Τὰ ἀσήμαντα σήματα.

ΣΟΛΩΜΟΣ      (σσ. 465-466)

Τὸ παρακάτω κείμενο, ἀπὸ τὸν «διάλογο» τοῦ Διoνυσίου Σολωμοῦ.

Χαίρετε, λοιπόν, θεῖοι τόνοι, ὀξεῖες, βαρεῖες, περισπωμένες! χαίρετε ψιλές, δασεῖες, στιγμές, μεσοστιγμές, ἐρωτηματικές, χαίρετε! Ὁ κόσμος τρέμει τὴ δύναμί σας, καὶ οὐδὲ ποιητής, οὐδὲ λογογράφος ἠμπορεῖ νὰ γράψη λέξι, χωρὶς πρῶτα νὰ σᾶς ὑποταχθῇ. Ἐσεῖς ἐμπνεύσετε, πρὶν γεννηθῆτε, τὸν Ὅμηρο, ὅταν ἐτραγουδοῦσε τὴν
Συνέχεια

Οἱ Ἑβραῖοι τῆς Θεσσαλονίκης.

Τὸ παρακάτω ἀπόκομα μοῦ ἔστειλε πρὸ μερικῶν ἡμερῶν ὁ Σωκράτης Χριστοδουλάρης.

Τὸ ἀπόσπασμα εἶναι ἀπὸ τὴν ἐφημερίδα «Ἐμπρός», τῆς 2ας Σεπτεμβρίου 1912 καὶ ἀποτυπώνει, γιὰ ἀκόμη μίαν φορά, πὼς πρωτεύουσα τοῦ (παγκοσμίου) σιωνισμοῦ εἶναι ἡ Θεσσαλονίκη.
Λέτε ἀπό τότε νά ἄλλαξε κάτι;.

Ἔχει ἰδιαίτερον ἐνδιαφέρον γιὰ αὐτὴν τὴν περίοδο, ἐὰν φυσικὰ συνυπολογίσουμε τὰ ὅσα ἤδη συμβαίνουν στὴν Συνέχεια