Μιαούλεια καὶ τὰ …μυαλὰ στὰ κάγκελα!!!

Μιαούλεια καὶ τὰ μυαλὰ στὰ κάγκελα!!!Εἶμαι κάπως …ἀπόλυτη σὲ ἀρκετὰ θέματα. Ἴσως περισσότερο ἀπὸ ὅσο χρειάζεται, ἀλλὰ δὲν μπορῶ νὰ τὸ ἀποφύγω.
Εἶμαι μάλιστα ἀπολύτως ἀπόλυτη σὲ ζητήματα ἤθους. Ἀφῆστε δὲ ποὺ πιστεύω πὼς τὰ στερνὰ πρέπει νὰ τιμοῦν τὰ πρῶτα.
Διότι ἕνας ἄνθρωπος, ποὺ ἔχει ζήσῃ τὴν ζωή του, ποὺ ἔχει τὶς ὅποιες ἐμπειρίες του, ποὺ τέλος πάντων ἔχει ἀποκτήσῃ μίαν κρίσι καλλίτερη ἀπὸ αὐτὴν ποὺ εἶχε στὰ πέντε του ἤ στὰ δεκαπέντε του ἤ στὰ εἰκοσιπέντε του, εἶναι σαφῶς πιὸ ὤριμος, πιὸ μετρημένος καὶ πιὸ ἀξιοσέβαστος.
Βέβαια αὐτὰ τὰ πιστεύω ἐγώ. Ὄχι ὅλοι. Ὅπως γιὰ παράδειγμα ὁ Μιαούλης, ποὺ μάλλον σκοτίστηκε γιὰ τὴν ὑστεροφημία του, δίδοντας τόπο στὸ μένος του νὰ ἐκφραστῇ καταστρέφοντας τὸν στόλο μας στὸν Πόρο τὸ 1831.

Ἄν καὶ καταπιάστηκα μὲ τὸ θέμα ἀρκετὰ ἀναλυτικὰ ἐχθές, δὲν μπορῶ, λόγῳ τῆς ἡμέρας, νὰ τὸ ἀποφύγω σήμερα καὶ νὰ μὴν ἐπανέλθω.
Τιμοῦμε λοιπὸν στὰ Μιαούλεια, σήμερα, κάποιον ποὺ κατέστρεψε τὸν στόλο. Δὲν τιμοῦμε κάποιον ποὺ διέσωσε τὸν στόλο.

Ὁ Ἀνδρέας Βῶκος (κι ὄχι Μιαούλης) ἦταν ἕνας ἄξιος καπετάνιος στὰ ὅσα τὸν ἀφοροῦσαν. Στὸ θέμα ὅμως τῆς ἐπαναστατικῆς του δράσεως ἦταν τὰ πάντα διαφορετικά, ἀπὸ αὐτὰ ποὺ μᾶς ἔμαθαν. Ὁ Βῶκος ἐπελέγῃ, ἀπὸ τοὺς Ὑδραίους προκρίτους, νὰ ἀντικαταστήσῃ τὸν Τομπάζη, ὅταν αὐτὸς τὰ ἔχασε στὴν ναυμαχία τῆς Ἀλικαρνασσοῦ. Σαφῶς γιὰ νὰ ἐπιλεγῇ ἐθεωρεῖτο πολὺ πιὸ ψύχραιμος καὶ διαυγής. Καὶ ἦταν. Τὸ ἀπέδειξε στὶς ναυμαχίες ποὺ ἀκολούθησαν καὶ βγῆκε ἀπὸ αὐτὲς νικητής. Δὲν φοβήθηκε, δὲν τὸ ἔβαλε στὰ πόδια, δὲν κρύφτηκε. Ἁπλῶς πάντα ζητοῦσε νὰ προπληρωθῇ γιὰ τὶς ὑπηρεσίες του. Ὅμως τὸ ἀπέδειξε μερικῶς κι ὄχι ὁλικῶς!!!

