Εἶναι ἕν τῶν συστατικῶν τῆς Οὐσίας.
Τὸ ἕτερον συστατικὸν εἶναι τὸ εἶδος ἤ ἡ μορφή, ἥτις μετὰ τῆς ὕλης ἀποτελεῖ τὸ πραγματικὸν Ὄν.
Δὲν πρέπει ὅμως νὰ νοῶμεν τὴν αἰσθητὴν μόνον ὕλην, ἦν ἔχουσι τὰ αἰσθητά.
Διότι καὶ ἐπὶ τῶν νοητῶν διακρίνομεν ὕλην καὶ εἶδος· πχ. Αἱ ἔννοιαι καὶ αἱ προτάσεις εἶναι ἡ ὕλη τοῦ συλλογισμοῦ.
Ἡ μῆνις τοῦ Ἀχιλλέως καὶ τὰ ὀλέθρια ἀποτελέσματα αὐτῆς ἐν τῷ στρατῷ τῶν Ἑλλήνων εἶναι ἡ ὕλη τῆς Ἰλιᾶδος.
Τὸ ἀθάνατον ὅμως ἔργον τοῦ Ὁμήρου δὲν ἀποτελοῦσι τὰ ὑλικὰ ταῦτα, ἀλλ’ ἡ μορφή, ἦν ἔδωκεν εἰς αὐτὰ ἡ μεγαλοφυία τοῦ ποιητοῦ.