Προσωπικά δέν πιστεύω ὅτι ἡ Ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται. Ποτέ καί πουθενά. Ὁμοιότητες καί συμπτώσεις μπορεῖ νά συμβοῦν, πολλές φορές “διαβολικές”, ἀλλά μέχρι ἐκεῖ. Ὅταν τό καζάνι ἀρχίζει νά βράζη κάποτε θά ἐκραγῆ. Νόμος τῆς φυσικῆς ἀλλά ὄχι τῆς Ἱστορίας. Ἡ Ἱστορία δέν ἔχει νόμους. Γράφεται, ἀπό τόν νικητή, καί εἶναι ἐκ τῶν προτέρων γνωστή ἡ ἔκβασις τῶν γεγονότων της, ἀπό κάποιους. Οἱ ἄνθρωποι στήν ἱστορική τους πορεία εἶχαν καί ἔχουν τήν δυνατότητα καί τίς γνώσεις νά ἀποτρέψουν κάτι τέτοιο, ἀρκεῖ νά θέλουν. 

Ἐάν δέν ἐξαληφθῇ ἡ αἰτία πού προκαλεῖ δυσάρεστες καταστάσεις, πάντοτε θά ἔχουμε τό ἴδιο ἀποτέλεσμα. Στήν περίπτωσι τῆς Ἑλλάδος…….

Οἱ Ἑλληνες στόν ἀγῶνα τους γιά τήν ἀποτίναξι τοῦ ὀθωμανικοῦ ζυγοῦ βοηθήθηκαν ἀπό τίς μεγάλες δυνάμεις τῆς ἐποχῆς ἐκείνης. Ἡ “βοήθεια” ἐδώθη στήν Ἑλλάδα ἀλλά μέ τό ἀζημίωτο. Ἡ Ἀγγλία, ἡ Γαλλία καί ἡ Ρωσία ἐφοβοῦντο τήν ὀθωμανική αὐτοκρατορία καί ἀπεφάσισαν νά βροῦν τρόπους  νά ἀνακόψουν τόν ἐπεκτατισμό της. Ἐμεῖς βοηθήσαμε πρός αὐτήν τήν κατεύθυνσι καί ὑποδουλωθήκαμε, κατά κάποιον τρόπο, στίς ξένες δυνάμεις διότι κάποια στιγμή ἔπρεπε νά ἐπιστρέψουμε τήν “βοήθεια” οἱκονομική καί στρατιωτική πού μᾶς ἐδώθη. Μέχρι εἰσαγώμενο βασιλιᾶ μᾶς ἐπέβαλαν.

Ἡ Ἑλλάς ἀπό τήν ἐποχή τῆς παλιγγενεσίας εἶναι προτεκτορᾶτο τῶν ξένων δυνάμεων. Ὑπακούει – μέσω τῶν ἐκλεκτῶν τῶν παγκοσμίων συμφερόντων – εἰς τά συμφέροντα τῶν ἐκάστοτε μεγάλων δυνάμεων. Δέν βρέθηκε κανένας πολιτικός νά ὑψώση τό ἀναστημά του καί νά ὑποστηρίξη τά συμφέροντα τοῦ τόπου. Κανένας, διότι αὐτοί τούς ἐπιλέγουν. Ὡρισμένοι πού προσπάθησαν νά ἀντισταθοῦν ἤ σκοτώθηκαν ἤ πέθαναν ὡς προδότες ἤ ἐδολοφονήθησαν κλπ.  Γενικά ὅτι στέκεται ἐμπόδιο στόν δρόμο τῆς ξένης ἐπικυριαρχίας ἐξαφανίζεται! 

Ἐπειδή πολύς λόγος γίνεται γιά τό κίνημα τῆς 3ης Σεπτεμβρίου τοῦ 1843 καί γιά τούς λόγους πού τό προεκάλεσαν, δέν πιστεύω ὅτι ζοῦμε τίς ἴδιες καταστάσεις τώρα. Οἱ σημερινοί ξεσηκωμοί εἶναι ὡς ἕνα βαθμό ἐλεγχόμενοι καί θά ἐξαλειφθοῦν πολύ εὐκολα ἀπό τό κράτος ὅταν αὐτό κρίνει ὅτι ἦρθε ἡ ὥρα.  Ἄλλωστε, ἕνα εἶδος πραξικοπήματος ἦταν αὐτό πού ἔκανε ὁ πρωθυπουργός τήν περασμένη ἑβδομάδα. Ἔχει στοιχεῖα καί ἀποδείξεις, θά ἔλεγα, ὅτι ὁ λαός πού τόν “ἐπέλεξε” νά κυβρνήση στίς 4 Ὀκτωβρίου τοῦ 2009 δέν τόν θέλει πλέον, ἀλλά ἐκεῖνος κωφεύων ἔκανε ἀνασχηματισμό. Ὁ λαός στίς πλατεῖες ὁλοκλήρου τῆς χώρας φωνάζει καί διαδηλώνει γιά νά φύγη κι ἐκεῖνος κόλλησε στήν καρέκλα τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς κυβερνήσεως. Ἔτσι θέλει ἤ ἔτσι τοῦ ὑπαγορεύουν, εἶναι τό σωστότερο, νά κάνη. Ἐπί πλέον, μᾶς ἀνεκοίνωσε ,προχθές στήν Βουλή,  ἕνα δημοψήφισμα γιά τόν Σεπτέμβριο καί μιά ἀλλαγή Συντάγματος (κακό αὐτό) καί ὅλα μέλι γάλα. Ξέρει πολύ καλά ἤ τόν ἔχουν πληροφορήσει ὅτι τό φθινόπωρο ἡ Ἑλληνική κοινωνία θά ἔχη, ὄχι ἁπλῶς, ἀγανακτήσει ἀλλά θά εἶναι ὀργισμένη καί ἐξαγριωμένη. Ἔτσι θά πᾶμε στίς κάλπες γιά νά τοῦ δώσουμε τήν ἄδεια νά συνεχίση τό θεάρεστον ἔργο του. Δέν μπορεῖ νά γίνη ἀναθεώρησις Συντάγματος ἀπό τήν τραγική μειοψηφία! Πολύ φοβοῦμαι ὅτι ὁ πρωθυπουργός – σάν ἀμερικανοτραφής πού εἶναι – δέν ἔχει ψυχολογήσει καλά τόν Ἑλληνικό λαό ἤ δέν τόν ἔχουν πληροφορήσει σωστά περί αὐτοῦ. 

Κάποια στιγμή θά ἀντιληφθοῦν οἱ Ἕλληνες, θά ξυπνήσουν καί θά δράσουν ὅπως μόνον αὐτοί ξέρουν καί τότε θά δοῦμε τί ἐπιφυλάσσει τό μέλλον σέ αὐτόν τόν τόπο καί σέ ἐκείνους πού τόν ἐπιβουλεύονται.