Ὅποιαδήποτε ὁμοιότης μέ σημερινά πρόσωπα ἤ καταστάσεις εἶναι, ἐντελῶς, συμπτωματική.
Ένας μέρμηγκας κουφός με πήρε απ το χέρι
Είμαι λέει ο πιο σοφός σ΄ ολόκληρο τ’ ασκέρι
Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό
εν-δυο προσκυνάμε,
εν-δυο πολεμάμε,
εν-δυο δεν πεινάμε
Τα βολεύεις μια χαρά σπουδαίο μου μυρμήγκι
όμως πρόσεχε καλά τ’ ωραίο σου λαρύγγι
Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό
εν-δυο προσκυνάμε,
εν-δυο πολεμάμε,
εν-δυο μα πεινάμε
Πριν προλάβω να του πω το σύστημα ν’ αλλάξει
πλάκωσε όλο το χωριό το μέρμηγκα να χάψει
Μαι τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό
εν-δυο πολεμάμε,
εν-δυο μα πεινάμε,
εν-δυο θα σε φάμε!
Θά μποροῦσε νά εἶναι καί τζίτζικας.
μια εμπειρια μου……………
κατα το μεσσημερακι στο χωραφι.
το σησαμι ολαθηστο κατασπρο
μια μελισσα μεσα σενα αθο ακούνητη
τη νε τραβω και θωρω να την εχει πιασει απο το λαιμο μια αρογαλου σα τη φακη με κοιλια τριγωνικη οϊ στρογγυλη και να μη την αφινει
τηνε θετω σενα σανιδι οπως ειναι και τη σκεπαζω απο πανω μενα καπακι απο νερομπουκαλο
το βραδι φευγω και παω να τη νε παρω
κατι μιτσιαλα μερμηγκια δεν εχω δει μικιοτερα εμπαινοβγαινανε απο το καπακι
ανασηκωνω το καπακι κι ουτε αρογαλου θωρω ουτε μελισσα
Σοβαρά; Δηλαδή τά μικιά, μικιά μελιτακάκια ἐφάγανε τή ρογαλίδα καί τή μέλισσα;
Τό δίδαγμα τῆς ἱστορίας-ἐμπειρίας σου καί τοῦ τραγουδιοῦ τοῦ Λοϊζου!!!
Κι ἔμεῖς μελιτᾶκοι εἴμαστε ἀλλά ὅχι τόσο να μικροί:-)
ητανε η εμπειρια τση ζωης μου………..
ο κυκλος της φυσις…………
Ἐγώ δέν ἔχω τέτοιες ἔμπειρίες, δυστυχῶς. Μόνο θεωρίες:-)
εθαρουνα πως ειχες απο το σχολιο σου:
Δέν τό πιστεύω ὅτι ἀσχολούμεθα ἀκόμη μέ τόν «θεό». Ἄς ἀσχοληθοῦμε λίγο μέ τήν φύσι καί…..ὁ νοῶν νοείτω