Μοῦ ἀνήκει τὸ σπίτι μου; Ἢ ὄχι;

Μὲ βάσιν τὴν δική μου λογική, μοῦ ἀνήκει.

Μὲ βάσιν τὴν λογικὴ κάποιων ἄλλων ὄχι.

Ὅταν καλοῦμαι γιὰ μίαν ὁλόκληρη ζωὴ νὰ πληρώνω κάτι γιὰ τὴν συντήρησί του, τὸ δικό μου σπίτι, ὁ δικός μου κόπος τίθεται ὑπὸ ἀμφισβήτησιν. Πληρώνω φόρους γιὰ νὰ ἀποκτήσω τὸ δικαίωμα οἰκοδομήσεως.

Πληρώνω φόρους γιὰ νὰ ἀποκτήσω τὸ δικαίωμα «ὑπάρξεώς» του.

Πληρώνω φόρους γιὰ νὰ μπορῶ νὰ κατοικῶ ἐντὸς αὐτοῦ.

Ἐὰν τὸ βάψω, πληρώνω φόρους.

Ἐὰν τοῦ ἀλλάξω στέγη, πληρώνω φόρους.

Ἐὰν «τοῦ ἀλλάξω» ὄνομα, πληρώνω φόρους….

Γενικῶς, πληρώνω φόρους γιὰ κάθε πράξι ποὺ κάνω καὶ τὸ ἀφορᾷ.

Δῆλα δή, θέλω δὲν θέλω, ἔχω συνεταῖρο στὴν περιουσία μου.

Γιατί ὅμως ἔχω συνεταῖρο; Μήπως γιατί κοπιάσαμε παρέα ἢ μήπως γιατί αὐτὸς ὁ συνεταῖρος μοῦ προσφέρει κάτι τὸ ὁποῖον ἐγὼ δὲν μπορῶ νὰ ἔχω μόνη μου;

Θεωρητικῶς, τὸ κράτος-συνεταῖρος, θὰ ἔπρεπε νὰ μοῦ παρέχῃ ὅσα ἐγὼ ἀδυνατῶ νὰ λάβω  μόνη μου.  

Ἀλλὰ δὲν τὸ κάνει…

Ἀντιθέτως μάλιστα, μὲ πιέζει τόσο πολὺ ποὺ ἡ «ἐταιρεία» ἔχει καταντήσει καταπιεστική γιὰ τὴν δική μου πλευρά. 

Θὰ ἔπρεπε νὰ μοῦ παρέχῃ δρόμους, προστασία, ἀσφάλεια, καθαριότητα, ὑποδομὲς ὑδρεύσεως, ἠλεκτροδοτήσεως, ἀποχετεύσεως…

Ἀλλὰ δὲν μοῦ τὰ προσφέρει. Καλοῦμαι κι αὐτὰ νὰ τὰ πληρώνω διαρκῶς, καὶ νὰ τὰ ξαναπληρώνω καὶ νὰ τὰ ξαναπληρώνω, λὲς καὶ  σὲ αὐτὴν τὴν ἐταιρεία αὐτὸς εἶναι ἰδιοκτήτης κι ἐγὼ ἐνοικιαστής ἢ ὑπάλληλος!!!

Θέλω νὰ βάλω ῥεῦμα; Πληρώνω. Πληρώνω πολλαπλῶς. Καὶ τὴν κατανάλωσι, καὶ τὴν ἐγκατάστασι καὶ τοὺς φόρους.

Δῆλα δή, ἔχω ἕναν συνεταῖρο, ποὺ δὲν μοῦ παρέχει τίποτα στὸν συγκεκριμένο τομέα ἀλλὰ μοῦ ζητᾶ διαρκῶς.

Θέλω νὰ συνδέσω σωληνώσεις γιὰ ὕδρευσι ἢ ἀποχέτευσι; Τὰ ἴδια. Πληρώνω διαρκῶς τὴν χρήσι, τὴν κατανάλωσι ἀλλὰ καὶ τὴν ἐγκατάστασι. Εἴδατε κάποιαν συνεισφορὰ ἔως ἐδῶ ἀπὸ τὸν ἐταῖρο;

Ξεπουλᾶ τὸ ἱερότερον τῶν ἀγαθῶν, γιὰ τὴν ἐπιβίωσι τῶν ὄντων ἐπὶ τοῦ πλανήτου. Τὸ ὕδωρ. Δῆλα δή, μὲ τὰ δικά μας χρήματα, μὲ τοὺς δικούς μας φόρους, ἔστησε ὑποδομές, οἱ ὁποῖες μᾶς ἀνήκουν, γιὰ νὰ πάρῃ κάτι ποὺ ἀνήκει σὲ κάθε ζωντανὸ πλᾶσμα καὶ νὰ τὸ ξεπουλήσῃ στοὺς δικούς του ἑταίρους!

