Τὸ 1986 δούλευα στὸ ξενοδοχειο St. Nicolas Bay στὸν Ἅγιο Νικόλαο.
Εἶχα ἕναν πελάτη Ἀμερικανό, δὲν θυμᾶμαι τὸ ἐπωνυμό του, μετὰ ἀπὸ τόσα χρόνια, ἀλλὰ τὸ μικρό του ὄνομα ἦταν William καὶ τὸν φωνάζαμε mr Bill. Καλὸς ἄνθρωπος, εὐκατάστατος (ἑλληνιστὶ φραγκάτος), σοβαρός, μετρημένος μὲ ἀγάπη στὸν διάλογο. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Καλογεράκης Μανώλης
Διδάσκεις σεβασμὸ ὅταν ἔχῃς σεβασμό….
Ἀκου λοιπὸν ἐσὺ «προοδευτικούλη», «ἀνοικτόμυαλε», «καλὲ γονιέ», γιὰ νὰ τελειώνουμε μίαν καὶ καλὴ καὶ νὰ μὴν μοῦ τὰ πρήσῃς με τὶς ὑψηλοῦ ἐπιπέδου κοσμοθεωρίες σου: Ναὶ ῥέ, ἡ δουλειὰ τῶν παιδιῶν εἶναι νὰ τρέχουν ἐπάνω-κάτω, νὰ παίζουν καὶ νὰ κάνουν φασαρία.
Σὲ ὅλους μας ἀρέσει νὰ τὰ βλέπουμε ἔτσι, γεμάτα ζωντάνια, παρὰ χωμένα στὰ τάμπλετς καὶ στὶς ὀθόνες τῶν ὑπολογιστῶν, ἀπεκομμένα ἀπὸ τὴν ζωή.
Συνέχεια
Χειροκροτητὲς …«ἀρκουδιάρηδων»!!!
Ἦλθε πάλι στὰ μέρη μας ὁ Ἀλέκθηθ Τδίφραθ, αὐτὸς ὁ «γιὲς σέρ, ναὶ σὲ ὅλα» ἀνεκδιήγητος τυπάκος, αὐτὸς ὁ γιαλαντζὴ πορδηπουργός μας ντέ, μὲ τὴν κουστωδία τῶν παρατρεχαμένων ἐλεμέδων του, καὶ ἔτρεξαν, γιὰ μίαν ἀκόμη φορά, νὰ τὸν προϋπαντήσουν – σὰν τὸν Μάη ἕνα πρᾶμα λέμε – ὅοοολοι αὐτοὶ οἱ σφουγγοκωλάριοι ὀσφυοκάμπτες ὑποτακτικοί.
«Ναὶ πασσᾶ μου, ὅ,τι πῇς πολυχρονεμένε ἐφέντημ’ ποὺ ὁ θεὸς νὰ μοῦ κόβῃ χρόνια καὶ νὰ σοῦ δίνῃ ἡμέρες ἀγά μου». Συνέχεια
Διαρκεῖς (καὶ συνειδητές) κυβερνητικὲς ἀπουσίες
Ἀπὸ τὸν φίλο Μανώλη Καλογεράκη: Συνέχεια