Γίναμε πολλοί;

Τά πάντα λοιπὸν εἶναι νερό…
Ἐὰν δὲν τὸ γνωρίζαμε, καιρὸς εἶναι νὰ τὸ συνειδητοποιήσουμε…
Τὰ πάντα εἶναι νερό!!! Νερό!!! Σκέτο!
Ἤ ὀρθότερα, ὑδρογόνον καί ὀξυγόνον; Δῆλα δή, πολύ ὑδρογόνον καί λίγο ὀξυγόνον;

(Μά ποῦ τά εἶχα διαβάσῃ αὐτά; Μά γιατί δέν θυμᾶμαι; Μά ποιός τό εἶχε πῇ πρῶτος αὐτό; Χμμμ…. Ἀλλὰ δὲν ἔχει καὶ τόσην  σημασία σήμερα τὸ ποιὸς τὰ εἶπε πρῶτος…)
Αὐτὸ ποὺ πρέπει νὰ μᾶς ἀπασχολῆ φυσικὰ δὲν εἶναι ἡ σύστασις τῶν τροφῶν μας ἀλλὰ ἀλλὰ ἡ χρήσις αὐτῶν, ἡ κατάχρησις καὶ οἱ φυσικοὶ πόροι, ποὺ μᾶς τὶς ἐξασφαλίζουν.
Ἄν καὶ τὰ πάντα γύρω μας ἀποτελοῦνται ἀπὸ νερό, ἐμεῖς μᾶλλον, λόγῳ τῆς ἀγνοίας μας, ἤ ἀκόμη καὶ τῆς ἀσυνειδησίας μας, αὐτὸ τὸ νερὸ τὸ χρησιμοποιοῦμε σὰν νὰ εἶναι κατοχυρωμένη ἰδιοκτησία μας… Ἄν καὶ παραμένει ἐλαχίστη, σὲ σχέσιν μὲ τὴν συνολικὴ ζωὴ στὸν πλανήτη, ἡ δική μας παρουσία ἐδῶ, καὶ κατ’  ἐπέκτασιν καὶ τὸ δικαίωμά μας σὲ αὐτὸ τὸ ἀγαθό, εἶναι ἀπειροελάχιστον, ἔχουμε ἐπιτρέψῃ στὸ νὰ μετατρέπεται ἐτοῦτο τὸ τέλειον ἀγαθὸ σὲ …φονικὸν ἐργαλεῖον, γιὰ ὅλα τὰ ἄλλα εἴδη τοῦ πλανήτου…

Γίναμε πολλοί; Ἤ μήπως κάτι ἄλλο συμβαίνει;

Τα πάντα είναι νερό. Πόσο ξοδεύουμε στο φαγητό μας

Πριν φάτε κάτι διαβάστε πόσο πόσιμο νερό χρησιμοποιείτε για την παρασκευή του. Ποια είναι η απορρόφηση από τη Γεωργία

Ό, τι τρώμε είναι πλημμυρισμένο με “εικονικό νερό”, ή  νερό που χρησιμοποιείται έμμεσα για την παραγωγή τροφίμων. Το 70 % της κατανάλωσης νερού του κόσμου τροφοδοτεί τη βιομηχανία γεωργίας  ενώ η ζήτηση για πόσιμο νερό αυξάνεται με ρυθμό ένα τρισεκατομμύριο λίτρα ετησίως.

Το Ίδρυμα GRACE Communications θέλει να ευαισθητοποιήσει τους ανθρώπους για τη χρήση του νερού κυκλοφορώντας μια έκθεση που περιλαμβάνει τις ποσότητες νερού που χρειάζονται για να παραχθούν ορισμένες από τις αγαπημένες μας τροφές.

1 . Κομμάτι πίτσα = 42 γαλόνια νερού (158.98 λίτρα)

Αναλυτικά χρειάζονται 18 γαλόνια (68,1 λίτρα) για το αλεύρι, 21 γαλόνια (79,49 λίτρα) για το τυρί  και σχεδόν 3 (11,3 λίτρα) για τη σάλτσα. Ανάλογα με τη χώρα η ποσότητα του νερού που χρειάζεται ποικίλει ανάλογα καθώς τα υλικά διαφέρουν.

2 . Μια ντουζίνα αυγά = 636 γαλόνια (2.407 λίτρα)

Κάθε αυγό απαιτεί κατά μέσω όρο 53  γαλόνια νερού (200,6 λίτρα) για να παραχθεί και αυτό γιατί τα κοτόπουλα απαιτείτε να έχουν εντατική ύδρευση.

3 . Ένα μαρούλι = 30 γαλόνια (113,5 λίτρα)

Σε γενικές γραμμές , τα λαχανικά χρειάζονται λιγότερο νερό για να παραχθούν από ότι τα ζωικά προϊόντα.

4 . Μια φρατζόλα ψωμί = 288 γαλόνια (1090,19 λίτρα)

Μεταξύ 1996 και 2005 για την παγκόσμια παραγωγή σίτου χρειάστηκαν το  15% του συνόλου του νερού.