Δῆλα δή, ἀντί νὰ προασπίσῃ τὸ δικαίωμά μας στὴν ὕδρευσι, σταδιακῶς καὶ μεθοδευμένως, μᾶς ὁδηγεῖ στὸν ταπεινωτικὸ θάνατο ἀπὸ ἀφυδάτωσι. Ποῦ; Σὲ ἕναν τόπο ποὺ εἶναι Ὁ Παράδεισος! Ποὺ χαίρει ὅλων τῶν ἀγαθῶν! Ποὺ ἡ φύσις μερίμνησε ὡς τε κάθε πλᾶσμα νὰ ζῇ ἁρμονικὰ μαζύ της!!!!

Γιὰ τὴν τροφὴ ἂς μὴ τὸ συζητήσουμε…  Τὴν δηλητηριάζει καθημερινῶς, τὴν ἀκτινοβολεῖ καὶ συναινεῖ στὸ νὰ ἀποκοπῶ ἀπὸ τὸ ἀγαθότερον τῶν πάντων ἐπὶ τοῦ πλανήτου. Τὸ δικαίωμα τοῦ αὐτοσυντηρῆσθαι!

Συναινεῖ μὲ τοὺς κώδικες, τὶς διεθνεῖς συμφωνίες καὶ τοὺς ἀεροψεκασμούς μου στὸ νὰ πεθάνω ἐν μέσῳ καρκίνων, δηλητηριάσεων καὶ ἀβιταμινώσεως!  Καταδικάζει κάθε ἐπομένη γενεὰ στὸν βασανιστικὸ θάνατο ἀπὸ πείνα! Ἀλλὰ, θρασύτατα, ἐξακολουθεῖ νὰ μοῦ ὁρίζει φόρους!! Γιατί; Μὰ γιὰ νὰ ἐξακολουθήσῃ αὐτὸ ποὺ ξεκίνησε! Τὸν ἀφανισμό μου! Μὲ ποιάν λογικὴ τὸν ἔχω ἀκόμη συνεταῖρο λοιπόν;

Καὶ φυσικά, ἐὰν καταφέρω νὰ ξεφύγω ἀπὸ τὸν φρικτὸ θάνατο τῆς δίψας ἢ τῆς πείνης, οὐδέποτε πρόκειται νὰ ξεφύγω ἀπὸ τὸν θάνατο λόγῳ ψεκασμοῦ μου! Ἕχει φροντίσει ὁ ἑταῖρος.

Ἂς δοῦμε ὅμως τοὺς δρόμους. Ἐδῶ κι ἐὰν γίνεται τῆς κακομοίρας. Ἔχουμε δρόμους; Ἢ ἔχουμε ἐργολάβους ποὺ σκάβουν διαρκῶς γιὰ νὰ ἔχουμε μεγαλοπρεπέστατες τροῦπες; Ἔχουμε μήπως ἀσφάλεια στὶς μετακινήσεις μας; Ἔχουμε μήπως συντήρησι καὶ διατήρησι τῶν συνθηκῶν διαβιώσεως γιὰ τὰ ὁποῖα πληρώνουμε;

Ἐὰν ῥίξουμε μίαν ματιὰ στὴν Εὐρώπη, θὰ διαπιστώσουμε πὼς δὲν ἔχουμε τίποτα. Ἔχουμε μόνον ἐργολάβους ποὺ ἀναζητοῦν τρόπους γιὰ νὰ μᾶς ἀδειάζουν τὸ πορτοφόλι. Κοινῶς, ἔχουμε ἕναν ἀπατεώνα συνεταῖρο στὴν ζωή μας, ὁ ὁποῖος πασκίζει μὲ κάθε δυνατὸν τρόπο νὰ μᾶς ἀπογυμνώσῃ ἀπὸ κάθε περιουσιακὸ στοιχεῖο καὶ νὰ τὸ οἰκειοποιηθῇ.  

Κάθε του δράσις, κάθε του ἀπόφασις, κάθε του κίνησις στοχεύει μόνον στὴν καταλήστευσί μας!Καὶ τὸ χειρότερον; Δὲν μοῦ ἐπιτρέπεπει ὁ συνεταῖρος (τῆς κακιᾶς ὥρας) νὰ τὸν πετάξω ἀπὸ τὴν ζωή μου! 

