Τοῦ Δρ. Ἀγγέλου Μ. Εὐαγγέλου, καθηγητοῦ Φυσιολογίας,
Ἐπιτίμου Μέλους τοῦ Κωνσταντινείου Ἐρευνητικοῦ Κέντρου
Τα έμβια όντα του πλανήτη μας, μεταξύ των οποίων και o άνθρωπος, ζουν επί δισεκατομμύρια χρόνια υπό την επίδραση διαφόρων ηλεκτρομαγνητικών πεδίων. Η πρώτη επίδραση που ασκείται στα όντα είναι του γήινου μαγνητικού πεδίου με συχνότητα 7-8 Hz και ένταση που κυμαίνεται από 35 mT στον ισημερινό μέχρι 75 mT στους πόλους. Ο ίδιος ο άνθρωπος έχει δικό του μαγνητικό πεδίο συχνότητας, περίπου 7,8 Hz (και εντάσεως μεγέθους μΤ).
Ο πλανήτης μας, όμως, καθώς και τα έμβια, βομβαρδίζεται καθημερινά από ένα τεράστιο εύρος ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβολιών, από τα πολύ χαμηλής συχνότητας (ELF &VLF) μέχρι και την ιονίζουσα (ακτίνες Χ) και την κοσμική ακτινοβολία. Αυτά τα πεδία είναι τα φυσικά πεδία στα οποία το μαγνητικό πεδίο της γης, καθώς και η γήινη ατμόσφαιρα (για την κοσμική ακτινοβολία), προσέφερε σημαντική προστασία. Όμως, από τις αρχές του19ου αιώνα η ανθρωπογενής δραστηριότητα προσέθεσε ένα σημαντικό εύρος πεδίων (ηλεκτρισμός, ραντάρ, επικοινωνίες κ.α.) που κάλυψαν το μέχρι τότε κενό εύρος, μέχρι τις συχνότητες του ορατού φωτός.
