Μοῦ ἔστειλαν μίαν διαφήμισιν καὶ συνεκινήθην!!!
Ὄχι γιὰ τὸ ἀντικείμενον τῆς διαφημίσεως, ποὺ ἀφορᾷ σὲ Ἑλληνικὴ ἐταιρεία, ἀλλὰ στὸν τρόπο ποὺ ἐπέλεξαν νὰ προσεγγίσουν τὴν Ἑλληνικὴ κοινωνία!
Ἡ Σημαία μας…
Αὐτὴ ποὺ κάποιος φίλος, ἀναρχικός, τὴν χαρακτηρίζει κατακόκκινη….
Κατακόκκινη ἀπὸ τὸ αἷμα τόσων καὶ τόσων γενεῶν ποὺ ἔχουν θυσιαστεῖ ὑπερασπίζοντάς την. Συνέχεια
Ἡ πρότασις τριγυρίζει ἡμέρες τώρα στὸ μυαλό μου.
Προσπαθοῦσα νὰ τὴν ὁλοκληρώσω καὶ νὰ τὴν παρουσιάσω.
Δὲν γίνεται νὰ κλαιγόμαστε καὶ νὰ βρίζουμε κάθε φορὰ ποὺ μία ἐπιχείρησις κλείνει.
Δὲν γίνεται νὰ λυπόμαστε τὸν συνάνθρώπο μας διότι αἰσθανόμαστε ἀδύναμοι στὸ νὰ τὸν στηρίξουμε.
Καὶ δὲν σώζεται ὁ συνάνθρωπός μας μόνον μὲ τὴν δική μας στήριξι.
Οὔτε μὲ τὴν λύπησί μας σώζεται! Χρειάζεται ἔργα! Πράξεις! Δράσεις!