Τώρα τελευταῖα μάλιστα ἔχει ἀρχίσει καὶ τοὺς ἐκβιασμούς… Τὸν ἐπίσημο ἐκφοβισμό μας… Τὴν καθαρὴ τρομοκρατία….. Θὰ μᾶς κόψῃ τὸ ῥεῦμα! Ποιό ῥεῦμα; Μὰ αὐτὸ τὸ ὁποῖον ΕΜΕΙΣ ἔχουμε τόσες καὶ τόσες φορὲς πληρώσει, πρὸ κειμένου νὰ ὑπάρχουν οἱ ὑποδομές του! Ἕνα ἀγαθὸ ποὺ διόλου δὲν εἶναι πλέον εἶδος πολυτελείας! 

Ὁ συνεταῖρος λοιπὸν ἀπεφάσισε νὰ ἀσκήσῃ κάθε δυνατὴ μεθοδολογία πρὸ κειμένου νὰ μᾶς κάνῃ σαφὲς πὼς ἔγινε ἀφεντικό! Ποῦ; Στὰ πάντα…. Πῶς; Μὲ τὶς ὑπεξαιρέσεις, τὶς πλαστογραφίες, τὶς ἀνομίες, τὶς ἀντισυνταγματικότητες, τὶς καταπατήσεις καὶ τὶς παράνομες εἰσαγωγές…. Κοινῶς; Ἦλθαν τὰ ἄγρια νὰ διώξουν τὰ ἥμερα…. Δῆλα δή, συνεταῖρος τῆς ῥεμούλας ἐπισήμως!!!

Σκεφθεῖτε λίγο.. Ἀναλογισθεῖτε τὴν εἰρωνία! Τὸ θρᾶσος!!!!

Συνεταῖρος στὴν τσέπη μας, στὴν στέγη μας, στὴν τροφή μας, στὸ νερό μας, στὸν ἀέρα μας, στὴν ὕπαρξί μας γενικότερα, ἀλλὰ …μόνον τοῦ «πᾶρε»! ΠΟΤΕ τοῦ «δῶσε» ἢ τοῦ «μοιράσου»!!!

Μᾶς ἔχουν πιάσει μήπως κορόιδα; Λέτε; Μόνον νὰ φορολογοῦν οἱ «διαχειριστές» του γνωρίζουν! Παροχὴ ποὐθενά! Ἀνάπτυξις ΠΟΤΕ! Διασφάλισις διόλου! Πληρώνω, πληρώνω, πληρώνω… Γιὰ νὰ λάβω τί; 

Οἱ συντάξεις ἐξανεμίζονται…

Τὸ δημόσιο σύστημα ὑγείας παρεδόθῃ πρὸς ἀφανισμὸ στὰ ΛΑΘΡΟεισαγώμενα..

Ἡ ἀστυνομία κι ὁ στρατὸς διαφυλάττουν τὴν …ἀσφάλεια τοῦ συνεταίρου…

Κι ἐμεῖς ἀργοπεθαίνουμε…. Νὰ γράψω κι ἄλλα; Τὰ ξέρετε… Γιατί ὅμως ἐξακολουθοῦμε νὰ τὸν ὑπολογίζουμε; Γιατί δὲν κάνουμε μία συντονισμένη κίνησι γιὰ νὰ τὸν πετάξουμε ἀπὸ τὴν ζωή μας; Τί φοβόμαστε;

Ἐὰν ἔχουμε μίαν κοινὴ στάσι ἀπέναντί του, πῶς θὰ μᾶς ἀντιμετωπίσῃ; Θὰ χώσῃ 11.000.000 στὶς φυλακές; Θὰ κόψῃ σὲ 11.000.000 τὸ νερό ἢ τὸ ῥεῦμα; Ἢ θὰ φυλακίσῃ 11.000.000 νοματαίους; Καὶ γιατί νὰ ἔχω συνεταῖρο κάποιον ποὺ ἡ  μόνη του μέριμνα εἶναι ὁ δικός μου ἀφανισμός; Τί στὰ κομμάτια περισσότερο θὰ πάθω λοιπὸν ἐὰν δὲν ξαναπληρώσω;

Τώρα λοιπόν, ποὺ ὅλα τὰ πῆραν κι ἔμεινε μόνον ἠ Γῆ καὶ τὰ ντουβάρια, σκέφθηκαν νὰ ὁλ0κληρώσουν τὸ ἔργο τοῦ συνεταιρισμοῦ! Νὰ μᾶς πετάξουν ἔξω ἀπὸ τὴν ἑταιρεία, ἁρπάζοντας καὶ τὸ χῶμα ποὺ πατοῦμε!

