Δὲν θέλω νὰ σωθῷ ἀπὸ τοὺς τοκογλύφους ἐὰν γύρω μου ἡ κυρὰ Κατίνα ἤ ὁ κυρ-Μῆτσος ἤ ἡ Ἑλενίτσα θὰ ἐξακολουθήσουν νὰ φροντίζουν μόνον γιὰ τὸ δικό τους τομάρι. Τὸ εἶδα κι αὐτό… Μὲ τρόμαξε… Καὶ δὲν μοῦ ἀρέσει…
Τοὺς εἶδα κι αὐτούς, τοὺς ὅποιους, ἐπωνύμους κι ἀνωνύμους, νὰ δηλώνουν μὲ ὑπερηφάνια πὼς πρέπει νὰ σωθοῦν οἱ ἴδιοι κι ἄς πᾶν νὰ ψοφήσουν οἱ ἄστεγοι, οἱ πεινασμένοι, οἱ ἄνεργοι….
Ναί, δὲν θέλω νὰ σωθῷ ἐὰν εἶναι νὰ ἐπιβιώσουν ὅλα αὐτὰ τὰ σούργελα… Θέλω νὰ σβήσω μίαν στιγμὴ πρὶν ἀπὸ τὴν ὁριστικὴν …ἐπιβίωσίν τους.
Διότι αὐτὸς ὁ πλανήτης φτιάχτηκε γιὰ νὰ φιλοξενῇ τὰ Κατὰ Φύσιν ὄντα του κι ὄχι τὰ Παρὰ Φύσιν…
Ἄλλο ὁ καθημερινὸς ἀγὼν γιὰ τὴν ἐπιβίωσιν κι ἄλλο οἱ μαζικὲς ἐκκαθαρίσεις καὶ οἱ  γενοκτονίες…
Καὶ ναὶ μὲν οἱ διωγμοὶ καὶ οἱ γενοκτονίες συμβαίνουν, γιὰ τοὺς ὅποιους λόγους, ἀλλὰ ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ τῶν γενοκτονιῶν ἐπεβίωσαν ἀδικημένα πλάσματα, καταφέρνουμε σήμερα νὰ γνωρίζουμε γιὰ αὐτὲς ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸν πόνο ποὺ ἐπισύρουν.
Τὰ Κτήνη, καθὼς καὶ τὰ παραπαίδια τους, ἐπὶ τέλους πρέπει νὰ τιμωρηθοῦν. Καὶ ὅλοι αὐτοὶ ποὺ ἀποφασίζουν πὼς ἡ δική τους ἐπιβίωσις εἶναι σημαντικοτέρα τοῦ Δικαίου, λανθάνουν… Κι ἐπεὶ δὴ λανθάνουν πρέπει νὰ τοὺς σταματήσουμε…

Δὲν θέλω νὰ σωθῷ ἐὰν ἡ δική σου πολιτικὴ παράταξις, ἡ δική σου ὁμάδα, ἡ δική σου θρησκεία ἐπικρατήσουν τῆς δικῆς μου ἤ τοῦ ἄλλου… Δὲν θέλω…
Διότι ἐὰν σωθῷ σὲ μίαν τέτοιαν κοινωνία θὰ εἶμαι ὑποκριτής. Θὰ ἐθελοτυφλῶ μόνον καὶ μόνον γιὰ νὰ μπορέσῳ νὰ σοῦ δόσῳ πιστώσεις ἐπιβιώσεως.
Δὲν θέλω… Θέλω νὰ ἐπικρατῇ, σὲ ἰσοῤῥοπημένες κοινωνίες, ἡ κάθε θρησκεία, ἡ κάθε ὁμάδα, ἡ κάθε πολιτικὴ ἰδεολογία, κατὰ τὶς ἀνάγκες τῆς ὁμάδος ποὺ τὴν χρειάζεται καὶ τὴν στηρίζει…
Θέλω νὰ ἐπικρατοῦν τὰ ἤθη τους, τὰ ἔθιμά τους, οἱ ἑορτές τους, στὶς κατὰ τόπους ὁμάδες, κατὰ πῶς ἐκεῖνες ἐπιθυμοῦν κι ἀρέσκονται, δίχως ὅμως νὰ ἀσκοῦν βία στὶς διπλανές τους, ἐπεὶ δὴ τυγχάνουν ἄλλης ὀπτικῆς.  Θέλω ΟΛΟΙ νὰ ἀσκοῦν ἐλευθέρως τὸ δικαίωμα τοῦ αὐτοπροσδιορισμοῦ… Νὰ ἀπολαμβάνουν τὴν ζωή τους κατὰ πῶς τοὺς ὁρίζει ἡ καρδιά τους καὶ ἡ λογική τους, δίχως νὰ ἐπιβουλεύονται τὸ κοινὸ καλό.
Δὲν θέλω λοιπὸν νὰ ἐπικρατήσουν τὰ ἄκρα… Δὲν τὸ δικαιοῦνται…
Θέλω τὶς ἰσοῤῥοπίες… Θέλω ὁ κάθε Ἄνθρωπος νὰ ἔχῃ τὸν προσωπικό του χῶρο ἀλλὰ καὶ τὸν κοινωνικό, δίχως νὰ θίγεται ὁ προσωπικός του χῶρος.
Ἐὰν ἐπικρατήσῃ ὅμως ἡ μία ἤ ἡ ἄλλη ἤ ἡ παρ΄  ἄλλη ὁμάς, τότε ὁ προσωπικὸς χῶρος θὰ καταργηθῆ…. Κι αὐτὸ δὲν θέλω νὰ τὸ ζήσῳ…

