Μὲ ἐρωτοῦν φίλοι, γνωστοὶ κι ἄγνωστοι. 

Δημοψήφισμα ἢ ἐκλογές;

Τίποτα ἀπὸ τὰ δύο!

Ἴσως νὰ διεφάνη πὼς εἶμαι ὑπὲρ τοῦ δημοψηφίσματος μέσα ἀπὸ τὰ γραφόμενά μου. 

Κακῶς. 

Στιγμάτισα ἁπλῶς τὴν «δημοκρατικὴ» φύσι τῶν «κυβερνώντων» μας.

Τὰ θεωρῶ γελοιότητες ὅλα αὐτά!

Δημοψήφισμα στὸ ξαφνικό; Στὸ δίχως προηγούμενον; Στὸ ἄνευ δημοκρατικῆς λαλιᾶς σύστημα; Δουλευόμαστε; 

Ἀπὸ τὴν ἄλλη, μήπως εἶναι καλλίτερες οἱ ἐκλογές;

Οὐδόλως φυσικά!

Οὔτε δημοψήφισμα, οὔτε ἐκλογές, οὔτε κάποιας μορφῆς κυβέρνησι ὑπὸ τὰ ὑπάρχοντα πρίσματα, δεδομένα καὶ κατεστημένα. 

Κατάῤῥιψις τῶν πάντων.

Ὄχι, δὲν μεταπηδῶ στὴν ἀμεσοδημοκρατία, ποὺ οὐσιαστικῶς εἶναι μία ἄλλη ἔκδοσις ἢ ὀπτική, τοῦ ὑπάρχοντος σαθροῦ συστήματος. 

Συζητῶ μόνον γιὰ κοινωνία ἀρίστων. 

Μέ τί κριτήρια; 

Μὲ κριτήρια δικαίου καὶ μόνον!

Σαφῶς καὶ τὸ προχωρῶ πολὺ μακρύτερα ἀπὸ ὅσο κάποιοι ἀντιλαμβάνονται κι ἀντέχουν.

Ἀλλὰ θεωρῶ μόνον τοὺς ἀρίστους ἰδανικοὺς γιὰ τὴν διακυβέρνησι τῆς κάθε χώρας.

Κι ὅταν λέω ἀρίστους, ἐννοῶ τοὺς Ἀρίστους!

Αὐτοὺς ποὺ διαθέτουν ἦθος, πυγμή, αἴσθησι τοῦ δικαίου καὶ Ἔρωτα γιὰ τὴν Ζωὴ καὶ τὴν Ἑλλάδα.

Ὄχι κάθε τί ποὺ ξεπρόβαλε ἀπὸ τὸ ποὐθενὰ καὶ τραβᾶ νὰ μᾶς ἐπιβάλῃ ἀπόψεις, θέσεις κι ὀπτικές.

Πῶς γίνεται κάτι τέτοιο ἀντιληπτό; Πῶς γίνεται κάτι τέτοιο ἐφαρμόσιμο; Πῶς μποροῦμε νὰ περάσουμε ἀπὸ τὴν κάτι-δημοκρατία τοῦ ὄχλου στὴν ἀρίστη κοινωνία τῶν Ἐλευθέρων;

Ἐδῶ μᾶς θέλω! 

Ἀντέχουμε; 

Ἔχουμε τὴν διάθεσι καὶ τὴν θέλησι νὰ ἀναδομηθοῦμε;

Ἢ μᾶς ἀρέσει τόσο πολύ ὁ πόνος καὶ ἡ στάσις τοῦ ἀποτυχημένου;

Φιλονόη

φωτογραφία