Αὐτὴν πάλι τὴν ἐπιστολὴ τὴν βρῆκα τυχαίως, ἀναζητῶντας ἄλλα θέματα…
Μία ἑβδομάδα πάει ἀπὸ τότε…
Σκέφθηκα νὰ τὴν ἀφήσω πρὸς ὤρας, διότι πολλὰ μαζέψαμε…
Ἀλλὰ δὲν μοῦ πήγαινε..
Τὴν ἀνέσυρα καὶ σᾶς τὴν παρουσιάζω…

Ξέρω… Κι ἐγὼ κλαίω…
Κάποια τομάρια ὅμως χάρηκαν κι ἀκόμη χαίρονται..
Αὐτὰ τὰ τομάρια νὰ μὴ κοιμοῦνται διόλου ἥσυχα πλέον!
Ἡ Νέμεσις ἔρχεται!
Καὶ εἶναι ἀμείλικτος!
Φιλονόη Τραντελληνὶς ἐκ τοῦ Πόντου, τυχαίως διασωθείσα!

Ἐπιστολὴ μελλοθανάτου Ἀλεξάνδρου Ἀκριτίδου, ἐμπόρου Τραπεζοῦντος,

1921, Σεπτεμβρίου 3, Κυριακή,

Γλυκυτάτη μου Κλειώ
Σήμερον ἐτελέσθη ἐν τῇ φυλακῇ λειτουργία καὶ ἐκοινωνήσαμεν ὅλοι, περὶ τοὺς 100, ἀπὸ διάφορα μέρη. Ἔχει ἀποφασισθεῖ ὁ διὰ τῆς κρεμάλος θάνατος. Αὔριον θὰ πηγαίνουν οἱ 60, μεταξὺ αὐτῶν οἱ 5 Τραπεζούντιοι, καὶ θὰ γίνη ὁ δι’ ἀγχόνης θάνατος.
Τὴν Τρίτην δὲν θὰ εἴμεθα ἐν ζωῇ, ὁ Θεὸς νὰ μᾶς ἀξιώσῃ τοὺς οὐρανοὺς καὶ σὲ ‘σᾶς νὰ δώσῃ εὐλογία καὶ ὑπομονὴν κι ἄλλον κακὸ νὰ μὴ δοκιμάσητε.

Ὅταν θὰ μάθετε τὸ λυπηρὸν γεγονὸς νὰ μὴ χαλάσετε τὸν κόσμο, νὰ ἔχετε ὑπομονή. Τὰ παιδιὰ ἂς παίξουν κι ἂς χορεύσουν. Ἂς σὲ βλέπω νὰ κανονίσῃς ὅλα ὅπως ξέρεις ἐσύ. Ὁ ἀγαπητός μου Θεόδωρος ἂς ἀναλαμβάνῃ πατρικὰ καθήκοντα καὶ νὰ μὴν ἀδικήσῃ κανένα ἀπὸ τὰ παιδιά. Τὸν Γέργον νὰ τελειώσῃ τὸ σχολεῖον καὶ νὰ γίνῃ καλὸς πολίτης. Τὸν Γιάννην ἂς τὸν ἔχῃ μαζύ του στὴν δουλειά. Ἀπὸ τὰ μικρά, τὸν Παναγιώτη νὰ στείλῃς στὸ σχολεῖο, τὴν Βαλεντίνην νὰ τὴν μάθῃς ῥαπτικήν. Τὴν Φωφὼν νὰ μὴ χωρίζεσαι ἐν ὅσῳ ζῇς. Εἰς τὸν Στάθιον τὰ εὐχάς μου καὶ τὴν ὑποχρέωσιν ὅπως, χωρὶς ἀμοιβήν διεκπεραιώσῃ ὅλας τὰ οἰκογενειακάς μου ὑποθέσεις, ποὺ θὰ τοῦ ἀναθέσητε. Ὁ παπα-Συμεὼν ἂς μὲ μνημονεύσῃ ἐνόσῳ ζῇ. Νὰ δώσῃς  5 λίρες στὴν Φιλόπτωχον, 5 λίρες στὴν Μέριμναν, 5 λίρες στὸν Λυικαστὶ τὸ σχολεῖον. Καὶ ἂς μὲ συγχωρέσουν ὅλοι οἱ ἀδελφοί μου, οἱ νυφάδες καὶ ὅλοι οἱ συγγενεῖς καὶ φίλοι.
Ἀντίο. Βαίνω πρὸς τὸν πατέρα καὶ συγχωρήσατέ μου.

Ἀλ. Γ. Ἀκριτίδης

Ἀπὸ τὸ ἀρχεῖον τῆς Ἁδελφότηος Κρωμναίων Καλαμαριᾶς