Τὸ τραγούδι εἶναι χαρά. Τὸ τραγούδι εἶναι ἀνακούφισις. Τὸ τραγούδι εἶναι ἐκτόνωσις. Τὸ τραγούδι εἶναι χορός. Εἶναι γλέντι. Τὸ τραγούδι εἶναι κραυγή. Τὸ τραγούδι εἶναι καὶ θρῆνος. Εἶναι καὶ κλάμα… Καὶ μοιρολόι.

Τὸ τραγούδι εἶναι δρόμος; Μᾶλλον… Εἶναι ἕνας δρόμος γιὰ νὰ ἀγγιχuοῦν πολλοί ἄνθρωποι. Θυμᾶμαι τὰ τραγούδια τοῦ Μάνου. Πόσοι δὲν χαλαρώσαμε, πόσοι δὲν ἐρωτευτήκαμε, πόσοι δὲν δακρύσαμε; Ἄνθρωποι ἄγνωστοι μεταξύ μας, σιγομουρμουρίσαμε τοὺς στίχους τοῦ Γκάτσου μέσα ἀπό τὶς μαγικές μελωδίες τοῦ ἐθνικοῦ μας μελωδοῦ. 

Τὰ τραγούδια τοῦ Βασίλη; Πόσες καὶ πόσες ἀνήσυχες σκέψεις μας δὲν συντρόφευσαν;  Ἢ τὰ τραγούδια τοῦ Παπάζογλου; Πόσους καὶ πόσους ἀπὸ ἐμᾶς δὲν σήκωσαν στὸν χορό; 

Τραγούδια καὶ μελωδίες, ὑπέροχα δεμένα μεταξύ τους, ποὺ ἔχουν σημαδέψει τὴν ζωή μας σὲ κάποια στροφή της. Ὁ Ξυλούρης μὲ τὴν ἡρωική του φωνή.. Ὁ Μαρκόπουλος μὲ τὶς γεμᾶτες παράδοσι καταβολές του… Ὁ Σπανουδάκης μὲ τὶς δικές του ἱστορικὲς καταβολές….  

Ὁ Χατζῆς ἢ ὁ Ῥασούλης. Μὲ τὶς σκέψεις ποὺ μᾶς γεννοῦσαν καὶ τοὺς προβληματισμούς…  Κι ὁ  Μᾶνος Λοΐζος! Ὁ γλυκός μας Μᾶνος, ποὺ τόσο τρυφερά τραγούδησε τὰ πάντα. Τὸν ἔρωτα… Τὴν θάλασσα… Τὸν ἤλιο μας… 

Τραγούδια ποὺ γράφτηκαν ἀπό ἐρωτευμένους μὲ τὴν ζωή ἀνθρώπους, ποὺ ἤθελαν νὰ μεταδόσουν μὲ τὶς μελωδίες τους λίγο ἔρωτα καὶ σὲ ἐμᾶς… Λίγη χαρά… Λίγη ἐλευθερία!!! Τραγούδια ποὺ γράφτηκαν μὲ ἀγάπη  καὶ προσεφέρθησαν μὲ ἀκόμη μεγαλυτέρα ἀγάπη σὲ ὅλους ἐμᾶς…

Κι ὅμως… Πόσο παρὰ λίγο νὰ ἀλλάξουν ὅλα… Πόσο παρὰ λίγο νὰ γίνουμε θύματα ἑνὸς συστήματος καταπατήσεως κάθε ἀνθρωπίνου δικαιώματος, ἀκόμη κι αὐτοῦ τοῦ ἁπλοῦ ποὺ λέγεται τραγούδι…

Εὐτυχῶς ὅμως… Ἢλθαν δύο ἄνθρωποι, ποὺ ἀκόμη σκέφτονται κι ἀκόμη αἰσθάνονται ὅλα αὐτὰ τὰ τραγούδια στὴν πραγματικὴ τους διάστασι, γιὰ νὰ μᾶς θυμίσουν πὼς τὰ τραγούδια παρὰ λίγο νὰ γίνουν καταπίεσις. Ἡ Μυρσίνη Λοΐζου καὶ ὁ Ἠλίας Ἀνδριόπουλος μᾶς συνέφεραν. Καὶ πρέπει νὰ τοὺς εὐχαριστήσουμε γιὰ αὐτό. Πρέπει νὰ τοὺς εὐγνωμονοῦμε! Μᾶς ξανάδοσαν τὰ τραγούδια τῆς ἐλευθερίας, δῶρο καὶ στήριξι στὸν ἀγώνα ὅλων τῶν Ἑλλήνων.