Τὸ ζητούμενον ὅμως παραμένει: μοῦ ἀνήκει τὸ σπίτι μου; Ξέρετε ποιό. Αὐτὸ ποὺ τσακίστηκα γιὰ νὰ στήσω, ποὺ δούλευα μερόνυκτα γιὰ νὰ τοῦ βάλω παράθυρα, ποὺ γιὰ μίαν ὁλόκληρο ζωὴ τὸ συντηρῶ….

Ἀλλὰ ποὺ ἔρχεται τώρα ὁ ἀντιπρόεδρος νὰ ἀμφισβητήσῃ τὴν κυριότητά του. Ἢ αὐτὸ ποὺ μὲ τὸν παραπάνω τρόπο ἔφτιαξε ὁ παπποῦς μου κι ὁ πατέρας μου, ποὺ ὅλοι μας βάζουμε τὸ χέρι στὴν τσέπη γιὰ νὰ ὑπάρχῃ, ποὺ αὔριο θὰ μποῦν τὰ παιδιά μας γιὰ νὰ ἔχουν μίαν ἑστία, ποὺ… πού… πού….

Ἕνα σπίτι, ἕνας οἶκος, ἕνας ἀγώνας ζωῆς….

Βάσει τῶν καθεστωτικῶν νόμων, δὲν μοῦ ἀνήκει κανένα περιουσιακὸ στοιχεῖο. Βάσει τῶν νόμων ποὺ ἔχουν δομηθεῖ ὡς τε νὰ διασφαλίζουν τὴν ἐξακολούθησι τῶν θεσμῶν ποὺ ἀκυρώνουν τὸν ἄνθρωπο, τίποτα δὲν ἀνήκει σὲ ἐμᾶς.

Ὅλα ἀνήκουν στὸ κράτος. Μὰ εἶναι ἔτσι;

Πρὸ χθὲς ὁ φίλος Ἰωάννης εὑρέθη σὲ μίαν διαδικτυακὴ συζήτησι καὶ ἔγραψε τὰ κάτωθί:

Υπάρχει περίπτωση να μαζευτούμε καμπόσοι να χώσουμε καμμιά μήνυση; Υπάρχει κάποιο σωματείο; Τουλάχιστον εγώ, ΔΕΝ έχω να πληρώσω τα 6.700 ευρώ που μου ζητάνε για φόρο κληρονομιάς, ούτε και τα πρόστιμα καθυστέρησης επειδή δεν πλήρωσα ούτε μία δόση ακόμη. Να βγω να κλέψω δηλαδή;;;

Γιάννης. 

Να βάλουμε τα πράγματα σε μια ΛΟΓΙΚΗ σειρά.

Υποθέτουμε ότι:

1) Δουλεύεις σαν σκλάβος και καταφέρνεις να αγοράσεις 1-2-5 σπίτια. Μαγκιά σου. Πλήρωσες το οικόπεδο και τα χτισίματα. Συν τα τσαμπουκαλίδικα του ΙΚΑ. Πλέον το οικόπεδο σου ανήκει μέχρι τον πυρήνα της γης συν ότι έχει επάνω του το οποίο κι έχεις πληρώσει.

2) Κάποιος γνωστός ή κοντινός συγγενής ή ο γονέας σου, σου αφήνει κληρονομιά ένα σπίτι. Είχε την καλή θέληση να στο αφήσει. Είναι δικό σου. Όταν τόχτισε, το πλήρωσε, αγόρασε και το οικόπεδο. Τώρα ανήκει σε σένα αφού πέθανε κι έτσι δεν πληρώνει χρήματα επειδή στο έδωσε κληρονομιά. Τα πληρώνεις εσύ «βλάκα».

3) Δεν πέθανε αλλά στο έκανε δωρεά εν ζωή. Πληρώνετε ΚΑΙ οι 2 σας. Ποιόν; Μα αυτούς που κάνανε τους νόμους έτσι ώστε να μην σταματήσετε να πληρώνετε. Τους «πάντα έχοντες» που θέλουν να λαβαίνουν παρά του «μη έχοντος».

