Δὲν ἔχω νὰ πῶ πολλά! Σὲ συνδυασμὸ μὲ τὰ πρόσφατα γεγονότα, τὴν «γραμματικὴ» τῆς Ε’ κι Στ Δημοτικοῦ, τὶς ὁμαδικὲς ἀντιδράσεις τῶν γλωσσολόγων, καθῶς ἐπίσης καὶ τὴν παράνοια, ποὺ βασίζεται κυρίως στὴν ἄγνοια, στὴν ἡμιμάθεια καὶ στὸν ὠχαδελφισμό, αὐτὸ εἶναι ἕνα «κερασάκι» στὴν τούρτα.
Δυστυχῶς, ἀπὸ τὴν πολιτεία δὲν θὰ εὕρουμε συμπαράστασιν. Μόνοι μας πρέπει νὰ ἀντιδράσουμε.
Εἶτε μὲ ἀναφορές, εἶτε μὲ καταγγελίες σὲ δημοσίους χώρους λόγου, (ἱστολόγια, ἐφημερίδες, τηλεοπτικὰ δίκτυα) εἶτε μὲ πιὸ πρακτικὲς ἀντιδράσεις.
Θὰ ἦταν θαυμάσιο ἐὰν «βομβαρδίζαμε» τὸ National Geographic μὲ δεκάδες διαμαρτυρίες. Αὐτὸ δὲν θὰ τὸ ἀντέξουν.
Ἐπίσης θὰ μπορούσαμε νὰ διαμαρτυρηθοῦμε στὸν ἴδιον τὸν περιπτερά μας, ποὺ ἄν κι ἄσχετος μὲ τὸ θέμα, θὰ μεταφέρῃ σίγουρα τὶς ἀντιρρήσεις μας καὶ τὴν ὀργή μας.
Τέλος θὰ ἦταν θαυμάσιο ἐὰν τὸ συγκεκριμένο ἔντυπο «πάτωνε» στὴν ἀγορὰ τὴν Ἑλληνική.
Πῶς θά τούς φαινόταν ἐάν ἐκτός ἀπό τίς διαμαρτυρίες μειώνονταν καί τά «κορόιδα» πού τούς καταθέτουν τόν ὀβολόν τους;
Πιστεύω πὼς εἰδικῶς τώρα ὀφείλουμε νὰ ἀποδείξουμε πόσο πολὺ ἔτοιμοι εἴμαστε νὰ πολεμήσουμε γιὰ τὴν γλῶσσα μας, τὴν ἱστορία μας καὶ τὴν Πατρίδα μας.
(Τὸ παραπάνω εἶναι παρέμβασις στὴν ἀρχικὴ δημοσίευσιν ποὺ ἔγινε στὶς 28 Νοεμβρίου 2011. Μοῦ τὸ θύμισε ἡ Σεμέλη σήμερα καὶ θεώρησα πὼς ἔπρεπε νὰ ἀνακινηθῇ ὥς ζήτημα. Ζητῶ τὴν ἐπικουρία σας καὶ τὴν βοήθειά σας. Ἕνα τέτοιο ζήτημα, ἰδίως σὲ ἐτοῦτες τὶς πονηρὲς ἡμέρες ποὺ ζοῦμε, δὲν πρέπει νὰ περάσῃ ἔτσι!)
Υ.Γ. Ὁ Μπαμπινιώτης ποῦ εἶναι; Ἤ ἀκόμη τραβᾶ νά σώσῃ τά «δικά του» παιδιά ἀπό τήν ὀργή μας;
ΠΡΗΞΟΥΜΕ ΤΑ ΣΥΚΩΤΙΑ μὲ τὶς δικές μας διαμαρτυρίες!
Τὸ λιγότερο!
Υ.Γ.Τὸ ὑπουργεῖον ἀπαιδείας στὴν κοσμάρα του…. Ὅπως πάντα…
National Geographic και Όμηρος
Αναρωτιέμαι αν και πόσοι από εμάς έχον πάρει χαμπάρι τι γίνεται στην ελληνική γλώσσα και γραφή. Θα μου πείτε με όλα τα υπόλοιπα, που να καταλάβουμε πως εκδόθηκε από το National Geographic η Οδύσσεια του Όμηρου, εκείνου του καλού παραμυθά από το παρελθόν, στα Ελληνικά! Θα έλεγε κανείς περήφανος:”πόσο μας εκτιμούν οι Ευρωπαίοι και πόσο σημαντικά πράγματα έκαναν οι πρόγονοί μας, κλπ, κλπ….”. Δεν είναι όμως ακριβώς έτσι. Η Οδύσσεια αυτή τη φορά εκδόθηκε σε ένα έκτρωμα, που μόνο ελληνική γλώσσα δεν είναι. Αποτελείται από μόλις 21 γράμματα, όπως είχε ζητήσει ο Υφυπουργός Παιδείας της Κύπρου τον περασμένο χρόνο, αλλά εμείς ασχολούμασταν με τις φωτιές στα μπατζάκια μας που είχαμε ήδη, και δεν το προσέξαμε μάλλον! Από αυτήν λοιπόν τη διήγηση του Όμηρου, λείπουν τα η,υ,ει,οι,ω,αι,αυ,ευ. Υπάρχουν μόνο τα ι,ο,ε και ου, ως ο μόνος δίφθογγος.
