
Ὅσοι κατὰ τὸ παρελθὸν δὲν ἔκοβαν ἀποδείξεις ἦταν σαφέστατα φοροφυγᾶδες.
Καὶ φοροφυγὰς σημαίνει πὼς κάποιος μᾶς κλέβει.
Δὲν ἔχει σημασία ἐὰν ἔκλεβε ἕνα εὐρώπουλο ἤ ἕνα ἐκατομμύρια εὐρώπουλα.
Σημασία ἔχει πὼς αὐτὸς ὁ συμπολίτης μας, μὲ κάποιον τρόπο, δὲν συμμετεῖχε στὸ κοινὸν ταμεῖο ποὺ ὅλοι μας συμβάλαμε.
Καὶ θύμωνα! Θύμωνα πάρα πάρα πολύ! Ἔως πρὸ τινὸς ὅμως….
Κυττῶ καὶ βλέπω γύρω μου ἀνθρώπους, ποὺ μὲ κάποιον τρόπο κατάφερναν κι ἐπεβίωσαν ἔως πρὸ δύο ἐτῶν. Ἀλλὰ τὸ ἔκαναν ὁριακά. Δῆλα δή, μετὰ βίας ἐπλήρωναν τὴν εἰσφορὰ στὸ ταμεῖο τους, τὸ ἐνοίκιο τῆς ἐπιχειρήσεώς τους καθὼς καὶ τὰ ἔξοδα τῆς διαβιώσεώς τους.
Μέσα ὅμως στὰ τελευταῖα δύο χρόνια τὰ πάντα ἄλλαξαν.
Αὐτὰ τὰ ἴδια πρόσωπα, ποὺ ἔως προχθές, κατάφερναν νὰ διαβιοῦν, ἔστ’ ᾦ και μετὰ δυσκολίας, ταχύτατα, καὶ δίχως σημεῖον νὰ σταθοῦν καὶ νὰ πάρουν ἀνάσα, κατρακύλησαν σὲ μίαν ἄνευ προηγουμένου πτώσιν.
Ἔκλεισαν τὶς ἐπιχειρήσεις τους, διότι δὲν κατάφερναν οὔτε κἄν τὰ βασικά τους ἔξοδα νὰ κερδίζουν, ἔκλεισαν (ἐὰν μποροῦσαν) τοὺς λογαριασμοὺς μὲ τὰ ταμεῖα τους καὶ ξεκίνησαν μίαν ἄνισον διαπραγμάτευσιν μὲ τράπεζες καὶ δημόσιον, πρὸ κειμένου νὰ κρατηθοῦν ἐκτὸς φυλακῆς καὶ νὰ μπορέσουν νὰ κερδίσουν ἐκ νέου δικαίωμα στὴν ζωή.
Οἱ περισσότεροι ξεσπιτώθηκαν, ἔχασαν περιουσίες, ποὺ μίαν ζωὴ κοπίαζαν γιὰ νὰ ἀποκτήσουν καὶ κάποιοι ἀπὸ αὐτοὺς δὲν ἄντεξαν. Ἔδεσαν μία θηλιὰ στὸν λαιμό τους, ἤ κάρφωσαν μίαν σφαίρα στὸν κρόταφό τους, ἤ ἔπεσαν ἀπὸ κάποιο πολυόροφο κτίριον καὶ μᾶς ἄφησαν διὰ παντός.
Πῶς λοιπόν θά τό κάνουν αὐτό; Ὅταν τό ἴδιο τό κράτος τούς κυνήγησε καί τούς ἀπέκλεισε ἀπό τό δικαίωμα στήν ἀξιοπρεπή διαβίωσιν, πῶς θά μποροῦσαν αὐτοί οἱ ἄνθρωποι; Νά ξεκινήσουν πάλι ἀπό τήν ἀρχή ἀλλά μέ μηδενικές εὐκαιρίες;
Κάποιοι κατάφεραν νὰ βροῦν κάποιαν ἀπασχόλησιν, μὲ σχεδὸν ἀνύπαρκτα εἰσοδήματα, ἀλλὰ οἱ περισσότεροι παραμένουν ἄνεργοι. Ἔχουν οἰκογένειες, ὑποχρεώσεις καὶ …χρέη!!!
Κάποιοι, λίγοι, ἐπέστρεψαν στὶς ἰδιαίτερες πατρίδες τους, πασχίζοντας νὰ ἀναγεννήσουν τὴν Γῆ τους.
