Σκέψις:

Στὴν Ἀρχαία Ἑλλάδα, ἐτιμᾶτο ἡ θεότητα μὲ προσφορὰ ἢ στὸν βωμὸ ἢ στὸ ἄγαλμά της, τὸ ὁποῖο ἄγαλμα ΔΕΝ ἦταν ἀντικείμενο λατρείας, οὔτε ἐπιστεύετο ὅτι «ἤταν θαυματουργό» – ἆσε ποὺ στὴν βαθυτέρα φιλοσοφία τους οἱ τότε Ἕλληνες, ἰδιαίτερα μετὰ τὸ 500 π.Χ., στὴν οὐσία ἦσαν μονοθεϊστές, μὲ τὴν ἔννοια τοῦ ὅ,τι ἀνέφεραν τὸ ἀπόλυτον ΟΝ…
Ὅταν κατατίθεται σήμερα στεφάνι σὲ ἕνα ἄγαλμα, δίδεται τιμὴ (καὶ ὄχι λατρεία ) στὸ μνημεῖο, ὅπως π.χ. ὁ  Ἄγνωστος Στρατιώτης. Ἔτσι ἔδιδαν τιμὴ καὶ οἱ πρόγονοί μας στοὺς θεούς των. Ὄχι σὰν τοὺς χριστιανούς ποὺ φιλοῦν εἰκόνες καὶ προσκυνοῦν λείψανα. Αὐτό ποὺ κάνουν οἱ χριστιανοί, αὐτὸ εἶναι εἰδωλολατρία καὶ ὄχι ἡ τιμή ποὺ  δίδουμε καταθέτοντας ἕνα στεφάνι σὲ ἕνα μνημεῖο πεσόντων ἡρῴων.

Τὰ περὶ «εἰδωλολατρείας τῶν Ἑλλήνων» λοιπὸν εἶναι προβοκάτσια τῶν Χριστιανῶν.
Πολλὲς ἐκκλησίες καὶ μοναστήρια εἶναι κτισμένα ἐπάνω σὲ ἑλληνικοὺς ναούς, πού τὶς ἐγκρέμισαν διὰ τῆς βίας. Πήραν ὅλη τὴν γῆ τῶν ναῶν τῶν ἐθνικῶν.
 Ἄσχετα μὲ τό τὶ πιστεύει κάποιος,  δὲν πρέπει νὰ δοθοῦν σὲ ἕνα σωματεῖο ἀρχαιολόγων, ἱστορικῶν  καὶ ἀρχιτεκτόνων μέρη ποὺ πῆραν οἱ χριστιανοὶ ἀπὸ τοὺς ἐθνικούς, ὥστε νὰ ξανά κτίσουν τοὺς ναοὺς καὶ νὰ ἀποθέτουμε τιμὴ οἱ σημερινοὶ Ἕλληνες στοὺς προγόνους μας ὅπως στόν ἄγνωστο στρατιώτῃ;
Θὰ πεῖτε, τώρα μέ τήν κρίσι θά κτισθοῦν ναοί;
Νομίζω σὲ κάθε νομὸ μπορεὶ νὰ κτισθῇ καὶ ἔνας ναὸς μὲ ἐθελοντικὴ ἐργασία.
Ἐξ ἅλλου θὰ ὑπάρξῃ καὶ τουρισμὸς.
Θὰ ἔλθουν ξένοι νὰ δοῦν πῶς ἐτιμοῦσαν οἱ πρόγονοί μας τοὺς θεοὺς των.
περιοδικὸ ἀναζήτησις