Ναί, εἶμαι ἄνθρωπος σημαντικὸς καὶ ἡ ζωή μου μοῦ ἀνήκει!

Προσοχὴ ἀκολουθεῖ πολιτικὸ ἄρθρο

46 χρόνια μετὰ τὴ θλιβερὴ ἐπέτειο τοῦ Ἀπριλίου τοῦ 1967 διανύουμε ξανὰ μιὰ ἐποχὴ σκοταδιοῦ. Ὁ χῶρος τῆς πολιτικῆς ἔγινε ἕνας χῶρος θλιβερὸς ποὺ δὲν ἔχει πιὰ τὴν διαπερατότητα καὶ τὸ ἄνοιγμα ποὺ χαρακτηρίζει τοὺς χώρους τῆς Δημοκρατίας. Ἐπαυσε νὰ εἶναι ἕνας κόσμος ἀνταλλαγῆς ἰδεῶν καὶ μετατράπηκε σὲ χῶρο ἐγκλεισμοῦ ποὺ ἡ αἰσχρότητα τοῦ ἔγκειται στὸ ὅτι μιὰ χούφτα ἄνθρωποι αὐθαιρετοῦν σὲ βάρος μιᾶς ὁλοκλήρου χώρας. Τὰ δεδομένα ἔχουν ἀλλάξει, οἱ πλούσιοι δὲν ἔχουν πιὰ ἀνάγκη τοὺς φτωχοὺς γιὰ νὰ πλουτίζουν καὶ ἔτσι τὴ σχέσις ὑποτελείας, ὅπου ὁ μόχθος τοῦ ἐργάτου ἦταν προϋπόθεσις γιὰ τὸν πλοῦτο τοῦ ἀφεντικοῦ τὴν διεδέχθη μιὰ ἀκόμη δυστυχία, ὁ ἐργάτης νὰ μὴν εἶναι πιὰ ἐκμεταλλεύσιμος. Ἡ χώρα πωλεῖται σὰν οἰκόπεδο καὶ ἡ ἀξιοπρέπεια μᾶς καταπατᾶται. Ἡ κυβέρνησις ἔχει δημιουργήσει ἕνα νέο σύμπαν μὲ 3 βασικοὺς πλανῆτες, τῆς χυδαιότητος, τῆς φαυλότητος καὶ τὴν ἁρπακτικότητος.

Ὁ κάθε ἕνας ἀπὸ ἐμᾶς κρατᾶ στὰ χέρια του τὸν σπόρο τῆς ἀλλαγῆς, ἀρκεῖ νὰ τὸ καταλάβῃ.  Ἂς σταματήσουμε πιὰ αὐτήν την κοινότυπη, ἀπεχθῆ καὶ ἀποχαυνωτικὴ φράσι, ἐγά θά ἀλλάξω τὸν κόσμο; Ἂν ὁ κάθε ἕνας ἀπὸ ἐμᾶς ἀλλάξῃ μέσα του καὶ σηκωθεῖ ὄρθιος γι’ αὐτὰ ποὺ πιστεύει, τότε σιγὰ σιγὰ ὁ κόσμος θὰ πάρῃ μιὰ ἄλλη μορφή. Κανένας ἀγῶνας δὲν πάει χαμένος, τὸ κάθε τί κάτι δημιουργεῖ, παρ’ ὅλο ποὺ τὰ ἀποτελέσματα μπορεῖ νὰ μὴ φαίνονται ἀπὸ τὴν ἑπομένη ἡμέρα. Ἡ ἀλλαγὴ μέσα μας θὰ δημιουργήσῃ τὸ ἔπος τῶν ἁπλῶν ἀνωνύμων καὶ θὰ σπάσῃ τὸ ταμποῦ τῆς γελοιότητος ποὺ θέλει τὸν λαὸ ἀγέλη, ἕναν δεσμώτη ποὺ λατρεύει τὶς ἁλυσίδες του καὶ φοβᾶται τὸ Φῶς. Θὰ γεννήσῃ νέες ἀξίες, θὰ θεραπεύσῃ την ἀλλαζονία, τὴν κοινωνικὴ ἀνισότητα, τὸν διαχωρισμὸ καὶ θὰ μᾶς ἀνεβάσῃ σὲ μιὰν ἄλλη συνειδητότητα.

Ἀφιερώνω τὸ παρακάτω ποίημα μιᾶς ἀνωνύμους Ἰνδιάνας σὲ ὅλους ἐκείνους ποὺ μοιραζόμαστε τὸ κοινὸ ὄνειρο ἑνὸς καλλιτέρου κόσμου, σὲ ὅλους ἐκείνους ποὺ στέκονται στὸ κέντρο τῆς φωτιᾶς τοῦ ὀνείρου τους καὶ δὲν κάνουν πίσω.