Ἀλήθεια, μποροῦμε νά φανταστοῦμε τόν Νικηταρᾶ ἤ τόν Κολοκοτρώνη ἤ τόν Ἀνδροῦτσο νά περιμένουν πρῶτα νά πληρωθοῦν καί μετά νά πολεμήσουν;
Φανταζόμαστε τό τί θά γινόταν στήν Γραβιᾶ ἐάν ὁ Ἀνδροῦτσος ἀξίωνε πρῶτα τά μισθά του καί μετά νά κλεινόταν στό χάνι; Ἤ τί θά συνέβαινε στά Δερβερνάκια ἐάν ὁ Νικηταρᾶς πρῶτα θά περίμενε νά πληρωθῇ καί μετά νά κλείσῃ τόν δρόμο στόν στρατό τοῦ Δράμαλη; Μήπως μποροῦμε νά διανοηθοῦμε τό τί θά συνέβαινε ἐάν ὁ Κολοκοτρώνης πρῶτα θά ἔπρεπε νά πληρωθῇ μέ τά μισθά του καί μετά νά ἀναλάβῃ δράσι κατά τοῦ Δράμαλη ἤ τοῦ Ἰμπραῆμ ἤ τοῦ Χουρσῆτ; Ἤ θά ἔπρεπε νά περιμένῃ γιά νά πληρωθῇ καί μετά νά ἀναλάβῃ τήν εὐθύνη τῆς ἐνάρξεως τῆς ἐπαναστάσεως;

Ἡ Χίος καὶ τὰ Ψαῤῥὰ κατεστράφησαν διότι κάτι τύποι, μεταξύ τους φυσικὰ κι ὁ Μιαούλης, ὥς ἀρχηγὸς τοῦ στόλου τότε, δὲν πῆραν τὰ μισθά τους. Τὸ αὐτὸ συνέβῃ καὶ μὲ τὴν Κάσο. Δὲν εἶχε χρῆμα τὸ ταμεῖο ἄρα δὲν ὑπῆρχε λόγος νὰ ξεκινήσουν τὰ πλοῖα τοῦ στόλου. Ἄρα ἄς σφαγοῦν οἱ Κάσιοι, οἱ Χιῶτες, οἱ Ψαῤῥιανοί… Καὶ πόσοι ἄλλοι… Τόσο αἷμα γιατί; Διότι δέν ἔπεσε τό παραδάκι ἐγκαίρως στήν τσέπη τῶν πλοιάρχων;
Καὶ καλά… Εἷναι κατανοητὸν τὸ γεγονὸς πὼς δὲν μποροῦσαν νὰ ταξειδεύουν οἱ ναυτικοί μας ἀφήνοντας πίσω τους τὶς οἰκογένειές του νὰ πεινοῦν. Λογικότατον. Ἀλλά στήν ἀνάγκη; Τί γίνεται στήν ἀνάγκη;
Διότι γνώριζαν πὼς καταφθάνει ὁ ὀθωμανικὸς στόλος στὰ νησιά μας. Τί ἔκαναν γιά τήν ἀνάγκη; Δέν μποροῦσαν νά θυσιάσουν κάτι μικρό γιά νά κερδίσουν κάτι μεγάλο; Δέν μποροῦσαν νά ἐπιχειρήσουν νά διασώσουν τούς νησιῶτες; Ἤ μήπως δέν ἤθελαν νά τούς διασώσουν;

Νά τό δοῦμε ὅμως καὶ διαφορετικά.
Ὁ Παπαφλέσσας θεωρεῖται ἀπὸ τοὺς σημαντικοτέρους Ἕλληνες ποὺ στήριξαν τὴν ἐπανάστασι, ἰδίως κατὰ τὴν ἔναρξί της. Δὲν μποροῦμε νὰ ἀμφισβητήσουμε τὸν πατριωτισμό του ἤ τὸ ἔργο του. Ὅταν ὅμως ἄρχισαν νὰ γεμίζουν τὰ ταμεῖα μὲ τὸ χρῆμα τῶν Ἄγγλων καὶ τῶν Γάλλων ἦταν ὁ πρῶτος ποὺ πάσχισε νὰ χωθῇ, ὅσο βαθύτερα μποροῦσε, στὴν λάσπη καὶ τὴν σιχαμάρα τοῦ βολέματος. Τελικῶς κατήντησε χειρότερος τῶν ἐμπνευστῶν του.
Ἀλλὰ παρέμενε Παπαφλέσσας. Ὁ Μαυροκορδᾶτος ἤ ὁ Νέγρης ἤ ὁ Κωλέττης οὐδέποτε θὰ ἔπρατταν κάτι ποὺ νὰ ἀπεδείκνυε ἀγάπη γιὰ τὴν Πατρίδα, διότι τὸ χρῆμα καὶ ἡ ἐξουσία ἦταν μεγαλυτέρας ἀξίας γιὰ αὐτούς. Ὁ Παπαφλέσσας ὅμως κατάφερε, ἀκόμη καὶ τὴν τελευταία στιγμή, νὰ φέρῃ στὴν ἐπιφάνεια αὐτὸ τὸ κάτι ποὺ κάνει τοὺς ἀνθρώπους νὰ διαχωρίζονται ἀπὸ τὰ κτήνη. Τὴν συνειδητοποίησι τῆς ταὐτότητός του.
Ἀποτέλεσμα; Τὸ Μανιάκι.
Δῆλα δὴ ἦλθαν τὰ στερνά του νὰ τιμήσουν τὰ πρῶτα του. Θέλουμε δὲν θέλουμε μὲ ἕνα σφουγγάρι σβήνουμε κάθε του λάθος, κάθε του προδοσία, κάθε δόλο. Καὶ σήμερα τιμοῦμε τὸν Παπαφλέσσα γιὰ τὸ Μανιάκι ποὺ τὸν ὁδήγησε στὴν κάθαρσι κι ὄχι γιὰ τὶς δολοπλοκίες του καὶ τὶς ἀτιμίες του.