Κάποιοι ἄλλοι, αὐτοὶ ποὺ δὲν ἔχουν πλέον ἰδιαίτερες πατρίδες, ξεκίνησαν νὰ δουλεύουν πόρτα-πόρτα, κάνοντας κάπου κάπου κάποιο μεροκάματο, καὶ σαφῶς δίχως νὰ δηλώνουν κανένα εἰσόδημα.
Συνήντησα ἠλεκτρολόγους τέτοιους, ὑδραυλικούς, μηχανικούς, λογιστές, μαγείρους, ἀπολυμαντές…
Ὅλοι κάτι προσέφεραν. Ἀλλὰ τώρα πιὰ τὸ προσέφεραν σὲ μίαν πιὸ προσιτὴ τιμή, διότι μέσα στὸ κόστος ἐργασίας τους δὲν συμπεριελαμβάνετο ἡ κρατικὴ εἰσφορά.
Παράδειγμα;
Ὁ καυστήρας μου ἐχάλασε. Γιὰ νὰ ἀγοράσω νέον ἔπρεπε νὰ πληρώσω τοὐλάχιστον 1000 εὐρῶ. Γιὰ νὰ τὸν ἐπισκευάσω τοὐλάχιστον 300. Ἀλλὰ ὁ Γιῶργος, καλὸ μαστοράκι, τὸν ἔφτιαξε μὲ 50.
Γιὰ νὰ κάνουν ἀπολύμανσιν στὴν διπλανὴ πολυκατοικία, χρειάζονταν 180 εὐρῶ. Ἀλλὰ ὁ Μάκης τὴν ἔκανε μὲ 60. Ὁ Μάκης ἐδούλευε χρόνια σὲ ἐταιρεῖες ἀπολυμάνσεως, ἀλλὰ ἐδῶ καὶ εἴκοσι μῆνες εἶναι ἄνεργος. Τί θά ἔκανε; Θά ἄφηνε τά παιδιά του στόν δρόμο;
Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι, ποὺ εἶχαν μίαν εἰδικότητα, ἀλλὰ ποὺ τώρα δὲν μποροῦν ἐπισήμως νὰ τὴν ἀσκήσουν, τί θά κάνουν; Οἱ περισσότεροι ἔχουν πατημένα τὰ σαράντα. Εἶναι ἄνθρωποι ποὺ ἔως πρὸ τινός εἶχαν μία κανονικὴ ζωή. Ἀλλὰ τώρα δὲν ἔχουν.
Τί θά ἀποκάνουν; Κι ἐμεῖς πῶς θά τούς ἀντιμετωπίσουμε; Θά τούς δώσουμε μίαν κλωτσιά νά πᾶνε ταχύτερα στόν πᾶτο ἤ θά σταθοῦμε πλάι πλάι καί θά στηρίξουμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον;
Σήμερα ὅμως ἀρχίζω καὶ ἀναθεωρῶ πολλά. Μεταξὺ αὐτῶν φυσικὰ ἀναθεωρῶ καὶ τὸ ἐὰν θὰ ἔπρεπε ἤ ὄχι νὰ συντηροῦμε ἕνα κράτος ποὺ κιμαδοποιεῖ τοὺς πολῖτες του.
Διότι ὅλοι γνωρίζουμε πὼς ὅσο τὸ τρέφουμε, τόσο ἐξακολουθεῖ νὰ ὑπάρχῃ.
Κι ὅσο θὰ ὑπάρχῃ αὐτό, τόσο ἐμεῖς θὰ συρρικνώνουμε τὰ ἐπίπεδα διαβιώσεώς μας.
Ἤ αὐτό ἤ ἐμεῖς;
Σχεδόν.. Τώρα πιά, ναί, τὸ σκέπτομαι πολὺ σοβαρά.
Σαφῶς καὶ εἶναι ἄδικο γιὰ αὐτοὺς ποὺ πληρώνουν. Σαφῶς καὶ εἶναι ἄδικον γιὰ ὅλους μας.
Ἀλλά γιά πόσο ἀκόμη θά μποροῦμε νά πληρώνουμε; Καί πότε θά πάψῃ αὐτή ἡ κατρακύλα; Σέ ἕναν μήνα; Σέ ἕναν χρόνο; Σέ δέκα; Κι ἔως τότε;
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.