Ἐδῶ ὁ κόσμος μας, μόνον μέσα στὶς τελευταίες ἑβδομάδες, ἔχει ἐν τελῶς ἀλλάξῃ….
Τὴν μία μὲ τὴν Χρυσῆ Αὐγὴ ποὺ εἶναι δολοφονικὴ ὀργάνωσις.
Τὴν ἄλλην ἡ μικρὴ «Μαρία» ποὺ ὅλος ὁ πλανήτης τὴν θέλει γιὰ δικό του παιδί.
Καὶ πίσω ἀπὸ ὅλα αὐτὰ ἀποκρύπτονται νόμοι ποὺ ἀφοροῦν σὲ κατασχέσεις σπιτιῶν, ἐπιχειρήσεων ἀκόμη καὶ σὲ ὅλα τὰ περιουσιακὰ στοιχεῖα, κινητὰ κι ἀκίνητα… Νόμοι ποὺ μᾶς ὑποχρεώνουν στὸ νὰ μὴν μποροῦμε νὰ διακινοῦμε πρωτογενεῖς σπόρους. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: «κοράκια» πλειστηριασμῶν
Ὁ κατασχέτης.
Ἦταν νὰ μὴν ἀρχίσουν νὰ ἐμφανίζονται τὰ κοράκια στὸν ὀρίζοντα.
Ἄπαξ καὶ ξεκίνησε ὅμως ἡ ἄφιξίς τους, εἶναι δεδομένον πὼς θὰ χρησιμοποιήσουν ὅλους τοὺς δυνατοὺς τρόπους γιὰ νὰ ἁρπάξουν, νὰ πλιατσικολογήσουν, νὰ καρπωθοῦν ὅσα ἕνα πτῶμα, λίγο πρὸ τῆς ἀπολύτου ἀποσυνθέσεώς του, ἀφήνει σὲ ἐτοῦτον τὸν κόσμο.
Ἡ μία καὶ μοναδικὴ ἀλήθεια, ποὺ γιὰ τὴν ὥρα ἰσχύει, εἶναι πὼς ναί, τὸ πλιάτσικο φθάνει στὸ ἀποκορύφωμά του. Συνέχεια
Γιατί γκρινιάζεις πού σοῦ παίρνει τό σπίτι ἡ τράπεζα;
Βασιλικότεροι τοῦ βασιλέως πάντως κατήντησαν αὐτοὶ ποὺ ἔως πρὸ τινός, κι ἐννοῶ πολὺ προσφάτως, ἰσχυρίζοντας πὼς ὅταν θὰ ἔλθουν στὰ πράγματα, θὰ πάρουν τὰ ὑπάρχοντα ἀπὸ τοὺς ἄλλους.
Γείτονάς μας, χρόνια, ἀπειλοῦσε τὴν θεία μου, τὴν καπετάνισσα, πὼς μόλις τὸ ΚΚΕ θὰ ἀναλάβῃ τὴν ἐξουσία, θὰ τῆς πάρουν τὰ σπίτια ποὺ ἔφτιαξε ὁ ἄνδρας της, ὅταν θαλασσοπνίγετο. Ἡ θεία μου τὸν κορόιδευε… Σὲ δύο καρέκλες ὅλην τὴν ἡμέρα ἁπλωμένος ὁ τύπος, μόλις ξεμύτιζε ὁ ἥλιος, ἦταν ἀρακτὸς καὶ ἀπειλοῦσε… Τὴν θεία μου εἶχε βάλῃ στὸ μάτι…
Ἔτρωγε κι ἔπινε χάριν τῶν κορόιδων. Ἡ γυναίκα του καθάριζε σκάλες, τὰ παιδιά του ἔκαμαν θελήματα… Κι αὐτὸς προπαγάνδιζε τὴν δικτατορία τοῦ προλεταριάτου καὶ τοῦ κόμματος…
Νά κλαῖς ἤ νά γελᾶς μέ τήν ἀνισοῤῥοπία;
Πᾶμε τώρα λίγο ἀπὸ τὴν ἀνάποδη νὰ τὸ πιάσουμε…
«Γιὰ νὰ μὴ πᾶς στὴν φυλακὴ χάρισέ μας τό σπίτι σου!!!»
Τὸ ἀναμενόμενον…
Καὶ τώρα τί κάνουμε σύντροφοι; Τώρα πού πράγματι ὁ κομμουνισμός μᾶς παίρνει τά σπίτια;
Τί; Δέν εἶναι κομμουνισμός αὐτό; Μά τί λέτε; Καί τί εἶναι;
Σέ ποιό καπιταλιστικό οἰκονομικό σύστημα ἀπαγορεύεται καί διώκεται τό δικαίωμα στήν ἰδιοκτησία; Ἔ;
Μήπως ἤδη ζοῦμε στό …ὄνειρό μας ἀλλά τελικῶς τό ὄνειρο ἦταν …ἐφιάλτης; Συνέχεια
Ἡ Τρόικα ἀπαιτεῖ κατασχέσεις ἐξπρές γιά χρέη πρός τό δημόσιο – «Κόλασις» θά εἶναι ἡ ἐπιθεώρησις…
Με «ντιρεκτίβα» τις μαζικές και εξπρές κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών για ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο χωρίς διακρίσεις και εξαιρέσεις προσέρχεται η τρόικα στην Αθήνα.
Μάλιστα σύμφωνα με πληροφορίες του ΕΘΝΟΥΣ ζητά επιτάχυνση της ενεργοποίησης του μέτρου των ηλεκτρονικών -μέσω e-mail προς τις τράπεζες- δεσμεύσεων και κατασχέσεων καταθέσεων, θυρίδων και επενδυτικών χαρτοφυλακίων για όσους καθυστερούν να καταβάλουν τους φόρους για διάστημα μεγαλύτερο των 30 ημερών από τη λήξη της προθεσμίας καθώς και για υποθέσεις φοροδιαφυγής.
Πηγές από την Κομισιόν επισημαίνουν ότι Συνέχεια
Αὐτοί πού μᾶς χρεωκόπησαν μᾶς παίρνουν καί τά σπίτια
Του Φρίξου Δρακοντίδη
Νομική βιομηχανία σε κτίριο 8.000 τ.μ. με 500 εργαζομένους, ζωντανά… πιράνχας σε ενυδρείο και μαρμάρινα λιοντάρια, όπου για να μπεις και μόνο μέσα καλείσαι να πληρώσεις «εισιτήριο» 130 ευρώ, δημιούργησε η οικογένεια Σιούφα κερδίζοντας εκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Η «κληρονομιά» που άφησε στα δύο του παιδιά, Γιώργο και Μάριο, ο πρώην υπουργός και πρώην πρόεδρος της Βουλής κ. Δημήτρης Σιούφας, πριν αποχωρήσει από τη Βουλή, ήταν μια… βιομηχανία. Και πιο συγκεκριμένα, μια νομική βιομηχανία, η οποία σήμερα διεκπεραιώνει όλη τη «βρόμικη» δουλειά των τραπεζών και των διαφόρων οργανισμών, δημόσιων και ιδιωτικών, που έχουν φεσωθεί από τους πελάτες τους. Δηλαδή εισπράττουν κάποιο μέρος από τα χρωστούμενα με πιέσεις ή, αν δεν πιάσουν τόπο οι πιέσεις, προχωρούν σε διαταγές πληρωμής, υποθηκεύσεις και στο τέλος πλειστηριασμούς.
Και επειδή καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή, οι γιοι του βετεράνου πολιτικού Συνέχεια