Πολύς λόγος γίνεται, τελευταίως γιά τό τί πρέπει νά γίνῃ ἀπό ἐμᾶς τούς ἁπλούς Ἕλληνες, γιά νά ξεφορτωθοῦμε τήν σαπίλα πού προσποιεῖται ὁτι μᾶς κυβερνᾶ. Σίγουρα, δέν πρόκειται νά ἀλλάξῃ ἡ κατάστασις ἄν δέν διεκδικήσῃ ὁ Ἑλληνικός λαός μέ τόν σωστό τρόπο τήν ἀλλαγή. Μᾶς τό ἔχει ἀποδείξει ἡ Ἱστορία, ἄπειρες φορές. Ποιός εἶναι αὐτός; Ἡ Ἐπανάστασις;
Ἀκόμα κι αὐτή, πρέπει νά γίνῃ στή σωστή «στιγμή», ἄν ἀξίζει τόν κόπο νά γίνῃ……
Ἐπανάστασις
Επανάσταση δεν κάνουν οι βολεμένοι. Ούτε κείνοι που ελπίζουν να βολευτούν.
Φευγιό.
Άξια μυαλά και υγιείς ψυχές. Φεύγουν. Ευρώπη, Αμερική, Καναδάς, πιο πολλοί Αυστραλία.
Αιμορραγία.
Μέσα ασφυξία. Οι αμαγάριστοι, ένα βήμα πριν τον πνιγμό.
Άλλοι φωνάζουν για επανάσταση.
Τιμή σε όσους το εννοούν κι αγωνίζονται. Όπου κι όπως μπορούν.
Επανάσταση!
Ωραία ακούγεται στους πολλούς, αρκεί να την κάνουν «οι άλλοι».
Επανάσταση λοιπόν.
Επανάσταση κάνουν οι απελπισμένοι. Όσοι τα ‘χασαν όλα και δεν τους μέλει και τη ζωή τους να χάσουν.
Επανάσταση δεν κάνουν οι βολεμένοι. Ούτε κείνοι που ελπίζουν να βολευτούν. Πιότεροι τούτοι οι τελευταίοι.
Κι εκείνη η μεγάλη, του ’21, η αγνή και άγρια, απέτυχε. Γιατί, μπρος στον κίνδυνο να χαθεί, ζήτησε δανεικά.
Κι οι τοκογλύφοι φκιάσανε προτεκτοράτο. Και τα μαγειρέψανε καλά.
Ανεξαρτησία και πολύχρωμες κορδέλες. Ελευθερία και μπάντες που παιανίζουν.
Κι όλοι οι ιθαγενείς τού χεριού τους.
Ηγέτες υπάλληλοι. Λαός κηφήνας. Η χαρά των αφεντικών.
Και ρήτρα με ψιλά γράμματα βάλανε στα συμβόλαια. Όταν το προτεκτοράτο κλείσει τον κύκλο του, να επιστρέψει στην αυτοκρατορία.
Και τώρα ο κύκλος έκλεισε.
Επανάσταση.
Τι νόημα έχει πια μια επανάσταση; Γιατί λίγοι λεοντόκαρδοι πρέπει να σώσουν πάλι πολλούς κουτοπόνηρους; Καμιά αναγνώριση δεν θάβρουν. Τα ασπόνδυλα πάλι θα κυβερνήσουν. Τα μαλάκια θα επιπλεύσουν. Τα παράσιτα θα επικρατήσουν.
Η θυσία των γενναίων, λούσα για τους χαραμοφάηδες. Θα πεθάνει η λεβεντιά για να ζήσει η πουτανιά.
Τι κι αν «σωθούμε»; Είμαστε άξιοι;
Στους φτηνούς δεν πρέπει σωτηρία. (Ἀριστείδης ὁ Δίκαιος;)
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.
Τι λες Αριστείδη Δίκαιε; Ότι κάθε λαός έχει αυτό που του αξίζει; Δηλαδή επειδή ο ταλαιπωρημένος ελληνικός λαός που έζησε 400 χρόνια στη σκλαβιά, υποδουλώθηκε στις Μεγάλες Δυνάμεις μετά, πολέμησε ηρωϊκά σε δύο Παγκόσμιους Πολέμους καθυστερώντας, ειδικά στον Β΄μια παντοδύναμη πολεμική δύναμη όπως η Γερμανία, που μετά τη Μεταπολίτευση θέλησε να έχει ένα σπιτάκι, να σπουδάσει τα παιδιά του, να ζήσει λίγο πιο ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ είναι ανάξιος, κουτοπόνηρος, δεν διδάχτηκε τίποτε;
Διαφωνώ κάθετα μαζί σου. Δεν με ενδιαφέρει τι έκανε λάθος αλλά ΓΙΑΤΙ το έκανε. Νόμιζε ότι έτσι θα ζούσε καλύτερα. Είναι μέσα στην ανθρώπινη φύση αυτό. Δεν είναι κατακριτέο. Επικίνδυνο είναι να τον “δικάσουμε”. Του-μας αξίζει σωτηρία. Αρκεί να το πιστέψουμε.