Δὲ μὲ ἐνδιαφέρει τί δουλειὰ κάνεις. Θέλω νὰ ξέρω τί σὲ κάνει νὰ πονᾷς κι ἂν τολμᾷς νὰ ὀνειρευθῇς τὸ νὰ καταφέρῃς νὰ κάνεις αὐτὸ ποὺ ἡ καρδιά σου λαχταρᾶ.

Δὲν μὲ ἐνδιαφέρει πόσον ἐτῶν εἶσαι. Θέλω νὰ ξέρω ἂν ῥισκάρῃς νὰ φανῇς κουτὸς γιὰ χάριν τῆς ἀγάπης καὶ τῶν ὀνείρων σου.

Δὲν μὲ ἐνδιαφέρει ποιοὶ πλανῆτες εἶναι γύρω ἀπὸ τὸ φεγγάρι σου. Θέλω νὰ ξέρω ἂν ἔχῃς ἀγγίξει τὸ βάθος τῆς δικῆς σου λύπης, ἂν εἶσαι ἀνοιχτὸς στὶς προδοσίες ἡ ἂν ἔχῃς ζαρώσει ἀπὸ τὸν φόβο.

Θέλω νὰ ξέρω ἂν μπορῇς νὰ μείνῃς μὲ τὸν πόνο τὸ δικό σου καὶ τὸ δικό μου, χωρὶς νὰ τρέξῃς νὰ κρυφθῇς.

Θέλω νὰ ξέρω ἂν μπορῇς νὰ μείνῃς μὲ τὴν χαρὰ τὴ δική μου ἤ τὴν δικη σου. Ἂν μπορῃς νὰ χορεύσῃς στὴν ἀγριάδα καὶ νὰ ἀφήσῃς τὴ ἔκστασι νὰ σὲ γεμίσῃ χωρὶς νὰ ἀνησυχῇς καὶ νὰ πρέπῃ νὰ προσέχῃς νὰ εἶσαι ῥεαλιστὴς καὶ νὰ θυμᾶσαι τὰ ὅριά σου.

Δὲν μὲ ἐνδιαφέρει ἂν ἡ ἱστορία ποὺ λὲς εἶναι ἀληθινή. Θέλω νὰ ξέρω ἂν τολμᾷς νὰ ἀπογοητεύσῃς κάποιον μὲ τὸ νὰ εἶσαι ὁ ἑαυτό σου. Ἂν ἀντέχῃς τὴν κατηγορία ἀρκεῖ νὰ μὴ προδώσῃς τὴν δική σου ψυχή.

Θέλω νὰ ξέρω ἂν μπορῇς νὰ εἶσαι χωρὶς πίστι ἀλλὰ παρ’ ὅλα αὐτὰ ἄξιος ἐμπιστοσύνης.

Θέλω νὰ ξέρω ἂν μπορῇς νὰ δῇς τὴν ὀμορφιὰ ἀκόμη καὶ ὅταν δὲν εἶναι ὄμορφη ἡ ἡμέρα.

Δὲν μὲ ἐνδιαφέρει νὰ μάθω πόσα λεφτὰ ἔχεις. Θέλω νὰ ξέρω ἂν μπορῇς νὰ σηκωθῇ μετὰ ἀπὸ ἕνα βράδυ θλίψεως καὶ ἀπογνώσεως καὶ νὰ κάνῃς ὅ,τι χρειάζεται νὰ γίνῃ γιὰ τὰ παιδιά.

Δὲν μὲ ἐνδιαφέρει ποὺ καὶ τί ἔχεις σπουδάσει. Θέλω νὰ ξέρω ἂν κάτι σὲ στηρίζῃ μέσα σου ὅταν ὅλα ἔξω καταῤῥέουν. Θέλω νὰ ξέρω ἂν μπορῇς ὅταν εἶσαι μόνος μὲ τὸν ἑαυτό σου νὰ ἀπολαμβάνῃς αὐτὲς τὶς μοναχικὲς στιγμές.

Δὲ μὲ ἐνδιαφέρει ποιός εἶσαι καὶ πὼς ἔφθασες ὡς ἐδῶ. Θέλω νὰ ξέρω ἂν μπορῇς νὰ σταθῇς στὴν ἄκρη τῆς θαλάσσης καὶ καὶ νὰ φωνάξῃς στὸ ἀσήμι τῆς πανσελήνου καὶ στὸ χρυσάφι τὸ ἡλίου: Ναὶ εἶμαι ἄνθρωπος σημαντικὸς καὶ ἡ ζωή μοῦ ἀνήκει !!!!!!!!

Γιώτα Σούσουλα

φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply