του Παντελή Καρύκα
Το νερό αποτελεί ένα από τα πολυτιμότερα αγαθά για τη διατήρηση της ζωής στον πλανήτη.
Την αλήθεια αυτή γνώριζαν και οι παλαιοί και πολλές φορές προσπάθησαν να στερήσουν το πολύτιμο αυτό αγαθό από τους αντιπάλους τους, ή ακόμα χειρότερα να το χρησιμοποιήσουν ως όπλο κατά των αντιπάλων τους.
Μια καταγεγραμμένη χρήση δηλητηρίων από Έλληνες για στρατιωτικούς σκοπούς έλαβε χώρα το 1275 μ.Χ. κατά την διάρκεια της φραγκοκρατίας. Συνέχεια
Τον γύρο του κόσμου έκανε αυτές τις ημέρες η είδηση ότι φοιτητές από την Νομική Αθήνας, κέρδισαν Διεθνή Διαγωνισμό με αντικείμενο την καλύτερη εκδίκαση μιας εικονική υπόθεσης, που διοργάνωσε η Ευρωπαική Ένωση φοιτητών Νομικής
Στον τελικό του διαγωνισμού οι Έλληνες φοιτητές που αναδείχθηκαν νικητές, αντιμετώπισαν φοιτητές του Χάρβαρντ.
Ωστόσο αυτό που «ξέχασαν» τα τηλεοπτικά ΜΜΕ, ήταν το νομικό θέμα, του Διαγωνισμού, που αφορούσε την ιδιωτικοποίηση του νερού. Συνέχεια
Κάντε τὸν κόπο να διαβάσατε τὸ παρακάτω ἀπόσπασμα τοῦ Θουκυδίδη καὶ δεῖτε πόσο ἀναλυτικοὶ καὶ σκεπτόμενοι ἤταν οἱ ἄνθρωποι.
ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ
Βιβλίο 3. Κεφάλαιο 82
Για ὅσα ἔγιναν, γίνονται καὶ θὰ γίνουν…
1. Σ’ αὐτές τις ἀκρότητες ἔφτασε ὁ ἐμφύλιος πόλεμος καὶ προκάλεσε μεγάλη ἐντύπωση, γιατὶ ἦταν ὁ πρῶτός που ἔγινε.
Ἀργότερα μπορεῖ νὰ πῇ κανεὶς ὅτι ὁλόκληρος ὁ Ἑλληνισμὸς συνταράχτηκε, γιατὶ παντοῦ σημειώθηκαν ἐμφύλιοι σπαραγμοί.
Οἱ δημοκρατικοὶ καλοῦσαν τοὺς Ἀθηναίους νὰ τοὺς βοηθήσουν καὶ οἱ ὀλιγαρχικοὶ τοὺς Λακεδαιμονίους.
Ὅσο διαρκοῦσε ἡ εἰρήνη δὲν εἶχαν οὔτε πρόφαση, ἀλλὰ οὔτε καὶ τὴν διάθεση νὰ τοὺς καλέσουν γιὰ βοήθεια.
Μὲ τὸν πόλεμο, ὅμως καθεμιὰ ἀπὸ τὶς ἀντίπαλες πολιτικὲς παρατάξεις μποροῦσε εὔκολα νὰ βρῇ εὐκαιρία νὰ προκαλέσῃ ἐξωτερικὴ ἐπέμβαση γιὰ νὰ καταστρέψῃ τοὺς ἀντιπάλους της καὶ νὰ ἐνισχυθῇ ἡ ἴδια γιὰ ν’ ἀνατρέψῃ τὸ πολίτευμα. Συνέχεια
Ὅταν ἀνέβηκε τὸ ἔργο «ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ» τοῦ Ἀριστοφάνη, στὸ θέατρο τοῦ Ἡρῴδου τοῦ Ἀττικοῦ, σὲ σκηνοθεσία Λίνου Καρζῆ, τὸ 1951, ὁ Καραγάτσης ἔγραψε μία κριτική, στὴν ὁποία μεταξὺ ἄλλων εἶπε: Συνέχεια
Φιλοσοφική (προσ)ευχή τῆς Ἑλληνικῆς Φιλοσοφικῆς – Θεολογικῆς Ἀμφικτυονία «Ὁδυσσεῦς» πρὸς ὅλας τὰς βαθμίδας τῶν Θεῶν «(Προσ)εὔχομαι εἰς ὅλους τοὺς Θεούς καὶ τὰς Θεᾶς νὰ καθοδηγήσουν τὸν νοῦν μου εἰς τὴν μελέτην ὅπου ἔχω ἀναλάβει καὶ, ἀφοῦ ἀνάψουν ἐντός μου τὸ λαμπρό φῶς τῆς ὰληθείας, νὰ διευρύνουν τὴν διάνοιά μου διὰ τὴν ἴδια τὴν ἐπιστημονικὴν γνώσην τῶν ὄντων καὶ νὰ ἀνοίξουν τὰς πὺλας τῆς ψυχῆς μου πρὸς ὑποδοχὴν τῆς ἐνθέου ὑφηγήσεως τοῦ Πλάτωνος. Συνέχεια
Τὰ παλληκάρια σφάζονται στὰ πόδια μου ἀβέρτα,
μπαταρισμένο τὸ σκαρὶ καὶ στέκω στὴν κουβέρτα.
Εἶμαι ἡ Ἑλλὰς καὶ στωϊκά, ἔμαθα νὰ προσμένῳ,
τὸν καπετάνιο τὸν καλό, τὸν χιλιομυρωμένο.
Ἀπὸ γενιὰ Ἀργοναυτῶν καὶ τῆς Ἀργοῦς τὴν χάρη, Συνέχεια
