ ἀνταλλαγὴ εἰδῶν, δημιούργησε τὸ χρῆμα σὰν μέσο ἀνταλλαγῆς.
Τὸ χρῆμα τότε εἶχε τὴν ἀξία του στὰ ἀνταλλασόμενα εἴδη.
Τότε, κάποιοι σκέφτηκαν, ἀντὶ νὰ καλλιεργοῦν φυτὰ καὶ ζῷα, ποὺ εἶναι κοπιαστικὸ καὶ ἔχει καὶ ῥίσκα, νὰ καλλιεργοῦν …ἀνθρώπους, ποὺ θὰ καλλιεργοῦν φυτὰ καὶ ζῷα. Συνέχεια →