Πρὸ ἀρκετῶν μηνῶν ἀκούσαμε γιὰ πρώτη φορὰ τὸ τραγούδι τοῦ Νίκου Καλογεροπούλου, μὲ τὸν Βασίλη Παπακωνσταντίνου, «ὅταν γυρίσω θὰ τοὺς γαμήσω».
Ἕνα τραγούδι θρύλο, γιὰ τὸ ὁποῖον πολλοὶ ἀνησύχησαν καὶ τὸ ἔκοψαν ἀπὸ τὴν πλατεία τοῦ ἀλλοτινοῦ Συντάγματος, ὅπως ἐπίσης ἔκοψαν καὶ τὸν Βασίλη.
Συνέχεια
Μὲ τὴν ἀλληγορία τῶν ἀλόγων
καὶ μὲ τὴν «λογικὴ» τῶν παραλόγων
λέω ἐκεῖνα ποὺ ἤθελε νὰ πεῖ ὁ καθένας
καὶ ὑπογράφω ἐγὼ γιὰ ὅλους· ὁ «κανένας».
Πρὸ μερικῶν ἡμερῶν διάβασα σὲ κάποιο ἱστολόγιο μία περίεργη καταγγελία. Κάποιοι δὲν ἄφησαν τὸν Βασίλη Παπακωνσταντίνου νὰ κατεβῇ στὸ Σύνταγμα καὶ νὰ τραγουδήσῃ γιὰ τοὺς ἐξ-Ὀργισμένους.
Ὁμολογῶ πὼς ξαφνιάσθηκα, διότι ὁ Παπακωνσταντίνου εἶναι ἕνα πρόσωπο ποὺ ἔχει ἀμέτρητες φορὲς καταθέσει τὸ τραγούδι του γιὰ νὰ ὑποστηρίξῃ κινήσεις ποὺ ξεκινοῦν ἀπὸ τὴν βάσι ἢ ἀπὸ τὸν λαό. Νομίζω πὼς αὐτὸ εἶναι γνωστότατο τοῖς πάσι. Καί, τέλος πάντων, τὸ ἔχει τὸ …«ἐπαναστατικό» του στὰ τραγούδια του.
Γιατί λοιπόν δὲν τοὺς ἔκανε ὁ Βασίλης; Ποιούς ἐνοχλοῦσε καὶ γιατί; Μήπως μαζί μὲ τὸν Βασίλη θὰ ἦταν καὶ κάποιος ἀκόμη; Μήπως μαζί μὲ τὸν Βασίλη θὰ ἐμφανίζετο κι ὁ Νῖκος Καλογερόπουλος; Μήπως ὁ δημιουργὸς τοῦ παρακάτω τοὺς ἐνόχλησε;