Η παγκόσμια γεωργία απορροφά για τις ανάγκες της, κάθε χρόνο, το 92% όλου του πόσιμου νερού της Γης, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα, που αποτελεί την καλύτερη μέχρι σήμερα ανάλυση της χρήσης των υδάτινων πόρων του πλανήτη μας.

Από αυτό, περίπου το 27% της παγκόσμιας κατανάλωσης νερού προορίζεται για την παραγωγή δημητριακών (σιτάρι, καλαμπόκι, ρύζι κ.α.), το 22% για την παραγωγή κρέατος και το 7% για την παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων.

Οι επιστήμονες επίσης καλούν σε αλλαγή των διατροφικών συνηθειών, για παράδειγμα, με περιορισμό της κατανάλωσης των “υδατοβόρων” κτηνοτροφικών προϊόντων, ώστε να εξοικονομηθεί πρόσθετο νερό. τη δομή των αγκαθιών του αχινού, προκειμένου να γίνουν πιο ανθεκτικά.

*1 Γαλόνι= 3,7 λίτρα.

πηγή

Ναί, γίναμε πολλοί…
Εἶναι ΠΑΡΑΛΟΓΟΝ νὰ καταναλώνουμε, μόνον γιὰ τὴν γεωργία μας, τὸ 92% τῶν παγκοσμίων ὑδατίνων ἀποθεμάτων.
Εἴμαστε καταστροφικοὶ γιὰ τὸν πλανήτη καὶ κατ’ ἐπέκτασιν γιὰ τὴν ἐξακολούθησιν τῆς ζωῆς.
Γίναμε πολλοὶ ἀλλὰ παραμένουμε μὴ συνειδητοποιημένοι.
Δὲν ἔχουμε ἐπίγνωσιν τῆς συνενοχῆς μας… Καὶ φυσικὰ δὲν ἔχουμε ἀντιληφθῇ πὼς ὅταν ἐμεῖς, οἱ κάτοικοι τοῦ πεπολιτισμένου κόσμου, ἀνοίγουμε τὴν βρύση μας γιὰ νὰ πλύνουμε τὸ αὐτοκίνητό μας, τὴν ἴδιαν στιγμὴ πεθαίνουν ἀπὸ δίψα μερικὲς ἐκατοντάδες παιδιά, σὲ κάποιαν γειτονιὰ τῆς Ἀφρικῆς ἤ τῆς Ἀσίας…
Ἀλλά…

Ἀλλὰ δὲν φταῖμε ἐμεῖς γιὰ τὸν θάνατον τῶν παιδιῶν στὴν Ἀφρικὴ καὶ στὴν Ἀσία…
Κι ἐδῶ εἶναι ἡ διαφορά…

Διότι τελικῶς ἐδῶ βλέπουμε μίαν σοβαρὴ μεθόδευσιν.
Τὸ νὰ πλύνω τὸ αὐτοκίνητό μου τελικῶς δὲν εἶναι πρόβλημα. Ἤ τοὐλάχιστον δὲ εἶναι τὸ μεγάλο πρόβλημα.
Διότι ἐὰν καταφέρναμε νὰ περιορίσουμε τὴν κατανάλωσιν τοῦ ὕδατος κατὰ 25% ἤ 30% ἤ 35%, ὁ κάθε ἕνας ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς κατοίκους τοῦ πεπολιτισμένου κόσμου, ΟΥΔΕΜΙΑΝ διαφορὰ θὰ ἐπιφέραμε στὰ ὑδάτινα ἀποθέματα τοῦ πλανήτου…
Γιατί;
Προσέξτε…

Κλασσικὸς λογαριασμὸς κατοικίας, θερινῆς περιόδου, ποὺ ἡ κατανάλωσις εἶναι πάντα ἰδιαιτέρως αὐξημένη.
Τί διαβάζουμε;

18 κυβικά, μετὰ βίας, σὲ διάστημα ἑνὸς τριμήνου!!! 18 κυβικὰ γιὰ τοὐλάχιστον πέντε ἀνθρώπους, ἐφ΄ ὅσον συνηθίζουμε τὰ καλοκαίρια νὰ …αὐξανόμεθα σὲ ἀριθμούς. (Ἐμεῖς, διότι δικός μου εἶναι ὁ λογαριασμός!!!)
Ναί, καὶ τελικῶς τὰ 18 κυβικά, ἐὰν μειωθοῦν κατά, ἄς ποῦμε, 30%, ἡ ἐξοικονόμησις θὰ εἶναι μόλις 6 κυβικά… τὴν στιγμὴ ποὺ γιὰ ἕνα μαρούλι, τὸ ὁποῖον θὰ φάω οὔτως ἤ ἄλλως σὲ ἕνα μόνον γεῦμα, χρειάζονται 113 λίτρα… Δῆλα δὴ 0,113 τοῦ κυβικοῦ.
Ἐὰν ἐπὶ πλεόν πιοῦμε κρασὶ ἤ μπύρα ἤ κάποιον χυμό, φθάσαμε, γιὰ πλάκα, στὸ ἕνα κυβικό…
Κι αὐτὸ μόνον ἀπὸ τὰ μαρούλια μας…
Ἐὰν φᾶμε ὅλοι μας, καὶ οἱ πέντε, ἀπὸ ἕνα μαρούλι, δίχως ψωμί, δίχως τυρί, δίχως κρέας, θὰ ἔχουμε καταναλώσῃ σχεδὸν 600 λίτρα. Δῆλα δὴ 0,6 μέρη τοῦ κυβικοῦ. Δῆλα δὴ σὲ δέκα ἡμέρες θὰ ἔχουμε καταναλώσῃ Ἕξι κυβικά, μόνον μὲ τὰ μαρούλια μας…
Φαντάζεσθε τό τί συμβαίνει ἐάν συνυπολογίσουμε ΜΟΝΟΝ ἀπό ἕνα μαρούλι γιά κάθε ἄτομο στόν πλανήτη;
Οὔτε ἡ θάλασσα δὲν θὰ φθάσῃ γιὰ νὰ καλύψουμε τὶς ἀνάγκες μας…

