
Ἐδῶ καὶ λίγες ἡμέρες ὁ πλανήτης (συγκεκριμένα οἱ πολίτες τοῦ πλανήτου) ζεῖ στὸν ῥυθμό τῶν νέων ἐπιδημιῶν ποὺ φαίνονται νὰ σκορπίζουν τὸν τρόμο. Ἤδη στὴν Γερμανία ἔχουμε περισσοτέρους ἀπὸ 20 νεκρούς.
Νεκροί ποὺ στὸ μόνο γιὰ τὸ ὁποῖον εἶναι ὑπεύθυνοι, εἶναι ἡ ἀνθρώπινη φύσις τους. Ἄνθρωποι καθημερινοί, σὰν αὐτοὺς ποὺ καλημερίζουμε τὰ πρωϊνὰ καὶ καλησπερίζουμε τὰ ἀπογεύματα. Γυναῖκες κυρίως, ἀλλὰ καὶ παιδιά, καὶ κάποιοι ἄντρες.
Ἄνθρωποι τῆς γειτονιᾶς, ποὺ κυττοῦν τὴν δουλειά τους, ποὺ ἐργάζονται (ἢ ὀρθότερα δουλεύουν) πάρα πολλὲς ὧρες, ἀλλὰ ἐπέλεξαν νὰ ζήσουν ἥσυχη ζωή, (βίο ὀρθότερα) ποὺ τοὺς καθιστᾶ ἀντικείμενον πειραματισμοῦ κι ἐλέγχου ἀπὸ κάποιους ποὺ οὔτως ἢ ἄλλως, θέλουν νὰ κρατοῦν τὴν ἐξουσία καὶ νὰ τὸ ἐπιδεικνύουν μὲ κάθε τρόπο….. Συνέχεια →