Και τίθεται το ερώτημα: «Ρε λαμόγια…. σας ανήκει ή σας ανήκε ποτέ το κτίσμα που κάποιος ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΕ ή αυτό που ΕΓΩ ΠΛΗΡΩΣΑ για να το χτίσω;» Δεν σας ανήκε ποτέ. Γιατί λοιπόν να πρέπει να πληρώσω;

Γιατί θα πρέπει να πάω στην πρώτη γραμμή σε περίπτωση συρράξεως και να κινδυνέψω να σκοτωθώ; Για να επιζήσω ώστε να μπορώ να σε πληρώνω για αυτά που ΔΕΝ σου ανήκαν ή ΔΕΝ σου ανήκουν;;; Αυτά είναι ΔΙΚΑ ΜΟΥ πράγματα κι εσύ δεν έχεις καμιά εξουσία επάνω τους.

ΕΓΩ είμαι το κράτος, χωρίς εμάς ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ.

Εσείς είστε απλά οι λειτουργοί μας που σας πληρώνουμε, αλλά όχι από χρήματα του σπιτιού μας, δεν μπορούμε να κόψουμε έναν τοίχο και να σας τον δώσουμε. Και πού θα μείνουμε; Και τι θα γίνει αν δεν σας πληρώσουμε για τα τετραγωνικά του σπιτιού μας; Θα μας πετάξετε έξω; Θα μας το πάρετε; ΠΩΣ; Και με ποιο δικαίωμα; Δεν σας ανήκε ΠΟΤΕ.

Ακούς εκεί «Φόρος κληρονομιάς», φόρος πρώτης κατοικίας. Μου χάρισαν ένα σπίτι και είναι πια δικό μου. Με φορολογείς. Μου χάρισαν και 10 παντελόνια και είναι δικά μου. Γιατί δεν τα φορολογείς; Αν μου χαρίσουν χρήματα, πρέπει να πληρώσουν κι εσένα επειδή μου τα χάρισαν. Κάτι δεν πάει καλά στην χώρα των ανθρώπων της σφαλιάρας. Δεν νομίζετε; Μέχρι πότε θα καθόμαστε να τρώμε σφαλιάρες;

Υπάρχει άραγε κάποιο σωματείο που να μπορεί να κάνει μήνυση στην κυβέρνηση για αυτό το θέμα; Να πληρώνουμε για αυτά που μας χάρισαν ή για αυτά που ΗΔΗ έχουμε πληρώσει για να μας ανήκουν; Πού ακούστηκε; Είμαστε τελείως λοβοτομημένοι πια; Αυτό το θέμα πρέπει επιτέλους κάποτε να κλείσει Δεν μπορούν να μας ληστεύουν έτσι κι εμείς να τους λέμε «περάστε». Ούτε ο διάολος δεν το κάνει αυτό.

Γιάννης

Νὰ μὴ συζητήσουμε περισσότερο! Ὀφείλουμε μὲ κάθε δυνατόν τρόπο νὰ ἀντιδράσουμε. Ὅμως πέραν τῆς διαμαρτυρίας, θὰ πρέπῃ νὰ πορευθοῦμε καὶ διὰ τῆς νομίμου ὁδοῦ. Πρέπει πλέον νὰ κινηθοῦμε καὶ νομικῶς, μὰ ὁμαδικῶς, ὡς τε νὰ μπορέσουμε νὰ διεκδικήσουμε τὰ αὐτονόητα! Γιὰ πόσο ἀκόμη θὰ ἀνεχόμαστε τὴν ἀλητεία;

Τί ἔχουμε λοιπόν; Ἔχουμε προστασία; Ἔχουμε φύλαξι; Ἔχουμε σύνορα; Ἢ ὄχι; Ἔρχεται λοιπὸν ὁ συνεταῖρος τῆς κακιᾶς ὥρας, αὐτὸς ποὺ μᾶς στρώθηκε ἐν τελῶς φασιστικὰ στὴν ζωή μας, εἰσπράττει φόρους καὶ δίδει τί;

Ἐὰν ἔδιδε κάτι ἴσως νὰ τὸ σκεφτόμουν… Ἀλλὰ ἐτοῦτος ὑφίσταται μόνον γιὰ νὰ μὴν …ὑφιστάμεθα ἐμεῖς…

Θὰ τοῦ τὸ ἐπιτρέψουμε;

Φιλονόη

Υ.Γ. Βάσει τῆς φωτογραφίας, τί γίνεται ἐὰν ἐπιλέξουμε τὴν κολοκύθα γιὰ σπίτι; Κι ἐκεῖ θὰ μᾶς κουβαληθοῦν;

φωτογραφία