Μοῦ τὸ ἔστειλε φίλη, τῆς ὁποίας κάποια φίλη τὸ δημοσίευσε.
Δυστυχῶς μὲ τσάκισε! Καὶ εἶναι ἀληθές!!! (Ὄχι, δὲν μπορῶ νὰ ἐλέγξω τὴν ἀλήθεια τοῦ συγκεκριμένου περιστατικοῦ!!! Μπορῶ ὅμως νὰ σᾶς διαβεβαιώσω πὼς ἀνάλογα περιστατικὰ ἔχω ζήσῃ κι ἐγώ, ἀρκετὲς φορές. Ὄχι μὲ γνωστοὺς ἀπαραιτήτως.)
Ξέρετε πόσους φούρνους πρέπει νά ἀλλάξουμε λοιπόν ὅλοι μας; Ξέρετε μόνον ἀπό ποιούς ὀφείλουμε νά ἀγοράζουμε τό Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Ἄνθρωποι
Ὑπάρχουν ἀκόμη Ἄνθρωποι!
Εὐτυχῶς! Τοὐλάχιστον σὲ ὅλους ἐμάς, ποὺ δὲν κάναμε αὐτὸ ποὺ ἔκανε αὐτὸς ὁ Ἄνθρωπος, ἕνας θαυμασμός, ἕνα δέος, μία συστολὴ μᾶς πλημμυρίζει. Γιατί ὄχι ὅλοι μας; Γιατί ὄχι κι ἐμεῖς σάν κι αὐτόν; Γιατί νά ἀφήνουμε τόσο εὔκολα τά ὅσα ἡ καρδιά ἐπιτάσσει καί νά παραμένουμε στά ὅσα ἡ συνήθεια μᾶς ἐπιβάλλει;
Λυπᾶμαι ποὺ δὲν τοῦ ὁμοιάζω!
Συνέχεια
Πρωτοχρονιά. Θύμησες Ἀθανασίου Τόλιου, γεννηθεῖς τὸ ἒτος 1904.
Εἶναι ἡ Ἀγάπη αὐτὴ ποὺ μᾶς ὁρίζει, ἡ ἀγάπη γιὰ τὸν τόπο μας, γιὰ τὴν Ἑλλάδα μας… Αὐτὴ ἡ ἀγάπη μᾶς κάνει δυνατούς, ἒτοιμους νὰ προσφέρουμε ἀπὸ τὸν ἑαυτό μας, ἀπὸ τὴ σκέψη μας, ἀπὸ τὴ ζωὴ μας. Ἀγάπη ἀγνή, πολύτιμη…
«‘Απὸ μικρὸς μόλις 6 ἐτῶν ἦμουν πολὺ περίεργος νὰ παρακολουθῶ καὶ νὰ ἀφουγκράζομαι τοὺς ἡλικιωμένους καὶ νὰ μαθαίνω ἱστορίες ποὺ συζητοῦν καὶ στοίβαζα στὸ μυαλό μου ὃλα ὃσα ἂκουγα, μὰ σὰν ἀγράμματος, Δ΄ Δημοτικοῦ, δὲν μποροῦσα νὰ ἀξιοποιήσω καὶ μὲ κατεῖχε μεγάλη πικρία ἒως ὃταν διορίστηκε δάσκαλος στὸ χωριό μου ὁ Τσάμης Κωνσταντῖνος ἀπὸ τὰ Ρονσαίϊκα Ἀγρινίου, ποὺ διψοῦσε γιὰ ἱστορίες.
Συνέχεια
Ὄχι, αὐτὸς ὁ λαὸς δὲν τελειώνει μὲ καμμίαν δύναμι!!!
Τί νά πῶ γιά τό παρακάτω γεγονός;
Τὸ διάβασα καὶ ἔκλαψα!
Εἶναι δυνατόν νά μπορῇ νά νικηθῇ ἕνας λαός ποὺ ζεῖ μόνον γιά νά δημιουργῇ νέα παραδείγματα πρός μίμησιν; 
Τὰ θύματα τῆς κρίσεως στὶς σπηλιὲς τοῦ Φιλοπάππου
Αυξάνονται οι άστεγοι που ζουν στο λόφο
Όταν η νύχτα πέφτει, άνθρωποι-σκιές βγαίνουν στο λόφο του Φιλοπάππου. Γλιστράνε αθόρυβα μέσα από τις σπηλιές, σκαρφαλώνουν στα λασπωμένα μονοπάτια του λόφου και παίρνουν το δρόμο για την φωτισμένη πόλη.
Ἐλεύθερον ἀτίθασον πνεῦμα Solzhenitsyn Aleksandr Isayevich…
Μία περίεργη, ὅσο καὶ συγκλονιστικὴ φυσιογνωμία.
Ἕνας ἄνδρας ποὺ ἐπάλευσε μὲ θεριὰ κι ἔμεινε ὄρθιος. Τὰ θεριὰ ἐγονάτισαν ἐμπρός του!!!
Ἕνας ἄνθρωπος, ποὺ παρὰ τὴν ἡλικία του, στέκει ὀρθός, γράφει, ἀντιστέκεται καὶ πολεμᾷ γιὰ ἕναν σκοπό: τὴν Ἀλήθεια!
Αὐτὴν τὴν ἀλήθεια ποὺ μᾶς τὴν κομμάτιασαν, μᾶς τὴν ἔκρυψαν, μᾶς τὴν ἔκλεψαν. Αὐτὴν ποὺ γιὰ χάρι της ἔχουν χιλιάδες θυσιαστῇ στὰ θυσιαστήρια τῆς λευτεριᾶς.
Αὐτὴν ποὺ σήμερα εἰδικῶς, περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλην φορά, πρέπει νὰ ἀναζητήσουμε, νὰ ἀνακαλύψουμε καὶ νὰ ὑπερασπιστοῦμε!
Ἡ ἐπομένη ἡμέρα τῆς ἀνθρωπότητος δὲν θὰ ἔλθῃ διότι θὰ χαριστῇ σὲ κάποιους, ἐλαχίστους, τυχεροὺς καὶ βολεμένους, ἡ ἐλευθερία!
Ἡ ἐπομένη ἡμέρα τῆς ἀνθρωπότητος θὰ ἔλθῃ ΜΟΝΟΝ γιὰ τοὺς ἀγωνιστὲς καὶ τοὺς ὑπερασπιστὲς τῆς ἀληθείας. Αὐτοὺς τοὺς ἀφανεῖς, καθημερινοὺς ἥρωες, ποὺ δὲν διστάζουν κάθε στιγμὴ νὰ ἀγνοήσουν τοὺς γίγαντες καὶ νὰ ἐξακολουθήσουν τὸν δρόμο τους.