Ἡ ἐπιστήμη (ἀπὸ τὸ ῥῆμα ἐπίσταμαι=γνωρίζω καλά), εἶναι ἡ ὀρθολογικὴ καὶ μεθοδικὴ ἔρευνα τῆς πραγματικότητας καὶ ἡ συστηματικὴ ὀργάνωση τῆς γνώσης που προκύπτει ἀπὸ τὴν ἔρευνα αὐτή. Ἀπὸ τὸ ὁρισμὸ προκύπτει τὸ δυναμικὸ τοῦ χαρακτῆρα τῆς ἐπιστήμης, καὶ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ ἐπιστήμη δὲν δίνει τετελεσμένη ἑρμηνεία σὲ κάθε τομέα, ἀλλὰ ἐμπλουτίζεται καὶ ἀναθεωρεῖται, καθὼς προκύπτουν ὁλοένα καὶ περισσότερα δεδομένα ἀπὸ τὴν ἔρευνα. Ἑπομένως, ὄσο ἐξελίσσονται οἱ τεχνικὲς μετρήσῃς καὶ ἐρευνᾷς τῆς ὕλης, τὰ νέα δεδομένα ἔρχονται να ἀνατρέψουν ἢ να ἐπιβεβαιώσουν τις προηγούμενες ἐρμηνεῖες. Συνέχεια