Τί  θά περιμέναμε λοιπόν ἀπό τόν Μιαούλη; Δέν θά περιμέναμε κάτι ἀντίστοιχο μέ αὐτό πού ἔκανε ὁ Παπαφλέσσας; Δέν θά περιμέναμε νά τιμήσουν τά στερνά του τά πρῶτα; Δῆλα δή δέν θά περιμέναμε νά κάνῃ κάτι γιά τό ὁποῖο ἐπίσης ἐμεῖς θά διαγράφαμε τά ὅποια λάθη του; Τό ἔπραξε; Τί ἔπρεπε νά δοῦμε καί τί εἴδαμε;  Τήν καταστροφή τοῦ στόλου μας μέ τήν στήριξι καί τήν ὑποστήριξι τῶν ἀγγλογάλλων;
Καί ποῦ κατέληξε ὅλο αὐτό; Μήπως στήν δολοφονία τοῦ Καποδίστρια; Δῆλα δή στήν δολοφονία τοῦ μοναδικοῦ ἀνθρώπου πού ἀγάπησε καί ὑπηρέτησε τήν Ἑλλάδα ἀφιλοκερδῶς κι ἐντίμως;

Ὄχι λοιπόν. Δὲν τὸ ἔπραξε. Δὲν ἔκανε κάτι γιὰ τὸ ὁποῖον ὀφείλουμε νὰ τὸν τιμοῦμε. Σὰν τὸν Ξέρξη μπῆκε κι ἔκαυσε. Κατέστρεψε. Ἀλήθεια τί περισσότερο θά ἔκανε ἕνας ἐχθρός; Μᾶς ἔχει ἀπασχολήσῃ;
Ἀν τὶ νὰ παραμείνῃ ἔξω ἀπὸ ἐμφυλίους καὶ πατριδοκαπηλεῖες, αὐτὸς εἰσῆλθε στὸ ὅποιο στρατόπεδον τῶν ἐχθρῶν τοῦ Ἔθνους ἐνεργῶς καὶ κατέληξε στὸ νὰ καταστρέψῃ τὸν στόλο.

Ὄργανον, θὰ μοῦ πεῖτε, τῶν Ἄγγλων, τοῦ Μαυροκορδάτου καὶ τῶν Κουντουριώτηδων.
Ἴσως… Μὰ δὲν ἦταν μωρό. Μεστὸς μεστὸς ἑξηντάρης ἦταν. Ὄχι ἔφηβος. Ἐὰν ἕνας ἑξηντάρης στὰ νεῦρα του ἐπάνω, διότι δὲν ἔλαβε τὸ χρῆμα ποὺ ἀξίωσε, καίῃ στόλους, τότε τί ἔπρεπε νά κάνουν οἱ ἔφηβοι; Νά μᾶς ἀφανίζουν κάθε φορά πού δέν τούς κάνουμε τά χατήρια;
Συζητᾶμε πάντα γιὰ τὸν Μιαούλη… Γιὰ τὸν Μιαούλη!!!