Τί πταίει;
Ἡ βιομηχανοποίησις τῆς παραγωγῆς πταίει. Γιὰ τὴν ἀκρίβεια ὁ τρόπος τῆς βιομηχανοποιήσεως…
Ὄχι ἡ κατανάλωσις τοῦ ἀνθρώπου, σὲ προσωπικὸ ἐπίπεδον.
Ἄλλως τέ, μὴ ξεχνᾶμε πὼς οὔτως ἤ ἄλλως ἔχουν προσθέσῃ ἀκόμη πιὸ ἐπιβαρυντικοὺς κανόνες φυτικῆς παραγωγῆς…
Τὴν ὑδροπονία…
Μίαν μέθοδος ποὺ ἀπαιτεῖ τοὐλάχιστον διπλάσιες ποσότητες ὕδατος, γιὰ νὰ παράξῃ καρπούς…
Τί λέτε λοιπόν;
Θά μπορέσουμε γιά πολύ ἀκόμη νά ἐξακολουθήσουμε αὐτό τό παιχνίδι; Ἤ μήπως νά ἀρχίσουμε νά κόβουμε σιγά σιγά τοὐλάχιστον τά προϊόντα ὑδροπονίας καί νά ἐπιλέξουμε πιό φυσικούς τρόπους διαβιώσεως;

Παρ΄ ὅλα αὐτά, ἐπιστρέφοντας στὰ γραφόμενα τοῦ παραπάνω ἄρθρου, τὰ συμπεράσματα εἶναι τρομακτικά…
Γίναμε πολλοί…
Πάρα πολλοί… Καὶ ποτὲ δὲν μάθαμε νὰ σεβόμαστε τὸν πλανήτη μας καὶ τὶς πηγές του…
Κι αὐτὸ τὸ γνωρίζουν οἱ …διαχειριστὲς τῶν «νημάτων» τῆς ζωῆς μας.
Ναί, θὰ μᾶς ταΐζουν ἀκόμη, γιὰ ὅσο χρειάζεται, ἀλλὰ καὶ θὰ μᾶς μειώνουν μὲ αὐξανομένους ῥυθμούς, κάνοντάς μας νὰ αἰσθανόμαστε ὅλο καὶ πιὸ συνυπεύθυνοι γιὰ τὴν καταστροφὴ τῶν πηγῶν… Κι ἄς εἶναι ἀποκλειστικῶς δικό τους δημιούργημα…

Γίναμε λοιπὸν πολλοί…
Ὅμως παρὰ τὶς μεθοδεύσεις, τὴν παραπληροφόρησιν, τὶς μεταθέσεις ἐνοχῶν, ὀφείλουμε νὰ σκεφθοῦμε καὶ κάτι ἀκόμη…
Κάτι διαφορετικό..
Τὸ «σκάφος», ἡ γῆ μας, γιά πόσους νοματαίους εἶναι «καστασκευασμένον»;
Μπορεῖ νά μᾶς ἀντέξῃ, μέ τόν τρόπο πού διαβιοῦμε; Ἤ ὄχι;
Μήπως ἐπεί δή γίναμε πολλοί, τὸ «σκάφος» δὲν μᾶς σηκώνει πλέον.

Κι ἐάν δέν μᾶς σηκώνῃ τό  «σκάφος», μήπως νά ἀρχίσουμε σιγά σιγά νά συνειδητοποιοῦμε πώς  στήν πρώτη «κακοτιμονιά» θάμᾶς πετάξῃ ἀπό ἐπάνω του τό ἴδιο τὸ «σκάφος»…
Ἀνεξαρτήτως πάντα τῶν μεθοδεύσεων ποὺ χρησιμοποιοῦν οἱ «κοσμοεξουσιαστές».

Φιλονόη

Υ.Γ. Τὸ παραπάνω εἶναι τοὐλάχιστον τρομακτικό!!! Τοὐλάχιστον!!!

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply