Ἀφορμὴ γιὰ ἐτοῦτο τὸ σημείωμα ἦταν οἱ σκέψεις τοῦ Νικόλα.
Δὲν γίνεται νὰ μάθω νὰ περπατῶ ἐὰν πρῶτα δὲν πέσω ἀμέτρητες φορές!
Δὲν γίνεται νὰ μάθω νὰ μαγειρεύω, ἐὰν δὲν γευθῶ ἀμέτρητα ἀνάλατα ἢ καμένα φαγητά!
Δὲν γίνεται νὰ γίνω καλλίτερος ἄνθρωπος ἐὰν δὲν σκάψω μέσα μου γιὰ νὰ ἀνακαλύψω τὶ εἶναι αὐτὸ ποὺ δὲν μὲ ἀφήνει νὰ γίνω καλλίτερος ἄνθρωπος!
Ὁ Νικόλας τὰ γράφει θαυμάσια…
Οἱ στιγμὲς ποὺ διαμορφώνουν τὸν χαρακτῆρα ἑνὸς ἀνθρώπου, δὲν εἶναι οἱ στιγμὲς χαρᾶς … εἶναι οἱ στιγμὲς Πόνου…
Ὅταν ἕνας ἄνθρωπος μπορέσῃ νὰ ξεπεράσῃ τὴν Ὀδύνη ποὺ τοῦ προεκάλεσε κάποιος ἢ κάτι, μὲ τὴν Δύναμι ποὺ ἀνακαλύπτει μέσα στὰ πιὸ μύχια βάθη τῆς Ψυχῆς του, ὁ νέος του Ἑαυτὸς θὰ εἶναι πολὺ καλλίτερος καὶ πιὸ ὥριμος ἀπὸ τὸν μέχρι τότε.
Μὴ φοβᾶσθε νὰ μὴ πονέσετε … νὰ φοβᾶσθε μήπως οὐδέποτε πληγωθεῖτε.
Γιατί ἔτσι δὲ θὰ μάθετε ποιός/ποιά πράγματι εἶσθε. Καὶ ὅταν θὰ ἔχετε γνωρίσει τὸν Ἀληθινό σας Ἑαυτό … τὸ Χαμόγελο τῆς Ἡδονῆς θὰ ἔχῃ ἀντικαταστήσει τὴν μάσκα τῆς Ὀδύνης …
Νικόλας. (Ἀπὸ τὸ ὄνειρο τοῦ Νικόλα)
Ὁ πόνος εἶναι φίλος μας κι ὁδηγός.
Ἄλλως τε, ἡ γέννα περνᾶ μέσα ἀπὸ πόνο κι αἷμα!
Καὶ τώρα κοιλοπονᾶμε!
Υ.Γ. Ἄνθρωπος ποὺ ξέχασε νὰ πονέσῃ, ἔχει ξεχάσει καὶ νὰ ζήσῃ!
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.