Καί μετά; Τί συνέβῃ;
Τόν κυνήγησε κάποιος; Τόν τιμώρησε; Ἀξιώθηκε ἀποζημίωσις; Ἤ τόν ἐπιβραβεύσαμε κανονικότατα;

Μόλις ὁ Βῶκος ἔκαυσε τὸν στόλο ἔγινε δεκτὸς στὴν Ὕδρα μὲ ἰδιαίτερες τιμές.
Ὁ Καποδίστριας ὅμως ἀπεφάσισε νὰ ἀσκήσῃ τὶς νόμιμες διώξεις. Αὐτές, κατὰ τὰ συνήθῃ παγκόσμια δεδομένα, ἐμπεριεῖχαν καὶ τὴν ἐσχάτη τῶν ποινῶν. Δῆλα δὴ ἀτιμωτικὸ θάνατο γιὰ προδοσία.
Τί ἀκολούθησε;
Ὤ…. Τίποτα σπουδαῖον. Ἁπλῶς ὁ Καποδίστριας ἔπεφτε νεκρὸς λίγες ἑβδομάδες ἀργότερα, οἱ διώξεις κατὰ τοῦ Μιαούλη ἔπαυσαν αὐτομάτως κι ἀν τὶ τιμωρίας τὸν ἐπέλεξαν γιὰ τὴν ὑποδοχὴ τοῦ Ὄθωνος λίγους μῆνες ἀργότερα. Δῆλα δὴ τὸν ἐτίμησαν κι ἀπὸ ἐπάνω.
Τί ἀκριβῶς δέν ἔχουμε ἀντιληφθῆ

Σήμερα κάποιοι τραβοῦν νὰ μᾶς πείσουν πὼς πρέπει νὰ τιμοῦμε τὸν Μιαούλη… Ναί, πράγματι, τιμοῦν τὸν Μιαούλη οἱ χρηματοδότες του, οἱ συνεργοί του καὶ οἱ διάδοχοί του. Ἐμεῖς γιατί τόν τιμοῦμε; Ἤ μήπως μᾶς ἄρεσε αὐτή ἡ ἐσχάτη προδοσία; Μήπως μᾶς ἀρέσει σήμερα πού οἱ διάδοχοι τῶν συνεργῶν του ἀκόμη μᾶς καταστρέφουν; Μήπως ἀπολαμβάνουμε τό ὅ,τι μᾶς ἔχουν ξεσκίσῃ τόσα χρόνια κρατῶντας μας ὑπό τόν ἔλεγχο τῶν τότε χρηματοδοτῶν τους;

Δὲν ξέρω γιὰ ἐσᾶς συν-Ἕλληνες, ἀλλὰ ἐγὼ ἀπεφάσισα ἐπὶ τέλους νὰ μὴν συμμετέχω στὶς παπαρολολογίες καὶ στὶς ἀθλιότητες ποὺ τόσο ὡραῖα μᾶς τάισαν. Θὰ τιμοῦσα τὸν Βῶκο, τὸν ὁποῖον κι εὐχαριστῶ ἰδιαιτέρως, γιὰ τὴν δράσι του ἔως ἀρχηγοῦ τοῦ στόλου, ποὺ κατετρόπωσε τὸν ἐχθρό. Δὲν τὸν τιμῶ φυσικὰ γιὰ τὴν συνενοχή του στὴν καταστροφὴ τῶν Ψαῤῥῶν, τῆς Χίου καὶ τῆς Κάσου. Οὔτε γιὰ τὴν τόσο μεγάλη του ἐξάρτησι ἀπὸ τὸ χρῆμα.
Οὔτε γιὰ τὴν  καταστροφὴ τοῦ στόλου.
Μόνον γιὰ τὴν σχέσι του μὲ τὸ χρῆμα καὶ τὴν σύνδεσί του μὲ τὴν ὅποιαν δράσι του ἤ ἀδράνειά του, ἀξίζει νὰ ἐπανελέγξουμε τὸ ποιὸς ἦταν. Ἐὰν ὅμως προσθέσουμε καὶ τὴν καταστροφὴ τοῦ στόλου, τότε συζητᾶμε γιὰ προδοσία.
Γιὰ αὐτοῦ τοῦ μεγέθους τὴν προδοσία καὶ μόνον περνᾶ αὐτομάτως στὴν λέσχη τῶν προδοτῶν. Ἐὰν μάλιστα προσθέσω καὶ τὴν δολοφονία Καποδίστρια ποὺ ἀκολούθησε, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν πανηγυρική του ἀθώωσι, δυστυχῶς, πολὺ δυστυχῶς, χειροτερεύουν τὰ δεδομένα εἰς βάρος του.