Ἕνα μΠΑτΣΟΚ καπηλευτής, καταστροφέας τῆς συγχρόνου Ἑλλάδος, ποὺ ἔκτισε ἕνα μέρος τῆς εἰκόνας του στὰ δημιουργήματα ποὺ τραγουδοῦσαν τὴν ἐλευθερία. Ἕνας καταπατητής, ὑποκριτής, ψεύτης καὶ καπηλευτής, ποὺ δὲν χάνει καμμία  εὐκαιρία νὰ μᾶς περιγελᾶ μὲ εἰρωνία, ὅταν χρησιμοποιῇ λόγους ἐλευθερίας, εἶναι ὅλο αὐτὸ τὸ πλαστὸ καὶ ἀπάνθρωπο σύστημα. Αὐτὸ ἀκριβῶς εἶναι τὸ «πανελλήνιο σοσιαλΗστρικό κίνημα»! Ὁ ἀπόλυτος ἐκπρόσωπος κάθε σαπίλας καὶ κάθε ἀσυνέπειας. (Ὄχι μόνον αὐτοί, ἀλλὰ αὐτοὶ εἶναι οἱ πρωτοπόροι!!!)

Πῆραν λοιπὸν αὐτοὶ οἱ δύο ἄνθρωποι  πίσω τὰ κλεμμένα τραγούδια ποὺ γράφτηκαν μὲ σκέψεις ποτισμένες ἀπό ἐλευθερία γιὰ νὰ τὰ ἐπιστρέψουν ἐκεῖ ποὺ ἀνήκουν. Στὸν λαὸ ποὺ αὐτὲς τὶς στιγμὲς ἀγωνίζεται γιὰ τὴν πραγματική του ἀπελευθέρωσι. 

Μᾶς ξύπνησαν… Μᾶς ἔκαναν νὰ χαμογελάσουμε εὐτυχισμένοι ξανά… Νὰ βεβαιωθοῦμε πὼς ὅλα τώρα συμβαίνουν… Καὶ συμβαίνουν πρῶτα μέσα μας καὶ μετὰ γύρω μας. Νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς πρέπει νὰ ἀπαιτήσουμε καὶ νὰ πάρουμε πίσω κάθε τί κλεμμένο καὶ καταπατημένο. Μὰ πρῶτα ἀπὸ ὅλα νὰ ξανακερδίσουμε τὴν χαμένη μας ἀξιοπρέπεια. Τὴν χαμένη μας αὐτοεκτίμησι. Ὡς τε τελικῶς νὰ καταφέρουμε νὰ κτίσουμε βῆμα βῆμα τὴν νέα Ἑλλάδα. Τὴν Ἐλεύθερη Ἑλλάδα. Αὐτὴν ποὺ δὲν τολμούσαμε νὰ ζητήσουμε τόσους χρόνους. 

Εὐχαριστοῦμε λοιπὸν αὐτοὺς τοὺς δύο καλοὺς ἀνθρώπους. Μᾶς ἔκαναν ἕνα πολύτιμο δῶρο. Νὰ εἶναι καλὰ γιὰ νὰ μπορέσουν νὰ ἀπολαύσουν τὴν ἐλευθερία ποὺ κοντοζυγώνει. 

Φιλονόη.

Υ.Γ. Ἀναμένουμε κι ὅλους τοὺς ἄλλους μελωδούς καὶ στιχουργούς νὰ πράξουν ἀναλόγως. Μόνον ἔτσι θὰ διαφοροποιήσουν τὴν θέσι τους ἀπὸ τὴν θέσι τῶν δυναστῶν μας. (Τὸν Νταράλα τὸν χάσαμε ἐδῶ καὶ καιρό σὲ κάτι συναυλίες…. Σὲ ὅλους τοὺς ἄλλους ἀπευθύνω τὴν πρότασι.)

Γιὰ ὅλους τοὺς Ἕλληνες ποὺ σκέπτονται σὰν Ἕλληνες!!!

Καλήν Πατρίδα!

φωτογραφία ἀπό ἐδῶ