Πως θα σας φαινόταν να διαβάζατε την τελευταία πρόταση που μόλις διαβάσατε, ως εξής:
Από αφτίν λιπον τι διιγισι του Ομιρου λιπουν….. ή για παράδειγμα:
Αφτί ι γινέκα φορούσε στο δεξί αφτί τις ένα αρκετά εντιποσιακό σκουλαρίκι φτιαγμένο από φύλλα εφκαλίπτου και αβγά χελιδονιόν, κλπ.
Όπως θα μπορούσε κανείς να καταλάβει, η επίθεση είναι σε όλα τα επίπεδα. Αν αφήσουμε να δολοφονθεί έτσι γλώσσα μας, τότε έχουμε χάσει όλα τα παιχνίδια του μέλλοντός μας.
Εκτός των άλλων, το αγαπητό και έγκρητο περιοδικό, εκδίδει το έργο σε αρκετούς τόμους, νομίζω 8, όπερ μεθερημνεύεται σε εβδομαδιαία συνδρομή των 9,95 ευρώ. Δηλαδή και μας δολοφονούν και τους πληρώνουμε.
Δεν με ενδιαφέρει να το αναρτήσετε το κείμενό μου! Με ενδιαφέρει όμως να το ερευνήσετε και να ευαισθτοποιηθεί ο κόσμος. Ιδιαίτερα δε όλοι όσοι έχουν να κάνουν με την εκπαίδευση. Ξέρω πως δολοφονία της γλώσσας μας έχει αρχίσει εδώ και αρκετές δεκαετίες και ξεκινάει από πολύ νωρίς (Δημοτικό). Αλλά πιστεύω πως όλες οι παραχωρήσεις έχουν και κάποιο όριο. Καλά είναι να μην πληγώνουμε τους μικρούς μαθητές με τα κόκκινα σημάδια στην ορθογραφία, αλλά γιατί να πληγώνουμε τη συνείδηση και την ψυχή ενος λαού, καταστρέφοντας και φτωχαίνοντας τη γλώσσα του;
Θ.
εστάλη από αναγνώστη
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.
ΝΑΤΙΟΝΑΛ ΓΕΟΒΑΡΒΑΡΙΚ.
ΝΑΤΙΟΝΑΛ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚ.
ΝΑΤΙΟΝΑΛ ΥΠΟΣΚΑΠΤΙΚ.
Ἀκριβῶς Ἀνδρομέδιε!
Ὅταν πρὸ ἡμερῶν τὸ εἶδα ἀνηρτημένον εἰς τὸ περίπερον τῆς γειτονιᾶς μου, ἐπαραξενεύθην ἐκ τοῦ ὅτι οἱ κανίβαλοι ἀπεφάσισαν νὰ ἀσχοληθοῦν μὲ τὸν Ὅμηρον. Ἔλαβον ἕν τεῦχος, τὸ ἤνοιξα καὶ ἔφριξα. Ἐν συνεχείᾳ τὸ ἔδειξα εἰς τὸν περιπτερᾶν ὅστις ἔφριξε καὶ αὐτός. “Τὶ εἶναι αὐτὰ ρέ;”, εὶπεν ὀργισθείς καὶ ἀκολουθὼν τὴν συμβουλήν μου ἔκρυψεν ὅλα τὰ τεύχη. “Θὰ τὰ δώσω μὲ τὶς ἐπιστροφὲς”, εἶπε. Τὸ αὐτὸ ἔχει κατὰ νοῦν νὰ κάμῃ καὶ μὲ τὰ ἐπόμενα τεύχη. Εὔχομαι τὸ αὐτὸ νὰ πράξουν καὶ ἄλλοι.
ΟΛΑ ΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΝΑ ΤΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ.
ΤΕΛΟΣ Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΟΥΣ.
ΜΕ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ, ΑΝΟΙΓΕΙΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ. ΔΕΝ ΤΑ ΚΛΕΙΝΕΙΣ.
ΟΥΣΤ ΒΑΡΒΑΡΟΙ.