Ὅταν ἐβίαζαν καὶ ἐκομμάτιαζαν κι ἔσφαζαν τὸν Μανώλη, τὸν Γιῶργο, τὸν Λευτέρη, τὴν Θεοδώρα, τὴν Ἀθανασία, τὴν Ἑλένη, τὸν Γιάννη, τὸν Θανάση, τὸν Κώστα, τὸν Ἀνδρέα, τὸν Ἰάσονα, τὴν Ἀγάπη, τὴν Κατερίνα, τὸν Ἠλία, τὸν Θύμιο, τὴν Σοφία, τὸν Γρηγόρη,…. τοὺς χιλιάδες τέλος πάντων ποὺ ἔσφαζαν, ἐγχώριοι καὶ μὴ δουλόσποροι, ἐσεῖς προσκυνούσατε.
Εἵχατε στήσει τὴν πλάτη στὸν τοῖχο καὶ ἀναζητούσατε τρύπες γιὰ νὰ χωθεῖτε ἤ ἐξωτικὰ μέρη γιὰ νὰ ἀπολαύσετε τὴν νέα σας μπάζα.
Τώρα ποὺ ὁ ἀρχιδολοφόνος, ἀρχιφασίστας, ἀρχί-ὑπάνθρωπος πατᾶ τὰ χώματά μας, ἐσεῖς τρέχετε νὰ τὸν προστατεύσετε!
Ἀπό ποῦ; Ἀπό ποιόν; Ἀπό ποιούς;