Πλέον εἰδικοὶ ἐμοῦ, ἀποφαίνονται ὅτι τὰ «κίτρινα γιλέκα», διασχίζουν ὁριζοντίως τὰ κόμματα τῆς γαλλικῆς δημοκρατίας.
Εἶδα μὲ ἐνδιαφέρον τὰ 42 αἰτήματά τους, πολλὰ ἐκ τῶν ὁποίων εἶναι στὴν σωστὴ γιὰ μένα κατεύθυνση τῆς ἐλευθέρας οἰκονομίας.
Τὰ περισσότερα ὅμως ἐξ αὐτῶν εἶναι στὸν πηρῦνα αὐτοῦ πού, μετὰ τὸ 1991, ὀνομάσαμε «εὐρωπαϊκὸ κεκτημένο». Συνέχεια
Διαμαρτύρονται, λέει, γιά τούς ἐπί πλέον φόρους ἐπὶ τῶν καυσίμων, ποὺ ἤθελε νὰ τοὺς ἐπιβάλῃ ἡ βιτρίνα τῶν τοκογλύφων (καὶ ἰδιαιτέρως τῶν Rothschild), τὸ γεροντόφιλον (λέει) μακρόν;
Καί πολύ καλά κάνουν; Φυσικά…
Ἐπέτυχαν, λέει, ἐπίσης, μίαν μεγάλη νίκη, μὲ τὴν ἀναστολή, γιὰ ἕξι (!!!) μῆνες στὴν ἐφαρμογὴ τοῦ ἐν λόγῳ μέτρου.
Ἐντούτοις ὅμως δὲν ἀλλάζουν τὴν τακτική τους καὶ ἐξακολουθοῦν τὶς κινητοποιήσεις καὶ τὶς διαμαρτυρίες τους…
Χμμμ…
(Ἐπίσης πολὺ καλὰ κάνουν, ἀλλὰ θὰ τὸ δοῦμε παρακάτω αὐτό…!!!)
Στὸ μεταξὺ κυκλοφοροῦν κάποιοι, ἐν πολλοῖς, μὲ τὴν γαλικὴ σημαία ὁπουδήποτε καὶ μὲ ὁποιονδήποτε τρόπο, κάτι ποὺ σαφῶς ἐνοχλεῖ τὶς «no border» κοινότητες τῆς Ἡνωμένης μας Εὐρώπης.
