Τὸ παρακάτω ἀπόκομα μοῦ ἔστειλε πρὸ μερικῶν ἡμερῶν ὁ Σωκράτης Χριστοδουλάρης.

Τὸ ἀπόσπασμα εἶναι ἀπὸ τὴν ἐφημερίδα «Ἐμπρός», τῆς 2ας Σεπτεμβρίου 1912 καὶ ἀποτυπώνει, γιὰ ἀκόμη μίαν φορά, πὼς πρωτεύουσα τοῦ (παγκοσμίου) σιωνισμοῦ εἶναι ἡ Θεσσαλονίκη.
Λέτε ἀπό τότε νά ἄλλαξε κάτι;.

Ἔχει ἰδιαίτερον ἐνδιαφέρον γιὰ αὐτὴν τὴν περίοδο, ἐὰν φυσικὰ συνυπολογίσουμε τὰ ὅσα ἤδη συμβαίνουν στὴν γειτονιά μας, νὰ μελετήσουμε κι ἄλλα γεγονότα πού, ὡς συνήθως, ἔχουν ἀποσιωποιηθεῖ ἀπὸ τὸ …ἐπίσημο ἱστορικὸ ἀφήγημα. Ὁπωσδήποτε ὅμως ὁ ῥόλος τοῦ Βενιζέλου ἦταν ἰδιαιτέρως …ὕποπτος μὰ καὶ καθοριστικός!  Ὕποπτες ἦταν φυσικὰ καὶ οἱ ἐμφυλιοπολεμικὲς καταστάσεις ποὺ ἐδημιούργησε μὲ τὸν λεγόμενο «Ἐθνικὸ Διχασμό», ὁ ὁποῖος, γιὰ ἀκόμη μίαν φορά, μᾶς παρέδωσε «βοῤῥᾶ» στὰ ἀδίστακτα χέρια τῶν παγκοσμίων τοκογλύφων, ἐνᾦ ἐπέβαλε ἕναν ἀδιανόητο τρόπο καθυποτάξεως καὶ γενοκτονίας μας, πού, καταληκτικῶς, ὁδήγησε στὴν Μικρασιατικὴ καταστροφή.

Δυστυχῶς ἢ εὐτυχῶς, οἱ χᾶρτες ἀλλάζουν… Κάποιοι ὀρέγονται τιμὲς καὶ δόξες ποὺ δὲν τοὺς ἀνήκουν καὶ τὸ ἀνθρώπινον γένος καλεῖται νὰ λάβῃ σημαντικὲς ἀποφάσεις γιὰ τὴν πορεία του. 

Ὀψόμεθα…

Συγκλονιστικὲς πάντως θὰ εἶναι οἱ ἐπόμενες ἱστορικὲς στιγμές μας!

Φιλονόη.