Δὲν θέλω νὰ σωθῷ ἐγὼ μὲ τεχνητὰ μέσα. Μὲ πλαστικὰ τρόφιμα, δηλητηριασμένο νερό, χημικὰ φάρμακα…
Θέλω νὰ ἔχῳ τὸ δικαίωμα νὰ στραφῷ, ὅταν ἀπαιτηθῇ στὴν Μάννα Γῆ γιὰ νὰ τῆς ζητήσω τὶς προσφορές της σὲ τροφή, σὲ ὕδωρ καὶ σὲ θεραπεῖες. Τὰ πάντα εἶναι ἐκεῖ κι ἐγὼ ὀφείλω νὰ τὰ διασώσῳ καὶ νὰ τὰ διδάξῳ στὶς ἐπερχόμενες γενεές… Δὲν θέλω νὰ ἐπιβιώσῳ μὲ τεχνητὰ μέσα…
Θέλω ὁ Ἥλιος, ἡ Γῆ, ὁ Ἀήρ, τὸ Ὕδωρ νὰ μὲ τρέφουν… Δὲν θέλω νὰ διαβιῷ ἐξαρτημένη ἀπὸ μάσκες καὶ ἐνέσεις… Οὔτε νὰ μοῦ ἀπαιτοῦν φόρους γιὰ τὴν ἀνάσα μου ἤ γιὰ τὴν ἡλιοφάνειά μου…
Θέλω νὰ διαβιῷ ἐλευθέρως, δίχως καταναγκασμοὺς ἀλλὰ ἐπὶ τέλους μὲ σεβασμὸ σὲ ὅλα αὐτὰ ποὺ διατηροῦν καὶ συντηροῦν τὴν ζωὴ στὸν πλανήτη ἐδῶ καὶ χιλιάδες χρόνια.
Ἐὰν εἶναι νὰ ἐπιβιώσουν οἱ κάφροι ἤ οἱ ἀποστειρωμένοι, καλλίτερα νὰ μὴν εἶμαι ἐδῶ γιὰ νὰ τὸ ζήσῳ…

Δὲν ξέρω γιὰ ἐσᾶς…
Ἀλλὰ ἐγὼ ἀποφασίζω νὰ παλέψῳ πρὸ κειμένου οἱ κάφροι ἤ νὰ ἐξαφανισθοῦν ἤ νὰ τελειώσουν ἤ νὰ φιμωθοῦν…
Ἀρκετὰ μὲ τοὺς ὁλίγους, τοὺς μικρούς, τοὺς ἐλεεινούς, τοὺς τιποτένιους, τοὺς ὑπανθρώπους καὶ τοὺς προσκηνυμένους…
Κι ἀκριβῶς γιὰ ὅλα αὐτά, ἀλλὰ καὶ γιὰ ἄλλα τόσα, ποὺ δὲν γράφονται σὲ ἕνα τόσο δὰ μικρὸ σημείωμα, ἀρκεῖ νὰ ἀγωνιστῷ, νὰ παλέψῳ, νὰ πολεμήσῳ, πρὸ κειμένου νὰ μὴν ἐπιτρέψῳ γιὰ ἀκόμη μίαν φορὰ στὸ Κτῆνος, μὲ τὰ χίλια κεφάλια, νὰ ῥοκανίζῃ τὶς βασικὲς ἀρχὲς τῆς Ζωῆς.

Οὔτως ἤ ἄλλως…
Ἡ Νίκη πλέον εἶναι Μονόδρομος!!!

Φιλονόη

Υ.Γ.1. Τὸν κάθε κυρ-Μῆτσο «μεγάλωσέ» τον καὶ δές τον σὰν κοινωνία ἤ σὰν περιοχὴ ἤ χὰν χῶρα… Τὸ κάθε κόμμα, θρησκεία, ὁμάδα «μεγάλωσέ» το καὶ δές το σὰν μία μειονότητα, ὄχι τεχνητὴ ὅμως… Ἐκεῖ πρέπει νὰ προσέξουμε πολὺ τὴν λεπτομέρεια… Τὴν κάθε πλαστικὴ τροφὴ «μεγάλωσέ» την καὶ δές την σὰν βιομηχανοποιημένη τροφή.

Υ.Γ. Ὅταν ὁ ἐχθρὸς φαντάζῃ ἀνίκητος, διότι ἔχει καταλάβει ὅλα τὰ ὅπλα καὶ τὰ διαχειρίζεται, σὰν τὸν Πολύφημο, τότε ὁ μόνος τρόπος γιὰ νὰ ἐξέλθῃ κάποιος τοῦ σπηλαίου εἶναι ἡ σκέψις καὶ ἡ νόησις…

Υ.Γ.3. Ὁ πόλεμος σήμερα δὲν εἶναι μὲ σφεντόντες… Εἶναι μὲ τὸν νοῦ.

φωτογραφία