Μπορεῖ κάποιοι τότε ἀπὸ τοὺς ἀγωνιστὲς νὰ μὴν εἶχαν ἑλληνικὴ φωνῇ, εἶχαν ὅμως ἑλληνικὴ ψυχή. Σήμερα κάποιοι ἔχουν ἑλληνικὴ φωνῇ ἀλλ’ ὄχι ἑλληνικὴ ψυχή.

Ἡ δυσφήμηση τοῦ ’21 εἶναι θέμα προβολῆς. Στὴν Ἑλλάδα του σήμερα μερικοί, γιὰ νὰ διαφημιστοῦν, ἐπιλέγουν νὰ ἐξευτελιστοῦν.

Τό ’21είναι ὁ λαμπρότερος ναὸς τῆς Ἑλληνικῆς Ἱστορίας. Κάποιοι ποὺ διακατέχονται ἀπὸ Ἠροστράτειο Σύνδρομο, ἐπιχειροῦν νὰ τὸν πυρπολήσουν, γιὰ ν’ ἀκουστεῖ τ’ ὄνομά τους. Ἔχουν σὰν πρότυπο τὸν Ἡρόστρατο ποὺ πυρπόλησε τὸ ναὸ τῆς Ἐφεσίας Ἀρτέμιδος γιὰ νὰ μείνει τὸ ὄνομά του στὴν ἱστορία.

Δὲν ἦταν ὅλοι οἱ συμμετάσχοντες στὸν Ἀγῶνα λουλούδια γιὰ μύρισμα. Συνεπῶς, σπορὰ δὲν ἄφησαν μόνο ὁ Κολοκοτρώνης, ὁ Καραϊσκάκης, ὁ Μιαούλης καὶ ὁ Κανάρης. Σπορὰ καὶ ἄφθονη κοπριὰ ἄφησε καὶ ὁ… Νενέκος. Γι’ αὐτὸ φυτρώνουν σήμερα ἄφθονα ἄνθη τοῦ κακοῦ.

Ἔσφαλαν οἱ ποιητὲς Διονύσιος Σολωμὸς καὶ Ἀνδρέας Κάλβος ποὺ ὕμνησαν ἐκείνους τοὺς ἀγωνιστές. Ὄφειλαν νὰ διαβάσουν κάποιες σύγχρονες συγγραφὲς ποὺ τοὺς βγάζουν «κατσαπλιάδες».

Ἂν ὁ ἀφορισμὸς τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ Ὑψηλάντη ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο καὶ τὸν πατριάρχη εἶχε τότε κάποιο νόημα (ἀποτροπὴ σφαγιασμοῦ ἀμάχου πληθυσμοῦ), ποιό νόημα ἔχουν στὸν παρόντα καιρὸ οἱ ἀφορισμοὶ τοῦ ’21; Ἐλπίζουν σὲ κάποια ἐπάνοδο τῆς Τουρκίας ἢ σὲ ἔκδοση ἔργων τους στὴν Τουρκία;

Τό ’21 ἦταν ἕνας ὁρμητικὸς ἄνεμος. Καὶ κατὰ τὸ παροιμιακό, «οἱ κατ’ ἄνεμον πτύοντες τὰ ἑαυτῶν πρόσωπα πτύουσι».

Εἶχε πεῖ ὁ Ὄσκαρ Οὐάϊλντ: «Τὸ πνεῦμα ἔχει τὰ ὅριά του, ἡ κουταμάρα ὄχι».

Εἶχε πεῖ ὁ Μολιέρος: «Οἱ φθονεροὶ πεθαίνουν· ὁ φθόνος ποτέ!». Τὸ εἶχε ἐπισημάνει ὁ Σολωμὸς στὴν ὠδὴ ποὺ ἔγραψε γιὰ τὸν Μάρκο Μπότσαρη: «Καὶ ὁ φθόνος τοῦ στέκει ζερβά».

Ἂς μὴ λέμε κακὸ γιὰ τοὺς ἀγωνιστὲς τοῦ ’21. Ἦσαν κι αὐτοὶ ἱκανοὶ νὰ τὸ κάνουν πιὸ καλὰ ἀπό μᾶς. Φαντάζεστε τί θὰ μᾶς ἔσουρνε ὁ Καραϊσκάκης, ἂν ἔβγαινε ἀπὸ τὰ σκότη τοῦ Ἅδη καὶ ἄκουγε ὅσα ἀκοῦμε ἐμεῖς;

Καί, τέλος πάντων, τὸ δέντρο ποὺ κάνει καρποὺς πετροβολᾶνε.

Μὲ ἐπιλεκτικὲς φράσεις μπορεῖς νὰ ἀποδείξεις ὅτι ὁ ἥλιος βγαίνει ἀπὸ τή… Δύσῃ!

Ἀσφαλῶς οἱ σφαγὲς ἐνοχλοῦν κάποιους λεπτοστόμαχους δανδῆδες του πνεύματος. Ἀλλ’ οἱ ἐπαναστάσεις δὲν γίνονται μὲ κομφετί. Κι ὅπως εἶπε ὁ Ἴψεν, κανεὶς δὲν προσέρχεται σ’ αὐτὲς μέ… φράκο. Ἡ Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση εἶχε πολὺ αἷμα. Κι ἔβγαινε μέσα ἀπὸ πολὺ αἷμα. Μόνο ποὺ τὸ αἷμα αὐτὸ ἦταν ἑλληνικό. Ὅσοι ἐπικαλοῦνται τὸν Σολωμό, πρέπει νὰ θυμοῦνται τοὺς στίχους τοῦ «Ὕμνου»:

«Καὶ τὸ ρόῦχο σου ἔστὰζ’ ἄἷμα

πλῆθος ἄἷμα ἐλληνικό…»

Καμμιὰ ἐπανάσταση δὲν εἶναι εἰδυλλιακὸ τοπίο. Τίς ὡραιοπαθεῖς εἰκόνες μπορεῖ νὰ βρεῖ κανεὶς σὲ διαφημιστικὲς ἀφίσσες.

Σαράντος Καργάκος

φωτογραφία