Κάθε φορὰ ποὺ κάτι ἀποφασίζουμε, μικρὸ ἤ μεγάλο, μία δέσμευσις προσωπικὴ ἐπιτάσσει τὸ νὰ παραμείνουμε ἑστιασμένοι στὸν στόχο μας.
Συχνὰ ὅμως ἡ ἀπόφασίς μας μᾶς φορτώνει μὲ μεγάλα, γιὰ τὶς ἀντοχές μας, βάρη.
Ὁ μόνος τρόπος νὰ ξεπεράσουμε αὐτὴν τὴν παγίδα εἶναι ἡ …προπόνησις!!! Συνέχεια →

Εἶναι τόσο μεγάλες οἱ ἀλλαγὲς στὴν ζωή μας πλέον, ποὺ ὑποχρεωνόμεθα νὰ ξεμάθουμε τὰ πάντα καὶ νὰ τὰ ξαναμάθουμε ἀπὸ τὴν ἀρχή.
Συνήθειες μίας ζωῆς πρέπει νὰ μείνουν πίσω μας καὶ ἀποφάσεις, γιὰ τὴν ζωή μας πάντα, πρέπει νὰ λαμβάνονται πλέον καθημερινῶς καί, σὲ κάποιες περιπτώσεις, βιαίως. Συνέχεια →

Ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα βήματα ποὺ μπορεῖ νὰ κάνῃ ὁ Ἄνθρωπος εἶναι νὰ δῆ  κατάματα τὸν ἑαυτόν του καὶ νὰ ἀναγνωρίσῃ τὰ λάθη του. Ὄχι μὲ διαθέσεις κατηγόρου ἀλλὰ μὲ διαθέσεις …σοφίας, ποὺ θὰ τὸν βοηθήσουν, ἀναγνωρίζοντάς τα, νὰ τὰ χρησιμοποιήσῃ ὡς στάδιον μαθήσεως, ποὺ θὰ τὸν ἐκπαιδεύσουν καὶ θὰ τὸν κάνουν πιὸ αὐτάρκη. Συνέχεια →

Σὲ ἕναν κόσμο ὅπου ὅλοι σκύβουν σιγά-σιγά, γιὰ νὰ στριμωχθοῦν σὲ οὐρὲς συμβιβασμένων…
Σὲ ἕναν κόσμο ὅπου τὸ ψέμμα καὶ οἱ ψευδαισθήσεις βασιλεύουν…
Σὲ ἕναν κόσμο ὅπου ἡ Ἀριστεία διώκεται…
…δὲν θὰ ὑπῆρχαν ἐλπίδες διασώσεώς του. Συνέχεια →

Ἡ Φύσις καὶ οἱ Νόμοι της καὶ οἱ μικροὶ ἢ μεγάλοι Κανόνες της πάντα ἦσαν ἰσχυρότεροι ἀπὸ τὰ δικά μας, μικρὰ (ἢ καὶ μικροπρεπῆ πολλὲς φορές) σχέδιά μας.
Στὴν ἐποχή μας εἰδικῶς, τώρα ποὺ σὲ παγκόσμιον ἐπίπεδον τὰ πάντα ἀποδομῶνται, τὸ φαινόμενον γίνεται ὅλο καὶ πιὸ διακριτό.
Οἱ δὲ καπηλευτὲς τῶν ἐξουσιῶν μάλιστα, πανικόβλητοι κυριολεκτικῶς, μὲ ἀγωνιώδεις προσπάθειες ἀπειλοῦν, ἐκφοβίζουν, βιάζουν τὰ πάντα καὶ τοὺς πάντες καὶ γιὰ νὰ μὴν ἀντιληφθοῦμε πὼς ἡ ἐξουσία τους λήγει, μὰ κυρίως γιὰ νὰ μὴν ἀντιληφθοῦμε πὼς τώρα τὸν λόγο ἔχουν οἱ Φυσικὲς λειτουργίες, ἡ ἐπικράτησις τοῦ πλέον Ἠθικοῦ καὶ ἡ Νέμεσις τῆς Καθάρσεως…
Συνέχεια →

Στὴν διάρκεια τοῦ βίου μας συχνὰ πυκνὰ κάποιες …πόρτες κλείνουν.
Καλὸ εἶναι νὰ τὶς ἀφήσουμε στὴν …ἠσυχία τους.
Οἱ πόρτες ποὺ μᾶς χρειάζονται εἶναι μόνον ὅσες παραμένουν ὀρθάνοικτες καὶ μποροῦμε νὰ δοῦμε ἀπὸ τὸ ἄνοιγμά τους τὸ τὶ ὑπάρχει πίσω τους. Συνέχεια →