Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ὑπέρδανεισμός

Μά γιατί ἐπί τέλους δέν συμφωνοῦν; Θά καταστραφοῦμε ἤ θά σωθοῦμε;

ἀπὸ τὸν/τὴν

2

Πρὸ χθὲς ὅλο μέλια, ἡ Λαγκάρντ, μὲ τὸν μοναδικὸ Παπαχελᾶ, κατέφθασαν γιὰ νὰ μᾶς πείσουν πὼς ὅλα ἔχουν καλῶς. Τέλος τὰ μέτρα καὶ τὸ πολὺ ἔως τὸ 2014 θὰ μποροῦμε νὰ ποῦμε: «τὰ καταφέραμε».
Τὸ πόσους ἔπεισε αὐτὴ ἡ συνέντευξις δὲν τὸ γνωρίζω. 
Γνωρίζω ὅμως πάρα πολλοὺς ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ δὲν ἔπεισε.

Ἀλλὰ δὲν φταίει ἡ τόσο ἄριστα δομημένη συνέντευξις. 
Οὔτε φταίει ὁ Παπαχαλᾶς ποὺ ἦταν μέσα στὰ μέλια μὲ τὴν Λαγκάρντ. 
Οὔτε τέλος πάντων τὰ «δικά μας» κουδουνισμένα ποὺ ἀπὸ τὸ πρωΐ ἔως τὸ βράδυ κραυγάζουν ὑπὲρ τῆς ἀναγκαιότητος τῶν μέτρων. 
Συνέχεια →

Καί τί ἔγινε πού συνελήφθῃ ὁ Βωβός;

ἀπὸ τὸν/τὴν

1

Χρωστάει, κατὰ τοὺς οἰκονομικοὺς εἰσαγγελεῖς, περισσότερα ἀπὸ 1.000.000.
Μήπως θά γίνῃ κάποια κατάσχεσις; Ἔτσι κι ἀλλοιῶς αἴτησι γιὰ πτώχευσι εἶχε κάνει….
Ἀφῆστε δὲ ποὺ κατὰ πάσῃ πιθανότητα δὲν θὰ ἔχῃ κρατήσῃ τίποτα στὸ ὄνομά του.
Συνέχεια →

Ὁ κοινός στόχος γεννάει τήν ἔκπληξι

ἀπὸ τὸν/τὴν

1

Γράφει ὁ Χρῆστος Γιανναρᾶς

Tο ποτήρι μπορεί να είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο. Kαι οι εκβιαστικές απαιτήσεις των δανειστών μας, η βαναυσότητα των διλημμάτων που μας θέτει η τρόικα, επιδέχονται δυο θεωρήσεις, δυο ενδεχόμενες πολιτικές: Tην εκδοχή της συμφοράς, δηλαδή της ποινής, και την εκδοχή της ευκαιρίας. Ποτέ μέσα στην Iστορία δεν κερδίζεται ανάσταση χωρίς πικρή γεύση θανάτου, ανάκαμψη δίχως να προηγηθεί απόγνωση.

H κυβέρνηση παλεύει, με νύχια και με δόντια, να πειθαρχήσει στις απαιτήσεις της τρόικας σώζοντας αλώβητο το πελατειακό κράτος. Eπιλέγει την εκδοχή της ποινής, που τη φορτώνει ολόκληρη στο κοινωνικό σώμα σαν αδυσώπητη συμφορά. Tο καθεστώς της κομματοκρατίας άθικτο, οι εξωφρενικές προνομίες των κομματανθρώπων ταμπού: Pωτήστε, πόσοι «ειδικοί σύμβουλοι» του πρωθυπουργού σχολάζουν απράγμονες στο Mέγαρο Σταθάτου και με τι μισθούς, «έναντι» υπηρεσιών που προσφέρθηκαν ή ελπίζεται να προσφερθούν στο μέλλον. Πόσες «ειδικές γραμματείες» υπουργείων έχουν Συνέχεια →

Ὁ πρωθυπουργός τῆς Ἑλλάδος…Ἀντώνιος Πινόκιο!

ἀπὸ τὸν/τὴν

1

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου

[email protected]

www.apostoloupanos.gr

 

Την Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012 πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες το πολυπόθητο για τον Αντώνη Σαμαρά και την τρικομματική κυβέρνησή του, Eurogroup των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης, όπου σίγουρα αναμενόταν να δοθεί η έγκριση της εκταμίευσης της δόσης των 31,5 δις ευρώ. Αυτή η σιγουριά εκφραζόταν ανεπιφύλακτα από την Ελληνική κυβέρνηση και τα φερέφωνά της ΜΜΕ,   από τη στιγμή που η μειοδοτική κυβέρνηση των πολιτικών τσαρλατάνων, είχε εξασφαλίσει με 153 βουλευτικές ψήφους, «γενναίους ψήφους» κατά τον Άδωνη Γεωργιάδη, την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου των οικονομικών και εργασιακών μέτρων, των οποίων η εφαρμογή θα εξαθλιώσει ολοκληρωτικά την Ελληνική κοινωνία και θα δημιουργήσει στην αγορά εργασίας, συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα. 

Δυστυχώς, όμως, για την οσφυοκαμπτική κυβέρνηση Σαμαρά, Συνέχεια →

Δόσις «μαμούθ» με ἐκχώρησι ἐθνικῆς κυριαρχίας

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Λίγη ἀκόμα ἐθνική κυριαρχία θέλουν τά κοράκια γιά νά δώσουν τήν «δόσι» στά πτώματα. Ἐκχωρεῖται μέ δόσεις; Δέν τό κατάλαβα. Δέν τήν ἔχουμε χάσει; 

Νά δεῖτε πού θά μᾶς ζητήσουν – ἐλέω κρατικοδίαιτων ἐθνοκηφήνων – τά κεφάλια μας, ἐν τέλει.

Ὁ ζήτουλας ἐπιστρέφει ἀφοῦ πάει στήν Μάλτα πιό αἰσιόδοξος. Αὐτά εἶπε ὁ «στιβαρός» πρωθυπουργός. Ἐκτός τοῦ ὅτι δέν βλέπει καλά, μᾶς προέκυψε καί ἀνεγκέφαλος. 

Καλά πᾶμε. Ὅλο καί περισσότερο σφίγγει τό σκοινί γύρω ἀπό τό λαιμό μας. Ποιός θά τραβήξῃ τό ξύλο δἐν ξέρω. Συνέχεια →

Παράδοσις ἄνευ ὅρων στούς δανειστές

ἀπὸ τὸν/τὴν

2

Αὐτά εἶναι τά ἀποτελέσματα τῆς πολιτικῆς τοῦ ξεβρακώματος πού ἀκολουθήθηκε ἀπό τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2009 καί μετά.

Ὁ δρόμος δέν ἔχει γυρισμό. Βουλιάζουμε ὅλο καί πιό βαθειά.

Μόνο ὁ Ἑλληνικός λαός μπορεῖ νά δώσῃ διέξοδο στήν ἀδιέξοδη δουλοπρεπῆ καί εἰς βάρος τῶν συμφερόντων τῆς χώρας, πολιτικῆς, πού ἀκολουθεῖται ἀπό τίς μαριονέττες πού εὑρίσκονται στό Ἑλληνικό Κοινοβούλιο Συνέχεια →