Τί λέτε; Θά λάβετε μέρος κι ἐσεῖς σήμερα στίς ἐκδηλώσεις ἤ θά ἀποφασίσετε νά καταργήσετε διά παντός τόν Βῶκο ἀπό τό πάνθεον τῶν πραγματικῶν ἡρώων;

Φιλονόη

Υ.Γ. Ἐπεὶ δὴ βαρέθηκα νὰ μὲ χειραγωγοῦν γιὰ τὰ ἁπλούστερα, σήμερα, εἰδικῶς σήμερα, θὰ τολμήσω νὰ προσβάλλω τὴν μνήμη κάποιου ποὺ πρόδωσε καὶ ποὺ προσπάθησαν νὰ μοῦ τὸν στολίσουν σὰν ἐθνοσωτήρα. Λυπᾶμαι, λυπᾶμαι πολύ, ἀλλὰ ἤ θὰ μάθουμε τὴν ἱστορία μας ὥς ἔχει ἤ ἄς τινάξουμε τὰ μυαλά μας καλλίτερα… Δὲν ἔχει νόημα νὰ δουλευόμαστε καὶ μεταξύ μας.

Καλοῦ κακοῦ ὅμως διαβᾶστε κι αὐτό:

 

1 Αὐγούστου 1831. Ἡ καταστροφὴ τοῦ στόλου μας ἀπὸ τὸν Βῶκο-Μιαούλη.

φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

3 thoughts on “Μιαούλεια καὶ τὰ …μυαλὰ στὰ κάγκελα!!!

  1. Ὁ Ἀνδρέας Μιαούλης ὑπῆρξε ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγίστους ἥρωες τοῦ 21 ἀπὸ τὴν ἀρχὴ μέχρι τὸ τέλος καὶ τίθεται ἐν ἀμφιβολία ἐὰν ἡ Ἐπανάστασι θὰ ἐτελείωνε αἰσίως χωρὶς τὴν συμμετοχή του, μὲ ἀποκορύφωμα τὴν ναυμαχία τοῦ Γέροντα, κατόρθωμα μοναδικὸ στὴν παγκόσμια ναυτικὴ ἱστορία. Ἐκεῖ ὁ γίγας αὐτὸς μὲ 75 πλοῖα καὶ 800 πυροβόλα κατεναυμάχισε ἕνα στόλο ἀποτελούμενον ἀπὸ 300 πλοῖα καὶ 5.500 πυροβόλα μεγάλου βεληνεκοῦς.
    Ἀνέλαβε τὴν ναυαρχία κατόπιν ἰσχυρῶν πιέσεων τοῦ Λαζάρου Κουντουριούτου καὶ ἀφ’ ὅτου ἀπεδέχθη τοῦτο ἔκαμε καὶ τὸ πρῶτο του κατόρθωμα. Ἔπαψε ναὶ πίνῃ, συνήθεια τὴν ὁποία εἶχε ἀπὸ νεαρᾶς ἡλικίας. Ἔκτοτε δὲν ἔβαλε σταγόνα εἰς τὸ στόμα του καὶ οὐδεὶς ποτὲ τὸν εἶδε μεθυσμένο..
    Εἶναι ἀληθὲς ὅτι σὲ στιγμὴ κακῶν παρορμήσεων καὶ ἐξάψεως ἔκαυσε τὸν στόλο στὸν Πόρο, πρᾶξι γιὰ τὴν ὁποία μετενόησε καὶ ἔκλαυσε πικρῶς ἰδίως γιὰ τὴν ἀπώλεια τῆς φρεγάτας «ΕΛΛΑΣ» ὡς κυβερνήτης τῆς ὁποίας ἔδρεψε δάφνες περὶ τὰ τέλη τοῦ ἀγῶνος. Ὡς ἀληθινὸς ἄνδρας παρεδέχθη τὸ λάθος του καὶ τοῦτο τὸν ἐξιλεώνει στὴν κρίσι τῆς ἱστορίας.
    Ἐν πάσει περιπτώσει ἔδοσε τὸν καλύτερο ἑαυτό του κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ ἀγῶνος, ἐκράτησε τὰ νερὰ τοῦ Αίγαίου ἀσφαλῆ μὲ τὶς παράτολμες ἐνέργειες καὶ τοὺς ἀπίστευτους ἐλιγμούς του καὶ ἐπειδὴ δὲν ἦτο θεὸς ἤ τέκνο θεοῦ κάποια λάθη του συγχωροῦνται.
    Καὶ κάτι περὶ Παπαφλέσσα. Ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς συμμετοχῆς του μόνο παράδειγμα πρὸς μίμησι δὲν ἦταν. Ὅμως κάποια στιγμὴ εἶδε τὰ λάθη του καὶ σὰν ἀληθινος ΑΝΔΡΑΣ ἔσπευσε στὸ Μανιάκι πρὸς ἐξιλέωσιν. Καὶ τὰ κατάφερε. Τὸ Μανιάκι καὶ μόνον ἀρκεῖ νὰ σβήσῃ ὅλες τὶς προηγούμενες ἀποκοτιές του καὶ νὰ τὸν τοποθετήσῃ στὸ Πανθεον τῶν μεγάλων ἡρώων.
    Νομίζω ὅτι ὅταν ἀσχολούμεθα μὲ τὴν κριτικὴ ἱερῶν προσώπων καλὸ θὰ εἶναι νὰ εἴμαστε λιγώτερο ἐξαρτημένοι ἀπὸ τὶς ἐσωτερικές μας παρορμήσεις.
    Διότι ποιοὶ εἴμαστε ἐμεῖς οἱ ἐλάχιστοι ὥστε νὰ κρίνουμε τοὺς Γίγαντες;