Χρειάζεται γι΄αυτό επανάσταση; Ναι;
ας την κάνουμε…
Ἔχω μίαν ἔνστασιν Σοσία ὡς πρὸς τὸν “ταλαιπωρημένον ἑλληνικὸν λαὸν” καὶ ὡς πρὸς τὰ 400 χρόνια τῆς σκλαβιᾶς διότι οὔτε 400 ἦσαν οὔτε σκλαβιᾶς γενικῶς. Διότι ὁ Μεταβυζαντινὸς Ἑλληνισμὸς ἦτο χωρισμένος εἰς τὴν Φραγκο-λατινοκρατουμένην Ἑλλάδα (ἤδη ἀπὸ τὸ 1204), τὴν Τουρκοκρατουμένην Ἑλλάδα καὶ τὴν Διάσπαρτον Ἑλλάδα (εἰς τὴν Κεντρικὴν Εὐρώπην καὶ Ἀνατολικώτερον). Ὑπῆρχε καὶ μία ἄλλη Ἑλλὰς, αὐτὴ τοῦ πλήθους τῶν μικρῶν -μεσαίων νήσων τοῦ Αἰγαίου (Τουρκοκρατουμένων κυρίως) ὸἱ κάτοικοι τῶν ὁποίων δὲν εἶχον εἰδεῖ τοῦρκον οὔτε ζωγραφιστόν. Ὑπῆρχον τέλος καὶ δύο Ἐλεύθεραι Ἑλλάδες, αὐτὴ τῆς Μάνης καὶ τοῦ Σουλίου (οἱονεὶ συνέχειαι τῶν Δεσποτάτων Μυστρᾶ καὶ Ἠπείρου). Πραγματικὴν στυγνὴν Τουρκοκρατίαν ἔζησε μόνον ἡ Εὔβοια ὲἰς τὴν ὁποίαν εἶχον ἔδρας τρεῖς Πασάδες οἱ ὁποῖοι τὴν καταδυνάστευον οἰκτρῶς. Ὁ ἀνόητος μῦθος τῶν 400 χρόνων τῆς σκλαβιᾶς εἶναι μὲν βολικὸς διὰ νὰ δικαιολογοῦμε τὰς ἀνοησίας ἀβελτηρίας καὶ μαλακίας μας, εἶναι ὅμως καὶ πολὺ προσβλητικὸς Δέχεσαι ὅτι εἶσαι ἀπόγονος σκλάβων; καὶ ταλαιπωρημένων; Ἐγὼ ὄχι! Ἀρκεῖ Σοφία νὰ ρίξης μίαν ἁπλῆν ματιὰν εἰς τοὺς “Σφήκας” καὶ τοὺς “Ἱππῆς” τοῦ Ἀριστοφάνους, ἀλλὰ καὶ εἰς ἄλλα ἔργα Ἑλλλήνων κλασσικῶν διὰ νὰ ἀντιληφθῆς ὅτι οὐδεμία τουρκοκρατία εὐθύνεται διὰ τὰ καμώματα τῶν σημερινῶν Ἑλλήνων. Καὶ βεβαίως Σοφία χρειάζεται Ἐπανάστασις. Ἐπανάστασις ἐναντίον τοῦ κακοῦ Ἐαυτοῦ μας, νὰ συνειδητοποιήσωμεν ποῖοι εἴμεθα, νὰ ἀντιληφθῶμεν τὸ ὕψος τῶν ἀρετῶν μας καὶ νὰ βαδίσωμεν πρὸς τὸ πεπρωμένον μας. Τὸν ἐκπολιτισμόν καὶ Ἐξανθρωπισμὸν τῖς Οἰκουμένης. Ναί, ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΣ, καὶ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΤΟ ΕΘΕΣΕ Ο ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΣ. Ἔχει ἐξάρσεις!!!
Σοφία, εἶδες ὅτι ὑπάρχουν ἀκόμη ἄνθρωποι – πάρα πολλοί – πού δέν τό ἔχουν πιστέψει;
Ναι, το βέπω. Αλλά πάντα μια μικρή πρωτοπορία το αντιλαμβάνεται έγκαιρα. Τι να κάνουμε, η συνείδηση δεν έχει μια ευθύγραμμη πορεία. Πρέπει όμως να προσπαθούμε συνέχεια. Οι καιροί δεν περιμένουν πια.
Ἴσως ἦλθε ὁ καιρὸς νὰ δουλέψουν οἱ …καιροί!
Ξέρουν καλλίτερα!
Σωστά. Καιρὸς φέρνει τὰ λάχανα, καιρὸς τὰ παραπούλια!.