    • Ἀγαπητὴ Οὐράνα, πολὺ καλῶς τὰ γράφεις, ἀναφορικῶς μὲ τὰ ἐπιτεύγματα τοῦ Βώκου. Αὐτὸ ποὺ δὲν δικαιολογεῖς ὅμως εἶναι οἱ «συμπτώσεις». Δὲν κατέστρεψε ἕνα πλοῖο μόνον. Δύο ἀνετίναξε κι ἔγινε αἰτία νὰ βυθιστοῦν τὰ περισσότερα. Δὲν ἄκουσε τὰ παρακάλια τοῦ Κανάρη. Δὲν σεβάστηκε τὸ γεγονὸς τῆς ἐγκαταλείψεῶς του ἀπὸ τὸ μεγαλύτερο τμῆμα τῶν συντρόφων του. Δὲν τίμησε οὔτε τὸν Καποδίστρια, ὄχι ὥς πρόσωπο, ἀλλὰ ὥς κυβερνήτη, ὅπως ὄφειλε, διότι ὁ Καποδίστριας δὲν ἐξυπηρετοῦσε ξένα συμφέροντα ἀλλὰ τὰ ἑλληνικά.
      Τέλος, καλὸ θὰ ἦταν νὰ ἐξετάσουμε τὸ πῶς ἔγινε δεκτὸς στὴν Ὕδρα, κατόπιν τοῦ ἐγκλήματός του, γιὰ τὶς τιμὲς ποὺ τοῦ ἐπεφύλαξαν καθῶς ἐπίσης καὶ τὸ ἐὰν ἔπαυσαν, ἤ ὄχι, κατόπιν τῆς δολοφονίας τοῦ Καποδίστρια, οἱ διώξεις ἐναντίον του.
      Ἄλλως τέ, γιατί νά ἀσχολούμαστε μόνον μέ τόν «ἀφρό τῶν γεγονότων» κι ὄχι μέ τήν οὐσία; Γιατί νά τιμοῦμε κάποιον πού ἔπρεπε νά τιμωρηθῇ; Γιατί νά γλεντοκοποῦμε στήν ἐπέτειο τῆς καταστροφῆς πού προεκάλεσε; Δέν καταντοῦμε ἀναξιοι ἀπόγονοι ἀξίων προγόνων; Δέν προσβάλλουμε τήν μνήμη τοῦ Καποδίστρια, τοῦ Κολοκοτρώνη, τοῦ Νικηταρᾶ, τοῦ Κανάρη, τῶν Ψαῤῥιανῶν νεκρῶν, τῶν Χιωτῶν νεκρῶν, τῶν Κασίων νεκρῶν; Δέν καταλήγουμε ἐπιδερμικοί; Πῶς θέλουμε νά μάθουμε τό ποιοί εἴμαστε ἐάν δέν φροντίσουμε νά μάθουμε τό ἀπό ποῦ προερχόμαστε;

Leave a Reply to ΟΥΡΑΝΑCancel reply